Ο αγώνας για τη χειρότερη βιογραφική ταινία που είδαμε φέτος είχε μέχρι στιγμής τρεις δυνατούς αντιπάλους: το “A Dangerous Method” του Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ, γύρω απ' τη θυελλώδη σχέση του Σίγκμουντ Φρόιντ με τον Καρλ Γιουνγκ και τις απαρχές της ψυχανάλυσης, το “The Iron Lady” της Φιλίντα Λόιντ, γύρω απ' τα έργα και τις ημέρες της μακροβιότερης βρετανίδας πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ και το “J. Edgar” του Κλιντ Ίστγουντ, γύρω απ' την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του διαβόητου διευθυντή του FBI Τζέι Έντγκαρ Χούβερ.
Ο Ιοβόλος στηρίζει την μονη αυθεντική κοινωνική διαμαρτυρία που εν μέσω κυκεώνα διαδικαστικών απεργιακών κινητοποιήσεων, παλεύει για την ανατροπή αιώνιων αδικιών και δίνει το στίγμα της αντίστασης.
Ο Πρωθυπουργός μας νοιάζεται για τους άνεργους. Αυτοί δεν έχουν ούτε κατώτατο, ούτε 13ο, ούτε 14ο μισθό απάντησε στους "υπευαίσθητους" που κόπτονται για τις μειώσεις στον κατώτατο μισθό και την κατάργηση των δώρων στον ιδιωτικό τομέα. Και για να δείξει πώς πολεμιέται η ανεργία, είπε να προσλάβει και ο ίδιοςκαμιά 100αριά βοηθούς.
Το αθάνατο ελληνικό δημόσιο αποφάσισε να χαρακτηρίσει "ασθενείς" τους παιδόφιλους, τους ηδονοβλεψίες, τους σαδομαζοχιστές, τους φετιχιστές και τους επιδειξιομανείς. Ως ασθενείς δε, τους αναγνώρισε καιτο δικαίωμα σε επιδόματα! Όχι, δεν είναι αστείο.
Ο Νίκος Παπανδρέου, θεωρώντας ότι χειρίζεται επαρκώς την ελληνική γλώσσα αλλά και ότι κατέχει τις δαιδαλώδεις πτυχές της πολιτικής στην Ελλάδα, συνέταξε μια επιστολή- υπεράσπιση του ΓΑΠ που- εκτός των σολοικισμών- εντυπωσιάζει και με την αφέλειά της. Ο Ιοβόλος δεν αντιστάθηκε τελικά στον πειρασμό.
