Καθαρισμός σπιτιού: Όσα δεν βλέπει (ούτε) η πεθερά
Ο καθαρισμός του σπιτιού «είναι μια βρώμικη δουλειά, αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει». Δείτε από πού να ξεκινήσετε, ποια σημεία δεν φαντάζεστε ότι χρειάζονται καθάρισμα και πώς θα αποφύγετε τα πολλά χημικά καθαριστικά.

-Μπάνιο: Χρησιμοποιήστε ένα καθαριστικό μπάνιου σε μορφή σπρέι και ψεκάστε την λεκάνη, την μπανιέρα και τον νεροχύτη. Έπειτα, περάστε τα σημεία με ένα βετέξ. Αν ο πάτος της λεκάνης έχει πιάσει γλίτσα, ρίξτε μέσα λίγη χλωρίνη και τρίψτε το σημείο καλά με το πιγκάλ, για να αφαιρεθεί εντελώς η γλίτσα. Τραβήξτε το καζανάκι.
-Κουζίνα: Είναι ο χώρος του σπιτιού που, σύμφωνα με έρευνες, φιλοξενεί τα περισσότερα παθογόνα μικρόβια. Στις επιφάνειες της κουζίνας όπου ακουμπούν τρόφιμα καλό είναι να αποφεύγουμε τα καθαριστικά με ισχυρή απολυμαντική δράση –εκτός αν επιλέξουμε ένα καθαριστικό ειδικά για αυτόν τον σκοπό (κυκλοφορούν στο εμπόριο). Έτσι, αν θέλετε να καθαρίσετε πάγκους και τραπέζια μπορείτε να τα ψεκάσετε με διάλυμα νερού και σόδας ή λεμονιού και έπειτα να τα σκουπίσετε με χαρτί κουζίνας. Με τον ίδιο τρόπο μπορείτε μία φορά την εβδομάδα να καθαρίζετε τις επιφάνειες από ντουλάπια και συρτάρια.
-Καθιστικό και κρεβατοκάμαρα: Το «κάτι παραπάνω» που χρειάζονται οι συγκεκριμένοι χώροι, πέρα από το εβδομαδιαίο σκούπισμα, ξεσκόνισμα και αλλαγή στα λευκά είδη, είναι ο καθαρισμός του καναπέ και του στρώματος κάθε έναν με ενάμιση χρόνο με ειδικό μηχάνημα ατμού (δείτε περισσότερα σε παλαιότερο άρθρο), το πλύσιμο του παπλώματος στο κρεβάτι κάθε 2-3 μήνες (βεβαιωθείτε ότι πλένεται, διαφορετικά θα πρέπει να το στείλετε στο καθαριστήριο) και το πλύσιμο των μαξιλαριών (επίσης βεβαιωθείτε ότι πλένονται ή χρειάζονται στεγνό καθάρισμα).




