Τα παιδικά μας (χρόνια) σε 14 βίντεο

των Ηρώς Κουνάδη, Έλενας Μπούλια

«Ο Σεβαστιανός διηγείται στη γραμμή του Σι και στο Μι τραγουδάει παραμύθια η Μελιά…» Το τραγουδάκι από του Κουτιού τα Παραμύθια έχει στοιχειώσει εδώ και μερικές ώρες το γραφείο, Παρασκευή απόγευμα, και τα flash backs στην παιδική μας ηλικία διαδέχονται το ένα το άλλο. Πώς ακριβώς φτάσαμε ως εδώ;

Πολλές θεωρίες –ψυχολογικές, κοινωνιολογικές κλπ– θα μπορούσαν να εξηγήσουν το trend που έχει αρχίσει να παίρνει διαστάσεις χιονοστιβάδας τον τελευταίο χρόνο στο ελληνικό internet αλλά, ταπεινή μας γνώμη, τα… εύσημα ανήκουν σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα στο YouTube και την επανάσταση που έφερε στα διαδικτιακά πράγματα.

Πέντε χρόνια πριν, τη Φρουτοπία μπορούσαν να την απολαύσουν μόνο όσοι είχαν προνοήσει να τη γράψουν σε βιντεοκασέτες, τις οποίες είχαν φροντίσει να φυλάξουν σε ιδανικές συνθήκες περιβάλλοντος και μακριά από φίλους και συγγενείς με τάση να γράφουν ποδοσφαιρικούς αγώνες από πάνω. Για να βγει κάτι από το αρχείο της ΕΡΤ η γραφειοκρατική διαδικασία ήταν τόσο κουραστική και χρονοβόρα, που αν δεν επρόκειτο για ζήτημα ζωής και θανάτου κανείς δεν τολμούσε να την κινήσει.

Πλέον όλα αυτά είναι παρελθόν, το αρχείο της ΕΡΤ έχει γίνει ψηφιακό και όσο μεγαλώνει θα καλυτερεύει –προς το παρόν η μοναδική παιδική σειρά διαθέσιμη online είναι η Φρουτοπία, αλλά είναι κι αυτό μια αρχή– και όποια αγαπημένη σειρά θυμηθείτε μπορείτε να τη βρείτε στο YouTube και το αντίστοιχο ελληνικό GreekTube, και μάλιστα σε αρκετές διαφορετικές γλώσσες για να διαλέξετε.

Συγκεντρώσαμε τις αγαπημένες μας παιδικές σειρές, τα τραγούδια και τα επεισόδια που ακόμα μας συγκινούν, μας κάνουν να γελάμε και μας φτιάχνουν τη μέρα και σας παρουσιάζουμε μερικά από τα καλύτερα βίντεο αποσπάσματα που ανακαλύψαμε, για ένα… γρήγορο και ανέξοδο ταξίδι στο χρόνο. Και περιμένουμε περισσότερα, γιατί στην πορεία ανακαλύψαμε πως, όσο περισσότερα σκεφτόμασταν τόσο περισσότερα προέκυπταν που μας είχαν ξεφύγει.

Καλή διασκέδαση!

* Για να… τιμήσουμε το σπίτι μας, ξεκινάμε από την κορυφαία, ίσως, ελληνική παραγωγή όλων των εποχών. Κι επειδή ό,τι και να πει κανείς για τη Φρουτοπία του 1987 είναι λίγο –all star cast Ελλήνων ηθοποιών, εξαιρετικό σενάριο, πανέξυπνοι διάλογοι, ολοκληρωμένοι χαρακτήρες– αφήνουμε τον Πίκο Απίκο στο πρώτο επεισόδιο να μιλήσει από μόνος του.

* Ελληνικών παραγωγών συνέχεια. Το έτερο δημιούργημα της οικογένειας Σοφιανού, του Κουτιού τα Παραμύθια, προβάλλεται επίσης στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και εκτιμάται κυρίως από τα μεγαλύτερα παιδιά –τα μικρά φοβούνται τη σκοτεινή ατμόσφαιρα των περισσότερων παραμυθιών. Το τραγουδάκι των τίτλων γνωρίζει τεράστια επιτυχία, όπως άλλωστε και η ίδια η σειρά, και ο Παύλος Κοντογιαννίδης στο ρόλο του Ρούχλα απλώς… τα σπάει.

* Το ξανθό κοριτσάκι με τις μπούκλες και την τραγική –τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος της– ιστορία γνώρισε επιτυχία πρωτοφανή για τα δεδομένα της ελληνικής τηλεόρασης, όταν ξεκίνησε να προβάλλεται από την ΕΡΤ το 1984. Τα 115 επεισόδια της Κάντυ Κάντυ επαναλήφθηκαν, σε ημερήσια βάση, το 1989, σημειώνοντας την ίδια, αν όχι μεγαλύτερη, επιτυχία. Η διαμάχη για τα δικαιώματα μεταξύ των δημιουργών στα μέσα της δεκαετίας του 90 οδήγησε στην απαγόρευση προβολής της σειράς σε οποιαδήποτε χώρα, με αποτέλεσμα πλέον να την απολαμβάνουμε, σε διάφορες γλώσσες, μεταξύ των οποίων και τα ελληνικά, μόνο στο YouTube.

* Οι Περιπέτειες του Νιλς Χόλγκερσον, με τις χήνες του που πετούσαν για τη Λαπωνία, ήταν ίσως από τα τρυφερότερα παιδικά καρτούν που είδαμε ποτέ στην ελληνική τηλεόραση. Η ελληνική μεταγλώττιση υπάρχει μόνο στο απόσπασμα που παραθέτουμε από το YouTube, αλλά η αναζήτηση επιστρέφει αμέτρητα αποτελέσματα σε πολλές διαφορετικές γλώσσες.

* Το μαγικό τσαντάκι που χωράει τα πάντα του αγαπημένου παιδικού ήρωα έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του το 1979 στις γερμανικές τηλεοράσεις. Η εκπομπή σημείωσε μεγάλη επιτυχία και στην Ελλάδα, παρά τον μικρό αριθμό των επεισοδίων, τα οποία ήταν μόλις 26.

* Τι θα μπορούσε να πει κανείς για τη… Στρουμφομανία της δεκαετίας του 80, που να μην είναι λίγο μπροστά στην τεράστια εμπορική επιτυχία της σειράς; Το γαλήνιο στρουμφοχωριό, ο κακός Δρακουμέλ, οι καλοστημένοι χαρακτήρες, οι έξυπνες σεναριακές συλλήψεις και η εξαιρετική Άννα Παναγιωτοπούλου ως Ψιψινέλ στη μεταγλώττιση της ΕΡΤ έκαναν τα Στρουμφάκια μια από τις πλέον αγαπημένες σειρές, και τις μελωδίες τους να αντέχουν στο χρόνο. Δευτέρα κάτι έχω, την Τρίτη δεν αντέχω…

* Αν το «Σλιτς Βαίτς» δε σας λέει κάτι σαν έκφραση, μάλλον είχατε μεγαλώσει το 1987, όταν ο Δαβίδ το Ξωτικό πολεμούσε τους κακούς Τρολλ στη μικρή οθόνη, με τη βοήθεια του Σουίφτ και τη συμπαράσταση της γυναίκας του, Λίζα. Για καλό και για κακό πάντως, ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω απόσπασμα –κι εμείς δεν το θυμόμασταν μέχρι να το δούμε.

* Ίσως να μην υπάρχει τραγούδι περισσότερο «θαμμένο» στη μνήμη μας από αυτό των τίτλων των Κινέζικων Παραμυθιών. Χαρακτηριστικό animation, με ήρωες και ιστορίες εμπνευσμένες από τα παραμύθια και τους μύθους της Άπω Ανατολής, και με το χαρακτηριστικό δράκο στην αρχή να κλέβει πάντα την παράσταση. Εμφανίστηκε περί τα τέλη της δεκαετίας του 80 –αν το έχετε δει, το απόσπασμα από τους τίτλους τέλους με κάποιο μαγικό τρόπο θα σας ταξιδέψει.

* Autobots εναντίον Decepticons. Οι Transformers ήταν από τα πλέον εξελιγμένα καρτούν της εποχής (1984), τόσο από άποψη ειδικών εφέ όσο και από άποψη story. Θα μπορούσαμε, δηλαδή, να τα κατατάξουμε στην ίδια κατηγορία με τους Ghostbusters και τα Χελωνονιτζάκια: Επιστημονική φαντασία, αστείρευτη περιπέτεια και μετρημένη βία. Ό,τι ακριβώς γοήτευε τα 10χρονα τότε αγόρια, αλλά και κορίτσια. Enjoy!

* Thundercats. Απλά αγαπημένο. Οι «Κεραυνόγατες» έχουν ιδιαίτερο κοινωνιολογικό ενδιαφέρον γιατί είναι από τα λίγα, αν όχι το μόνο, καρτούν επιστημονικής φαντασίας της εποχής (1985) που συμπεριλάμβανε ανάμεσα στους ανθρωπόμορφους ήρωές του (Lion-O, Jaga, Tygra, Panthro) και μία θηλυκή πολεμίστρια, την Cheetara, στα πρώτυπα της γυναίκας της εποχής: Γοητευτική, τρυφερή αλλά και γενναία. Όσα κορίτσια μισούσαν τότε τη Barbie, θαύμαζαν τη δυναμική Cheetara.

* Τρυφερά και αγαπησιάρικα αλλά και δυναμικά, με ένα μυστικό όπλο που υπερνικά τον κακό καθηγητή Κρυοκάρδη. «Η ισχύς εν τη ενώσει» είναι το μήνυμα που ήθελαν να περάσουν τα Αρκουδάκια της Αγάπης, που δεν δίσταζαν να εγκαταλείψουν την Αγαπούπολη, τη συννεφένια πολιτεία τους, για να ενώσουν τα μαγικά σύμβολα της κοιλίτσας τους και να προστατέψουν, τι άλλο;, την αγάπη! Αφού πρωτοεμφανίστηκαν ως καρτ-ποστάλ και μετά λούτρινα αρκουδάκια, έκαναν το ντεμπούτο τους στην τηλεόραση το 1985 και έκλεψαν τις κοριτσίστικες (κυρίως) καρδιές.

* Το αγαπημένο των κοριτσιών Μικρό μου Πόνυ συγκεντρώνει όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά μιας αγαπημένης, διαχρονικής σειράς: τρυφερότητα, μάχη ενάντια στο κακό, αγάπη που νικά τα πάντα, καλοσχεδιασμένους ήρωες και πολύχρωμα τοπία στο background.

* Η Μάγια η Μέλισσα ίσως να μας φαίνεται πλέον λίγο αφελής, κερδίζει όμως επάξια μια θέση στη λίστα μας για την ασύγκριτη αθωότητά της, την τεχνική αρτιότητα και το ότι είναι η παιδικότερη των παιδικών σειρών. Όσο κι αν ψάχνουμε, δεν μπορούμε να της βρούμε άξιο ανταγωνιστή.

* Τα Snorkels μπορεί να μην είχαν την τεράστια επιτυχία άλλων σειρών της εποχής τους, ήταν όμως γλυκύτατα, μας θύμιζαν τα Στρουμφάκια, ζούσαν, όπως η Μικρή Γοργόνα, κάτω από το νερό, και έδειχναν υπέροχα στα άλμπουμ με τα συλλεκτικά αυτοκόλλητα που κυκλοφόρησαν σχεδόν αμέσως μόλις άρχισε η σειρά να προβάλλεται.