Ένα μοναδικό αυτοκίνητο που δεν ξεχνιέται

H Mazda παρουσίασε το έντονα γωνιώδες και αεροδυναμικό RX500 στο 17ο Tokyo Motor Show.
Ένα μοναδικό αυτοκίνητο που δεν ξεχνιέται

Βρισκόμαστε στο 1970. Οι Beatles κυκλοφορούσαν το άλμπουμ τους «Let It Be» και η αποτυχημένη αποστολή του Apollo 13 στο διάστημα καθιερώνει τη γνωστή φράση «Χιούστον, έχουμε ένα πρόβλημα». Αλλά το 1970 ήταν και μια έντονη χρονιά για τον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας. Εμφανίζονται τα υπεραυτοκίνητα με σφηνοειδή σχέδια και πολλοί κατασκευαστές δοκίμαζαν τον τεχνολογικά εξελιγμένο περιστροφικό κινητήρα στα μοντέλα τους.

Σε αυτό το πλαίσιο, η Mazda παρουσίασε το έντονα γωνιώδες και αεροδυναμικό RX500 στο 17ο Tokyo Motor Show, το οποίο σηματοδοτούσε την 50η επέτειο της εταιρείας. Το κίτρινο σπορ αυτοκίνητο μεσαίου κινητήρα γίνεται φαβορί και γοητεύει το κοινό με τον εμπνευσμένο από την αεροπορία σχεδιασμό του. Εξοπλισμένο με πρωτοποριακή τεχνολογία περιστροφικού εμβόλου, το φουτουριστικό RX500 προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον για τα μέσα παγκοσμίως.

Αυτές οι συνθήκες έδωσαν ένα εξαιρετικό κλίμα για τη μετατροπή του θεαματικού οχήματος σε ένα μοντέλο αυτοκινήτου. Η Matchbox αναγνώρισε τις δυνατότητες του RX500 και το συμπεριέλαβε στο πρόγραμμα Superfast, ως απάντηση στην παρουσίαση του Hot Wheels του Mattel το 1968. Η δεύτερη ήθελε να κλέψει μερίδιο από την κυριαρχία της Matchbox και να καθιερωθεί στην Αμερικανική αγορά. Tο ιαπωνικό supercar με τον περιστροφικό κινητήρα και το φουτουριστικό σχεδιασμό προκαλούσε μεγάλο ενδιαφέρον στην Αμερική. Ήταν λοιπόν αναμενόμενο ότι το πορτοκαλί Matchbox RX500, το οποίο παρουσιάστηκε το 1971 ως MB66 θα γινόταν αμέσως παγκόσμιο best-seller.



Αλλά πώς προέκυψε Mazda με ένα τόσο ριζοσπαστικό όχημα; Η ανάπτυξη ενός πρωτοτύπου που έχει σχεδιαστεί για την έρευνα της συμπεριφοράς των πλαστικών αμαξωμάτων και της δυναμικής οδήγησης σε ταχύτητες άνω των 200 km/h είχε ξεκινήσει ήδη από το 1968 με το κωδικό όνομα X810. Σκοπός ήταν να διερευνηθεί η αρμονία μεταξύ των ανθρώπων και της ταχύτητα σε μια μελλοντική κοινωνία, με βάση πιθανά σενάρια υπεραστικής κίνησης. Απαιτήθηκε ένα πειραματικό όχημα – ένα με μεσαίο κινητήρα, χαμηλή αντίσταση αέρα και υψηλή καθοδική δύναμη και, ταυτόχρονα, με την ομαλότητα ενός περιστρεφόμενου κινητήρα.

Ο σχεδιαστής Shigenori Fukuda εμπνεύστηκε τη δημιουργία του RX500 από την ταινία «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος». Το όχημα δεν έπρεπε να μοιάζει με κλασικό αυτοκίνητο, οπότε μια μεγάλη ποικιλία από σχεδιαστικά στοιχεία από αγώνες και αεροπορικές μεταφορές βρέθηκαν στο RX500. Το πίσω μέρος ξεχωρίζει ιδιαίτερα, με την ασυνήθιστη εμφάνισή του, ένα πάντρεμα ανάμεσα σε ένα διαστημόπλοιο και ένα μαχητικό αεροσκάφος. Η έμπνευση προήλθε επίσης από τη συσχέτιση του σχεδιαστή με τον Ιταλικό κατασκευαστή αμαξώματος Carozzeria Bertone. Έτσι, ο Fukuda-San πρόσθεσε μαλακές καμπύλες και περιγράμματα στο RX500 για να αποφύγει τη δημιουργία μονότονων γραμμών.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα του σχεδιασμού είναι το κυρτό παρμπρίζ. Με την κολόνα Α πλήρως κρυμμένη, οι γυάλινες επιφάνειες του οχήματος φαίνεται να καταλήγουν σαν ένα κομμάτι, δίνοντας στην καμπίνα μια εμφάνιση που μοιάζει με θόλο. Η είσοδος στο RX500 επιτυγχάνεται μέσω των δύο πορτών τύπου πεταλούδας.

Το RX500 τροφοδοτείται από έναν αναβαθμισμένο, υδρόψυκτο, περιστροφικό κινητήρα τύπου 10A που βρίσκεται στο κέντρο του οχήματος, ακριβώς πίσω από τον οδηγό. Με όγκο θαλάμου μόλις 982cc, επιτυγχάνει απόδοση 250 hp. Με επιτάχυνση έως και 15.000 σ.α.λ., περισσότερες από ένα αυτοκίνητο της Formula 1 εκείνη την εποχή, το RX500 διαχειρίζεται τελική ταχύτητα άνω των 240 km/h. Ένας λόγος για αυτό είναι το μειωμένο βάρος: Χάρη σε ένα πλαστικό αμάξωμα με ενίσχυση υαλοβάμβακα σε πλαίσιο σωλήνα, το RX500 ζυγίζει στην σπορ έκδοση 850 κιλά, με αποτέλεσμα μια εξαιρετική αναλογία ισχύος/βάρους 3,4 κιλών ανά ίππο. Με ύψος οχήματος 1,065 μ., το σπορ αυτοκίνητο Wankel κατατάσσεται επίσης στα πιο χαμηλά αυτοκίνητα στον κόσμο.

Οποιαδήποτε ελπίδα για παραγωγή του RX500 διαψεύστηκε από την πετρελαϊκή κρίση που ξεκίνησε το 1973. Ως αποτέλεσμα, το RX500 παραμένει μοναδικό μέχρι σήμερα και αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού στο Μουσείο μεταφορών Numaji της Χιροσίμα.

 

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v