Πώς να ηρεμήσω το παιδί μου;
Το παιδί σας κλαίει με αναφιλητά και δεν ξέρετε πώς να το ηρεμήσετε; Δείτε τι μπορεί να φταίει και ακολουθήστε τις συμβουλές για να σταματήσουν τα δάκρυα.
Γιατί κλαίει ή είναι ανήσυχο το μωρό σας; Συνήθως, αν βρείτε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, τότε αυτόματα γνωρίζετε και τη λύση. Τα αίτια του κλάματος μπορεί να είναι δεκάδες, ιδιαίτερα στην ευαίσθητη βρεφική ηλικία, οπότε και το παιδί σας δεν έχει άλλο τρόπο να εκφράσει όσα θέλει παρά με το κλάμα. Δείτε παρακάτω τους κυριότερους λόγους που το παιδί σας βρίσκεται σε «κρίση» κλάματος ή ανησυχίας και συμβουλές για να το αντιμετωπίσετε. Το παιδί λοιπόν μπορεί να:
*Πεινά ή διψά
Θα το καταλάβετε καθώς το παιδί κάνει φασαρία για να τραβήξει την προσοχή σας, ενώ αν βάλετε κοντά στο στόμα το δάχτυλό σας, θα το αναζητήσει. Σε αυτή την περίπτωση, δοκιμάστε να το ταΐσετε ή να του δώσετε νερό.
*Θέλει άλλαγμα
Αν δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι η πάνα του μωρού σας είναι βρόμικη, το παιδί την «ανέχεται» μέχρι ενός ορισμένου σημείου και στη συνέχεια γκρινιάζει για να σας μεταφέρει το μήνυμά του. Η λύση είναι απλή και αυτονόητη.
*Χρειάζεται ύπνο ή ξεκούραση
Όταν παίζετε πολλή ώρα μαζί τους ή βρίσκονται για αρκετό διάστημα εκτός της κούνιας τους, σταδιακά τα παιδιά κουράζονται και θέλουν να κοιμηθούν. Αν αρχίσουν να γκρινιάζουν και να κλαίνε μετά από παιχνίδι, μιλήστε τους χαμηλόφωνα και γλυκά, και φροντίστε να τους δημιουργήσετε το κατάλληλο περιβάλλον για ύπνο.
*Χρειάζεται αγκαλιά
Τα παιδιά αναζητούν συνεχώς την παρουσία των γονιών τους, καθώς δεν μπορούν να ικανοποιήσουν μόνα τους καμία ανάγκη. Αυτό τους οδηγεί στην ανάγκη για στοργή και αγκαλιά. Δοκιμάστε να τυλίξετε το μωρό σας σε μια ζεστή κουβέρτα και να το κρατήσετε αγκαλιά «κουλουριασμένο» - συχνά τα βρέφη ανακουφίζονται όταν βρεθούν στην εμβρυακή στάση.
*Πονά
Οι κολικοί είναι συχνότατο φαινόμενο από τις πρώτες εβδομάδες μέχρι και τον τρίτο μήνα της ζωής κάθε παιδιού. Αν σηκώνει τα πόδια του προς την κοιλιά του, πιθανώς έχετε εντοπίσει την αιτία της κρίσης. Επίσης, αν κλαίει μετά το φαγητό, ίσως ταλαιπωρείται από αέρια, και χρειάζεται να ρευτεί. Επιπλέον, από τους συνηθέστερους πόνους που οδηγούν σε κλάματα είναι αυτός των δοντιών που φυτρώνουν. Τέλος, θα μπορούσε να έχει κάποια ίωση ή κρύωμα και αρχίζει να νιώθει τα συμπτώματα. Σε κάθε περίπτωση, όταν αντιληφθείτε ότι το παιδί πονά, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για την σωστή αντιμετώπιση του πόνου.
*Κρυώνει ή ζεσταίνεται
Στα παιδιά αρέσει να μένουν ζεστά – αλλά όχι σε υπερβολικό βαθμό. Ένας «γενικός» κανόνας λέει πως το παιδί χρειάζεται μία παραπάνω στρώση ρούχων από εμάς για να κρατηθεί στην επιθυμητή θερμοκρασία. Δοκιμάστε να σκεπάσετε το παιδί με κάτι ζεστό ή αντίστοιχα να αφαιρέσετε μία στρώση ρούχων αν ζεσταίνεται, και πιθανότατα η ανησυχία θα σταματήσει.
*…για το οτιδήποτε
Ακόμη και μια μικρή τρίχα που τυλίχτηκε στο δάχτυλό του ή μια ετικέτα στο φορμάκι του που δεν έχει ευχάριστη υφή μπορεί να προκαλέσει την αντίδραση του παιδιού, ανάλογα με την «ευαισθησία» του. Ελέγξτε το σώμα και τα ρούχα του για πιθανά τέτοια «πταίσματα» ή διορθώστε την στάση του, το φως, το περιβάλλον του για να βεβαιωθείτε πως δεν κρύβεται εκεί ο «ένοχος».
*Θέλει περισσότερη (ή λιγότερη) δράση
Ανάλογα με την ηλικία ή και την ευαισθησία του κάθε παιδιού, άλλοτε θέλουν να βρίσκονται συνεχώς σε κίνηση και να γνωρίζουν τον κόσμο γύρω τους και άλλοτε να ηρεμήσουν από τα πολλά ερεθίσματα (π.χ. όταν βρίσκονται σε έναν χώρο με έντονο φως και πολλούς ανθρώπους που θέλουν να το κρατήσουν αγκαλιά με αποτέλεσμα να αλλάζει συνεχώς χέρια). Σε αυτές τις δύο περιπτώσεις, το κλάμα του θέλει να πει στους γονείς του είτε ότι «θέλει περισσότερα» είτε ότι «δεν αντέχει άλλο».
*Προσπαθεί να διαχειριστεί τις αλλαγές
Από τη στιγμή που γεννιέται, το παιδί περνά διάφορες φάσεις τεράστιων αλλαγών, και πάνω του και στο περιβάλλον του. Από την «μετακόμιση» στο δικό του δωμάτιο μέχρι την πρώτη φορά που θα βρεθεί χωρίς τους γονείς του ή στον παιδικό σταθμό, τα παιδιά επηρεάζονται και φοβούνται την αλλαγή, γι’ αυτό και συχνά το διαχειρίζονται με κλάμα. Το κλειδί είναι οι γονείς να καταστήσουν σαφές στο παιδί πως βρίσκονται δίπλα του, να μιλήσουν μαζί του για να καταλάβουν τις ανησυχίες του και να του δώσουν την δυνατότητα να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του για να μπορέσει να τα διαχειριστεί.
*Περνά «tantrum»
Έτσι ονομάζονται οι κρίσεις που παθαίνουν τα παιδιά, κυρίως σε ηλικίες μεγαλύτερες από την βρεφική, και χαρακτηρίζονται από φωνές, κλάματα και πανικό ακόμη και για ασήμαντη αφορμή. Αν για παράδειγμα το παιδί σας ήθελε να ανοίξει την πόρτα αλλά την ανοίξατε εσείς, και ξεσπάσει σε κρίση οργής, τότε μιλάμε για “tantrum”, το οποίο χρειάζεται προσεκτική διαχείριση. Δεν θα πρέπει να αδιαφορήσετε εντελώς, αλλά να του δώσετε λίγο χώρο και χρόνο για να καταλαγιάσει η κρίση θυμού, απευθυνόμενοι στο συναίσθημά του, και στη συνέχεια, αφού ηρεμήσει, να μιλήσετε στη λογική του και να το βοηθήσετε να βρει καλύτερους τρόπους να διαχειρίζεται αυτές τις κρίσεις (που, ναι, συμβαίνουν σε όλα τα παιδιά). Μάθετε περισσότερα επί του ζητήματος εδώ.
*Κι αν συνεχίζει να κλαίει;
Δοκιμάσατε τα πάντα, ελέγξατε όλα τα παραπάνω σενάρια ακολουθώντας τις συμβουλές αντιμετώπισης και ακόμη το παιδί βρίσκεται σε ένταση; Πάντα, έχει έναν καλό λόγο να κλαίει, ακόμη κι αν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν τρόποι να το παρηγορήσετε και να το ηρεμήσετε, ακόμη κι αν δεν έχετε εντοπίσει την αιτία:
-Κουνήστε το απαλά στην αγκαλιά σας
-Ψιθυρίστε με τρόπο καθησυχαστικό
-Κάντε καίριες ερωτήσεις (όπως «σε ενοχλούν τα παπουτσάκια σου;», «σε πείραξε κάποιος στον παιδικό σταθμό;») για να πλησιάσετε στην αιτία
-Αναγνωρίστε την ταραχή του (π.χ. πείτε του «καταλαβαίνω ότι τώρα είσαι θυμωμένος/η»)
-Δώστε στο μωρό σας κάτι να έχει στο στόμα του (πιπίλα)
-Τραγουδήστε ή βάλτε του χαλαρωτική μουσική για παιδιά
-Δώστε του την ευκαιρία να πάρει φρέσκο αέρα, κάνοντας μια βόλτα
-Κάντε του ένα ζεστό μπάνιο
-Δώστε του το αγαπημένο του παιχνίδι
-Κάντε του ελαφρύ μασάζ
-Αφήστε έναν «λευκό θόρυβο» να ακούγεται – π.χ. νερό που τρέχει ή τον ήχο ενός ανεμιστήρα (τα παιδιά συνήθως ανακουφίζονται από έναν σταθερό ήχο που υπερκαλύπτει τους υπόλοιπους, όπως συνέβαινε με το υγρό στη μήτρα)
-Πάρτε βαθιές ανάσες – αν πανικοβληθείτε ή βρεθείτε κι εσείς σε ένταση, δεν θα μπορέσετε να ηρεμήσετε το παιδί σας
*Πεινά ή διψά Θα το καταλάβετε καθώς το παιδί κάνει φασαρία για να τραβήξει την προσοχή σας, ενώ αν βάλετε κοντά στο στόμα το δάχτυλό σας, θα το αναζητήσει. Σε αυτή την περίπτωση, δοκιμάστε να το ταΐσετε ή να του δώσετε νερό.
*Θέλει άλλαγμα
Αν δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι η πάνα του μωρού σας είναι βρόμικη, το παιδί την «ανέχεται» μέχρι ενός ορισμένου σημείου και στη συνέχεια γκρινιάζει για να σας μεταφέρει το μήνυμά του. Η λύση είναι απλή και αυτονόητη.
*Χρειάζεται ύπνο ή ξεκούραση
Όταν παίζετε πολλή ώρα μαζί τους ή βρίσκονται για αρκετό διάστημα εκτός της κούνιας τους, σταδιακά τα παιδιά κουράζονται και θέλουν να κοιμηθούν. Αν αρχίσουν να γκρινιάζουν και να κλαίνε μετά από παιχνίδι, μιλήστε τους χαμηλόφωνα και γλυκά, και φροντίστε να τους δημιουργήσετε το κατάλληλο περιβάλλον για ύπνο.
*Χρειάζεται αγκαλιά
Τα παιδιά αναζητούν συνεχώς την παρουσία των γονιών τους, καθώς δεν μπορούν να ικανοποιήσουν μόνα τους καμία ανάγκη. Αυτό τους οδηγεί στην ανάγκη για στοργή και αγκαλιά. Δοκιμάστε να τυλίξετε το μωρό σας σε μια ζεστή κουβέρτα και να το κρατήσετε αγκαλιά «κουλουριασμένο» - συχνά τα βρέφη ανακουφίζονται όταν βρεθούν στην εμβρυακή στάση.
*Πονά Οι κολικοί είναι συχνότατο φαινόμενο από τις πρώτες εβδομάδες μέχρι και τον τρίτο μήνα της ζωής κάθε παιδιού. Αν σηκώνει τα πόδια του προς την κοιλιά του, πιθανώς έχετε εντοπίσει την αιτία της κρίσης. Επίσης, αν κλαίει μετά το φαγητό, ίσως ταλαιπωρείται από αέρια, και χρειάζεται να ρευτεί. Επιπλέον, από τους συνηθέστερους πόνους που οδηγούν σε κλάματα είναι αυτός των δοντιών που φυτρώνουν. Τέλος, θα μπορούσε να έχει κάποια ίωση ή κρύωμα και αρχίζει να νιώθει τα συμπτώματα. Σε κάθε περίπτωση, όταν αντιληφθείτε ότι το παιδί πονά, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για την σωστή αντιμετώπιση του πόνου.
*Κρυώνει ή ζεσταίνεται
Στα παιδιά αρέσει να μένουν ζεστά – αλλά όχι σε υπερβολικό βαθμό. Ένας «γενικός» κανόνας λέει πως το παιδί χρειάζεται μία παραπάνω στρώση ρούχων από εμάς για να κρατηθεί στην επιθυμητή θερμοκρασία. Δοκιμάστε να σκεπάσετε το παιδί με κάτι ζεστό ή αντίστοιχα να αφαιρέσετε μία στρώση ρούχων αν ζεσταίνεται, και πιθανότατα η ανησυχία θα σταματήσει.
*…για το οτιδήποτε
Ακόμη και μια μικρή τρίχα που τυλίχτηκε στο δάχτυλό του ή μια ετικέτα στο φορμάκι του που δεν έχει ευχάριστη υφή μπορεί να προκαλέσει την αντίδραση του παιδιού, ανάλογα με την «ευαισθησία» του. Ελέγξτε το σώμα και τα ρούχα του για πιθανά τέτοια «πταίσματα» ή διορθώστε την στάση του, το φως, το περιβάλλον του για να βεβαιωθείτε πως δεν κρύβεται εκεί ο «ένοχος».
*Θέλει περισσότερη (ή λιγότερη) δράση Ανάλογα με την ηλικία ή και την ευαισθησία του κάθε παιδιού, άλλοτε θέλουν να βρίσκονται συνεχώς σε κίνηση και να γνωρίζουν τον κόσμο γύρω τους και άλλοτε να ηρεμήσουν από τα πολλά ερεθίσματα (π.χ. όταν βρίσκονται σε έναν χώρο με έντονο φως και πολλούς ανθρώπους που θέλουν να το κρατήσουν αγκαλιά με αποτέλεσμα να αλλάζει συνεχώς χέρια). Σε αυτές τις δύο περιπτώσεις, το κλάμα του θέλει να πει στους γονείς του είτε ότι «θέλει περισσότερα» είτε ότι «δεν αντέχει άλλο».
*Προσπαθεί να διαχειριστεί τις αλλαγές
Από τη στιγμή που γεννιέται, το παιδί περνά διάφορες φάσεις τεράστιων αλλαγών, και πάνω του και στο περιβάλλον του. Από την «μετακόμιση» στο δικό του δωμάτιο μέχρι την πρώτη φορά που θα βρεθεί χωρίς τους γονείς του ή στον παιδικό σταθμό, τα παιδιά επηρεάζονται και φοβούνται την αλλαγή, γι’ αυτό και συχνά το διαχειρίζονται με κλάμα. Το κλειδί είναι οι γονείς να καταστήσουν σαφές στο παιδί πως βρίσκονται δίπλα του, να μιλήσουν μαζί του για να καταλάβουν τις ανησυχίες του και να του δώσουν την δυνατότητα να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του για να μπορέσει να τα διαχειριστεί.
*Περνά «tantrum»
Έτσι ονομάζονται οι κρίσεις που παθαίνουν τα παιδιά, κυρίως σε ηλικίες μεγαλύτερες από την βρεφική, και χαρακτηρίζονται από φωνές, κλάματα και πανικό ακόμη και για ασήμαντη αφορμή. Αν για παράδειγμα το παιδί σας ήθελε να ανοίξει την πόρτα αλλά την ανοίξατε εσείς, και ξεσπάσει σε κρίση οργής, τότε μιλάμε για “tantrum”, το οποίο χρειάζεται προσεκτική διαχείριση. Δεν θα πρέπει να αδιαφορήσετε εντελώς, αλλά να του δώσετε λίγο χώρο και χρόνο για να καταλαγιάσει η κρίση θυμού, απευθυνόμενοι στο συναίσθημά του, και στη συνέχεια, αφού ηρεμήσει, να μιλήσετε στη λογική του και να το βοηθήσετε να βρει καλύτερους τρόπους να διαχειρίζεται αυτές τις κρίσεις (που, ναι, συμβαίνουν σε όλα τα παιδιά). Μάθετε περισσότερα επί του ζητήματος εδώ.
*Κι αν συνεχίζει να κλαίει; Δοκιμάσατε τα πάντα, ελέγξατε όλα τα παραπάνω σενάρια ακολουθώντας τις συμβουλές αντιμετώπισης και ακόμη το παιδί βρίσκεται σε ένταση; Πάντα, έχει έναν καλό λόγο να κλαίει, ακόμη κι αν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν τρόποι να το παρηγορήσετε και να το ηρεμήσετε, ακόμη κι αν δεν έχετε εντοπίσει την αιτία:
-Κουνήστε το απαλά στην αγκαλιά σας
-Ψιθυρίστε με τρόπο καθησυχαστικό
-Κάντε καίριες ερωτήσεις (όπως «σε ενοχλούν τα παπουτσάκια σου;», «σε πείραξε κάποιος στον παιδικό σταθμό;») για να πλησιάσετε στην αιτία
-Αναγνωρίστε την ταραχή του (π.χ. πείτε του «καταλαβαίνω ότι τώρα είσαι θυμωμένος/η»)
-Δώστε στο μωρό σας κάτι να έχει στο στόμα του (πιπίλα)
-Τραγουδήστε ή βάλτε του χαλαρωτική μουσική για παιδιά
-Δώστε του την ευκαιρία να πάρει φρέσκο αέρα, κάνοντας μια βόλτα
-Κάντε του ένα ζεστό μπάνιο
-Δώστε του το αγαπημένο του παιχνίδι
-Κάντε του ελαφρύ μασάζ
-Αφήστε έναν «λευκό θόρυβο» να ακούγεται – π.χ. νερό που τρέχει ή τον ήχο ενός ανεμιστήρα (τα παιδιά συνήθως ανακουφίζονται από έναν σταθερό ήχο που υπερκαλύπτει τους υπόλοιπους, όπως συνέβαινε με το υγρό στη μήτρα)
-Πάρτε βαθιές ανάσες – αν πανικοβληθείτε ή βρεθείτε κι εσείς σε ένταση, δεν θα μπορέσετε να ηρεμήσετε το παιδί σας
