15 βρισιές που δεν γνώριζες

Σαψάλη σε έχουν πει ποτέ; Αχμάκη; Βρήκαμε μερικές από τις πιο ιδιαίτερες ελληνικές βρισιές και σου τις παρουσιάζουμε, για να εμπλουτίσεις το λεξιλόγιό σου.
15 βρισιές που δεν γνώριζες
Επειδή ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις αρκετές βρισιές, και επειδή η ελληνική γλώσσα έχει πολλά, πολλά κοσμητικά επίθετα που μπορείς να εκσφενδονίσεις σε κόσμο που σου έχει σπάσει τα νεύρα. Και, προφανώς, σου εξηγούμε παραστατικά τι σημαίνουν.

Σαψάλης: Ο χαζός, αλλά και ο ξεμωραμένος
Αχμάκης: Ο αθώος, αλλά με τρόπο 50% γλυκούλη και 50% εκνευριστικό
Μινάρας: Η αγαπημένη ελληνική λέξη από Μ, αλλά αν είσαι από την Πάτρα
Μπουρσούκι: Ο άσχημος άνθρωπος, αλλά κυριολεκτικά είναι το κουνάβι. Που είναι μεγάλη αδικία, επειδή αυτό το ζουζούνι, άσχημο δεν το λες. 

Μπακούκος: Ο κοντόχοντρος άνθρωπος. Πολύ body shaming, δεν το συνιστούμε.
Λέπουρας: Ο δειλός, ο λιπόψυχος. Κυριολεκτικά, ο λαγός.
Μούτι: Αρβανίτικα σκατά.
Μπουνταλάς: Ο χαζός, ο βλάκας
Σασκίνης: Το ίδιο με το πάνω, γενικά αυτό το κείμενο θα μπορούσε να λέγεται «Εναλλακτικοί τρόποι για να πεις κάποιον βλάκα»

Σουρτούκης: Αυτός που γυροφέρνει πολύ (και ύποπτα)
Ξίκης: Ο λειψός, ο καχεκτικός—ο χτικιάρης, θα έλεγε κανείς
Σερσερής: Απίστευτο, αλλά σημαίνει χαζός, βλάκας, ηλίθιος
Χερχελές (ή χεργκελές): Ο αλητάμπουρας, το ρεμάλι

Χαρμάνης: Όπως μας ενημερώνει το ίντερνετ, ο «χασισοπότης» (Δεν ξέρουμε τι σημαίνει αυτό)
Αμπντάλης (ή απτάλης): Ο ατσούμπαλος, ο χοντροκομμένος

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v