Φτερωτό άλογο: Από τις ωραιότερες παιδικές παραστάσεις φέτος

Το Φτερωτό Άλογο, στο υπόγειο του Μεγάρου είναι ένα παραμύθι του Ν. Καζαντζάκη που παρουσιάζεται με εξαιρετικό τρόπο.

Το λεγόμενο «σωματικό θέατρο», το θέατρο που ό,τι εμφανίζεται στην σκηνή παρίσταται από τους ηθοποιούς χωρίς σκηνικά ή άλλα "βοηθήματα", όταν είναι επιτυχημένο, είναι ιδανικό για το παιδικό κοινό. Και αυτό γιατί οξύνει την φαντασία του κοινού, και γιατί μαθαίνει στα παιδιά να παρακολουθούν ιστορίες χωρίς τον μαξιμαλισμό της έτοιμης και υπερφορτωμένης με επεξεργασμένες παραστάσεις εικόνας.

Τα προηγούμενα χρόνια, οι εξαιρετικές παραστάσεις του θεάτρου Πόρτα και της ομάδας Πατάρι Project («Πιάνω παπούτσι πάνω στο πιάνο» και «Χιονάνοι») έδωσαν εξαιρετικά δείγματα του είδους και είδαν το κοινό τους να ανταποκρίνεται θαυμάσια σε αυτήν την αφαιρετική οπτική του παιδικού θεάτρου.

Το «Φτερωτό Άλογο» είναι μία ακόμη τέτοια παράσταση, η οποία ζωντανεύει το ομώνυμο εθνογραφικό παραμύθι του Νίκου Καζαντζάκη. Πριν από λίγες ημέρες γιόρτασε τις 100 παραστάσεις του.

Ένας πολυπληθής και καλοκουρδισμένος θίασος ακολουθεί τις ακριβείς σκηνοθετικές οδηγίες του Βασίλη Μαυρογεωργίου και δημιουργεί ένα ολόκληρο ανατολίτικο σύμπαν στην μεγάλη σκηνή. Πυκνό στην θεατρική του αφήγηση, το γοητευτικό αυτό παραμύθι γίνεται ο πολύχρωμος καμβάς για να ξεδιπλωθεί μια από τις καλύτερες και πιο γενναιόδωρες παιδικές παραστάσεις της χρονιάς.



Μπαίνοντας στο μεγάλο υπόγειο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, τα παιδιά εισέρχονται σε έναν χώρο «μαγικό». Το σκηνικό ερήμου της ανατολής που σχεδίασε η Θάλεια Μέλισσα καλύπτει όχι μόνο τη σκηνή αλλά και τον χώρο των θεατών, κάτι που μαζί με τους ειδικούς φωτισμούς φέρνει τα παιδιά και τους θεατές κοντά σε όσα παριστάνονται στην χαμηλή σκηνή. Άλλωστε κάθονται μπροστά της, όχι σε καθίσματα αλλά κάτω, σε μεγάλες μαξιλάρες στολισμένες με ανατολίτικα μοτίβα. Λεπτομέρειες που κάνουν τους μικρούς θεατές να νιώθουν μέρος του κόσμου που περιγράφει ο Καζαντζάκης ή, όπως λέει ο σκηνοθέτης, «προσκεκλημένοι της αυλής».

Πολύτιμο στήριγμα της παράστασης η ζωντανή επί σκηνής μουσική του Νίκου Κυπουργού, αλλά και η κινησιολογία της Έλενας Γεροδήμου.

Αν είστε ενήλικες και χωρίς παιδιά, είναι από τις παραστάσεις για τις οποίες θα πρέπει ίσως να… δανειστείτε τέκνα φίλων ή συγγενών, ώστε να την παρακολουθήσετε. Εσείς αποκλείεται να μην διασκεδάσετε και τα πιτσιρίκια αποκλείεται να μην εκτιμήσουν ένα αστείο παραμύθι υψηλής αισθητικής,


Ό,τι πρέπει για μελλοντικούς θεατρόφιλους.


Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v