Μικρά πράγματα που μας φτιάχνουν τη μέρα
Η ανατολή του ήλιου, ένα αγαπημένο τραγούδι το πρωί στο ραδιόφωνο και άλλα εικοσιπέντε «ασήμαντα» πράγματα που μας κάνουν να χαμογελάμε.
της Ηρώς Κουνάδη
Χωρίς να θέλουμε να ακουστούμε σαν οπαδοί της κοελικής φιλοσοφίας, πρέπει να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν δύο τρόποι να ξεκινήσεις τη μέρα σου: Παθαίνοντας πανικό στη σκέψη των λογαριασμών που λήγουν/ του καυγά με το αφεντικό/ των νέων μέτρων του Μνημονίου που δεν θα τελειώσουν ποτέ/ της ζωής σου που πήρες λάθος, ή εστιάζοντας σε εκείνες τις μικρές καθημερινές λεπτομέρειες που σε κάνουν να χαμογελάσεις –όσο ασήμαντες και αν είναι. Γιατί, στο κάτω κάτω, πώς μπορεί να είναι ασήμαντο κάτι που σε έκανε να χαμογελάσεις παρ’ όλο τον πανικό που επικρατεί στο μυαλό σου;
Σίγουρα, η μυρωδιά του αχνιστού καφέ δεν θα αλλάξει τη ζωή σου, και το χαμόγελο του αγοριού (ή κοριτσιού) απέναντι δεν θα εξαλείψει την παγκόσμια φτώχεια. Από την άλλη, όμως, ούτε ο κυνισμός σου θα το κάνει. Κάνουμε, λοιπόν, την αρχή συγκεντρώνοντας εικοσιπέντε «ασήμαντα» καθημερινά πράγματα που μας φτιάχνουν τη μέρα, γιατί κανείς δεν ξεκίνησε να σώσει τον κόσμο μουτρωμένος.
- Η μυρωδιά του γαλλικού καφέ που πλημμυρίζει το σπίτι νωρίς το πρωί.
- Ο ήχος της βροχής στο παράθυρο, λίγο πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Ή λίγο μετά.
- Το να ξυπνάς αναρωτώμενος τι μέρα είναι. Και να είναι Παρασκευή. Ακόμα περισσότερο, να ξυπνάς και να συνειδητοποιείς ότι είναι Σάββατο, και δεν χρειάζεται να σηκωθείς.
- Το να χαμογελάς σε έναν άγνωστο στο δρόμο ή στο μετρό, και να σου χαμογελά κι εκείνος.
- Η ανακάλυψη ενός κέρματος (θα λέγαμε χαρτονομίσματος, αλλά μην είμαστε υπερβολικοί) στην τσέπη ενός ξεχασμένου παντελονιού/ παλτού/ πορτοφολιού.
- Η ανατολή του ήλιου –ειδικά αν την βλέπεις γυρίζοντας σπίτι, και όχι φεύγοντας από εκεί.
- Η ανακάλυψη μιας κρυφής γωνιάς/ ενός μυστικού κήπου/ ενός καινούριου café στη γειτονιά σου (ή σε οποιαδήποτε γειτονιά σου αρέσει να βολτάρεις).
- Ένα ανέκδοτο/ post στο Facebook/ inside joke που σε κάνει να γελάς μέχρι δακρύων.
- Ο απογευματινός καφές που κανονίζεις με φίλους αμέσως μετά τη δουλειά.
- Ένα τηλεφώνημα από κάποιον του οποίου την φωνή έχεις καιρό να ακούσεις.
- Οι αισιόδοξοι άνθρωποι, που είναι πεπεισμένοι ότι κάπου/ κάπως/ κάποτε με έναν μαγικό τρόπο όλα θα πάνε καλά –και φροντίζουν να σου το υπενθυμίζουν.
- Ένα «μπράβο», απ’ όπου και αν προέρχεται: Είτε είναι «μπράβο, πολύ καλή δουλειά», είτε «ωραίο το φαγητό, μπράβο» είτε «μπράβο ρε, καλό ανέκδοτο».
- Το σεξ.
- Οι γάτες σε αστεία βιντεάκια στο YouTube. Οι γάτες που ποστάρουν όλη την ώρα οι φίλοι σου στο Facebook. Οι γάτες γενικώς.
- Ο ήχος που σε ειδοποιεί ότι κατέβηκε το επόμενο επεισόδιο της αγαπημένης σου σειράς.
- Οι ειδήσεις που λένε ότι βρέθηκε η θεραπεία για τον καρκίνο του δέρματος, ότι μια νέα κυβέρνηση στην άλλη πλευρά του κόσμου άφησε ελεύθερους 80 πολιτικούς κρατούμενους, ότι η Χρυσή Αυγή είναι στη φυλακή.
- Μια βόλτα κάτω από την φωτισμένη Ακρόπολη.
- Το φλερτ.
- Η έστω φευγαλέα σκέψη ότι ο τρόπος που σε κοιτάζει κάποιος/α (συγκεκριμένος/η, στην περίπτωσή μας) μπορεί να σημαίνει περισσότερα απ’ όσα συνειδητοποιείς.
- Μερικές δεκάδες like σε κάτι που πόσταρες στο Facebook, ή πολλά retweet μιας εξυπνάδας σου στο Twitter.
- Το να πετυχαίνεις στο ραδιόφωνο ένα κάποτε αγαπημένο τραγούδι που είχες χρόνια να ακούσεις.
- Το να κλείνεις εισιτήρια. Είτε είναι για ταξίδι, είτε απλώς για ένα θέατρο αύριο.
- Η αγαπημένη σου ταινία που ξεκινά τη στιγμή που ανοίγεις την τηλεόραση, έχοντας γυρίσει μουτρωμένος από τη δουλειά.
- Ένα μήνυμα αργά το βράδυ που λέει «θέλω να σε δω τώρα».
- Διάφορα όμορφα πράγματα που συμβαίνουν στην Αθήνα σε πείσμα των καιρών: Από μαζικά πικνίκ και ανταλλακτικά παζάρια, μέχρι γιγάντιες ποδηλατοπορείες, δωρεάν ξεναγήσεις με τεράστια συμμετοχή και μικρά «χειροποίητα» φεστιβάλ.
- Το τραπέζι με την ωραιότερη θέα στην Ακρόπολη να αδειάζει ακριβώς τη στιγμή που μπαίνεις στο αγαπημένο σου μπαρ.
- Οι αγκαλιές. Και πολύ περισσότερο, αυτό που βασικά σημαίνουν οι αγκαλιές: ότι έχεις ανθρώπους στη ζωή σου που σ’ αγαπάνε.
Χωρίς να θέλουμε να ακουστούμε σαν οπαδοί της κοελικής φιλοσοφίας, πρέπει να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν δύο τρόποι να ξεκινήσεις τη μέρα σου: Παθαίνοντας πανικό στη σκέψη των λογαριασμών που λήγουν/ του καυγά με το αφεντικό/ των νέων μέτρων του Μνημονίου που δεν θα τελειώσουν ποτέ/ της ζωής σου που πήρες λάθος, ή εστιάζοντας σε εκείνες τις μικρές καθημερινές λεπτομέρειες που σε κάνουν να χαμογελάσεις –όσο ασήμαντες και αν είναι. Γιατί, στο κάτω κάτω, πώς μπορεί να είναι ασήμαντο κάτι που σε έκανε να χαμογελάσεις παρ’ όλο τον πανικό που επικρατεί στο μυαλό σου;
Σίγουρα, η μυρωδιά του αχνιστού καφέ δεν θα αλλάξει τη ζωή σου, και το χαμόγελο του αγοριού (ή κοριτσιού) απέναντι δεν θα εξαλείψει την παγκόσμια φτώχεια. Από την άλλη, όμως, ούτε ο κυνισμός σου θα το κάνει. Κάνουμε, λοιπόν, την αρχή συγκεντρώνοντας εικοσιπέντε «ασήμαντα» καθημερινά πράγματα που μας φτιάχνουν τη μέρα, γιατί κανείς δεν ξεκίνησε να σώσει τον κόσμο μουτρωμένος.
- Η μυρωδιά του γαλλικού καφέ που πλημμυρίζει το σπίτι νωρίς το πρωί.
- Ο ήχος της βροχής στο παράθυρο, λίγο πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Ή λίγο μετά.
- Το να ξυπνάς αναρωτώμενος τι μέρα είναι. Και να είναι Παρασκευή. Ακόμα περισσότερο, να ξυπνάς και να συνειδητοποιείς ότι είναι Σάββατο, και δεν χρειάζεται να σηκωθείς.
- Το να χαμογελάς σε έναν άγνωστο στο δρόμο ή στο μετρό, και να σου χαμογελά κι εκείνος.
- Η ανακάλυψη ενός κέρματος (θα λέγαμε χαρτονομίσματος, αλλά μην είμαστε υπερβολικοί) στην τσέπη ενός ξεχασμένου παντελονιού/ παλτού/ πορτοφολιού.
- Η ανατολή του ήλιου –ειδικά αν την βλέπεις γυρίζοντας σπίτι, και όχι φεύγοντας από εκεί.
- Η ανακάλυψη μιας κρυφής γωνιάς/ ενός μυστικού κήπου/ ενός καινούριου café στη γειτονιά σου (ή σε οποιαδήποτε γειτονιά σου αρέσει να βολτάρεις).
- Ένα ανέκδοτο/ post στο Facebook/ inside joke που σε κάνει να γελάς μέχρι δακρύων.
- Ο απογευματινός καφές που κανονίζεις με φίλους αμέσως μετά τη δουλειά.
- Ένα τηλεφώνημα από κάποιον του οποίου την φωνή έχεις καιρό να ακούσεις.
- Οι αισιόδοξοι άνθρωποι, που είναι πεπεισμένοι ότι κάπου/ κάπως/ κάποτε με έναν μαγικό τρόπο όλα θα πάνε καλά –και φροντίζουν να σου το υπενθυμίζουν.
- Ένα «μπράβο», απ’ όπου και αν προέρχεται: Είτε είναι «μπράβο, πολύ καλή δουλειά», είτε «ωραίο το φαγητό, μπράβο» είτε «μπράβο ρε, καλό ανέκδοτο».
- Το σεξ.
- Οι γάτες σε αστεία βιντεάκια στο YouTube. Οι γάτες που ποστάρουν όλη την ώρα οι φίλοι σου στο Facebook. Οι γάτες γενικώς.
- Ο ήχος που σε ειδοποιεί ότι κατέβηκε το επόμενο επεισόδιο της αγαπημένης σου σειράς.
- Οι ειδήσεις που λένε ότι βρέθηκε η θεραπεία για τον καρκίνο του δέρματος, ότι μια νέα κυβέρνηση στην άλλη πλευρά του κόσμου άφησε ελεύθερους 80 πολιτικούς κρατούμενους, ότι η Χρυσή Αυγή είναι στη φυλακή.
- Μια βόλτα κάτω από την φωτισμένη Ακρόπολη.
- Το φλερτ.
- Η έστω φευγαλέα σκέψη ότι ο τρόπος που σε κοιτάζει κάποιος/α (συγκεκριμένος/η, στην περίπτωσή μας) μπορεί να σημαίνει περισσότερα απ’ όσα συνειδητοποιείς.
- Μερικές δεκάδες like σε κάτι που πόσταρες στο Facebook, ή πολλά retweet μιας εξυπνάδας σου στο Twitter.
- Το να πετυχαίνεις στο ραδιόφωνο ένα κάποτε αγαπημένο τραγούδι που είχες χρόνια να ακούσεις.
- Το να κλείνεις εισιτήρια. Είτε είναι για ταξίδι, είτε απλώς για ένα θέατρο αύριο.
- Η αγαπημένη σου ταινία που ξεκινά τη στιγμή που ανοίγεις την τηλεόραση, έχοντας γυρίσει μουτρωμένος από τη δουλειά.
- Ένα μήνυμα αργά το βράδυ που λέει «θέλω να σε δω τώρα».
- Διάφορα όμορφα πράγματα που συμβαίνουν στην Αθήνα σε πείσμα των καιρών: Από μαζικά πικνίκ και ανταλλακτικά παζάρια, μέχρι γιγάντιες ποδηλατοπορείες, δωρεάν ξεναγήσεις με τεράστια συμμετοχή και μικρά «χειροποίητα» φεστιβάλ.
- Το τραπέζι με την ωραιότερη θέα στην Ακρόπολη να αδειάζει ακριβώς τη στιγμή που μπαίνεις στο αγαπημένο σου μπαρ.
- Οι αγκαλιές. Και πολύ περισσότερο, αυτό που βασικά σημαίνουν οι αγκαλιές: ότι έχεις ανθρώπους στη ζωή σου που σ’ αγαπάνε.
