ΑΠΟΨΕΙΣ

Η υπόθεση Καπελέρη αποκάλυψε ανάγλυφα ότι τα προβλήματα του ελληνικού κράτους θα εξακολουθήσουν να ταλαιπωρούν ότι μόνο τους θιασώτες του "οργανωμένου κράτους", αλλά όλους μας. 

Τελευταία εργάσιμη του χρόνου, ο Ιοβόλος δεν γκρινιάζει. Το θεωρεί γρουσουζιά. Σας στέλνει την αγάπη του, δυο γλυκά φιλιά και ένα υπέροχα ξεκαρδιστικό βιντεάκι με τον Σαρκοζί μπάτλερ και τη Μέρκελ οικοδέσποινα στην ετοιμόρροπη βίλλα της Ευρώπης. Περισσότερη γκρίνια... του χρόνου.

Γιατρέ, έχω παραισθήσεις. Μόλις άκουσα κάποιον να φωνάζει «Άξιος» στον Εφραίμ. Και μετά το είδα και στο Facebook.

Είναι αυτές εποχές για resolutions; Ίσως ναι, ίσως όχι. Σημασία έχει πως το κείμενο που ακολουθεί περιέχει ένα σημαντικό εορταστικό μήνυμα.

Με δύο σπασμένα δόντια που θα έφτιαχνα το ίδιο απόγευμα ξεκίνησα πρωί-πρωί για το σταθμό Λαρίσης. Μπαίνοντας στην αποβάθρα είδα ότι έπαιζε μανούρα. Πλησιάζοντας έμαθα ότι οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ θα προχωρούσαν στη στάση εργασίας που είχαν ανακοινώσει εδώ και καιρό, από τις 12.00 μμ μέχρι τις 17.00 μμ, στο πλαίσο της οποίας το δρομολόγιό μας δε θα γινόταν με πρωινή απόφαση του αρμόδιου συνδικαλιστικού οργάνου.

O Ιοβόλος προσπαθεί να κρατήσει χαρακτήρα και να σεβαστεί (όσο μπορεί) τον θάνατο ενός ηγέτη, ενός ανθρώπου. Αλλά και αυτοί οι γ(*&@@% Βορειοκορεάτες είναι απίστευτοι!

Η φοιτητική ζωή στο εξωτερικό είναι ένα πράγμα. Τα Χριστούγεννα εκεί, μακριά από όλα αυτά που (νόμιζες ότι) δεν θα σου λείψουν, ένα άλλο, εντελώς διαφορετικό.

Ακούει κανείς τους σοσιαλιστικούς θρήνους για τον βορειοκορεάτη δικτάτορα; Έρχονται από τη μεριά του ΚΚΕ που πιστό στο νέο (;) του σταλινικό δόγμα, κουνάει την ουρά του σε ό,τι μοιάζει ακραιφνώς σοσιαλιστικό. Φροντίζοντας βεβαίως να αδιαφορεί για ό,τι άλλο, όπως π.χ. η ανθρωπιστική πλευρά.