50 χρόνια από την δολοφονία του John Kennedy

Είναι μεσημέρι και η προεδρική πομπή καταφτάνει στο Dallas του Texas. Ο πρόεδρος έχει αφιχθεί για να επιλύσει ορισμένες διαφορές μεταξύ στελεχών των Δημοκρατικών. Στις 12.30 ακριβώς, κάποιος φροντίζει να μην προλάβει ποτέ. Μία σφαίρα στον λαιμό, άλλη μία στην πλάτη και η φαρμακερή στο κεφάλι θέτουν τέλος στη θητεία και τη ζωή του, μπροστά στα μάτια όχι μόνο της πρώτης κυρίας, αλλά και όλου του πλανήτη, που παρακολούθεί από την τηλεόραση το τραγικό συμβάν. Το ημερολόγιο γράφει 22 Νοεμβρίου του 1963.

Έχει περάσει μισός αιώνας ακριβώς από εκείνη τη στιγμή. Για τους Αμερικανούς είναι μια ιδιαίτερη ημέρα μνήμης ενός προέδρου διαφορετικού από τους άλλους. Ενός προέδρου που ευαγγελίστηκε έναν καλύτερο κόσμο, που αποτέλεσε το μεγαλύτερο σύμβολο του αμερικανικού ονείρου και κάλεσε τους πολίτες να σκεφτούν «όχι τι μπορεί να κάνει η πατρίδα σου για εσένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για την πατρίδα σου».

Ο υπόλοιπος κόσμος επίσης θυμάται σήμερα τον «Πρόεδρο των 1.000 ημερών». Μαζί κι εμείς, όχι μόνο με μια έντονη δόση περιέργειας γύρω από το μυστήριο που καλύπτει ως σήμερα την δολοφονία του, αλλά και με την διάθεση να αναρωτηθούμε τι θα είχε αλλάξει αν αυτές οι σφαίρες δεν τον είχαν πετύχει. Παρακάτω, δείτε φωτογραφικό υλικό και video από την πορεία του πιο «cool» αμερικανού προέδρου και… αναρωτηθείτε μαζί μας.

*Το αμερικανικό όνειρο

Θρυλικός έχει μείνει ο λόγος που έβγαλε ο JFK μετά την ορκωμοσία του ως Πρόεδρος των ΗΠΑ. Σε αυτόν, απευθύνθηκε στους Αμερικανούς με το γνωστό ευφυολόγημα «ρώτα όχι τι μπορεί να κάνει η πατρίδα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για την πατρίδα σου», αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, συμπληρώνοντας: «Ρωτήστε όχι τι μπορεί να κάνει η Αμερική για εσάς, αλλά τι μπορούμε όλοι μαζί να καταφέρουμε για την ανθρωπότητα». Οι ελπίδες για την αλλαγή τον Ιανουάριο του 1961 είχαν μόλις γιγαντωθεί.

*Ο άνθρωπος στο φεγγάρι

«Επιλέγουμε να πάμε στο φεγγάρι. Το επιλέγουμε αυτή τη δεκαετία, καθώς και όλα τα υπόλοιπα πράγματα, όχι επειδή είναι εύκολα, αλλά επειδή είναι δύσκολα, επειδή ο στόχος αυτός θα μας βοηθήσει να οργανώσουμε και να μετρήσουμε την ενέργεια και τις ικανότητές μας… Για αυτούς τους λόγους θεωρώ την απόφασή μου να θέσω τις διαστημικές μας προσπάθειες από το «χαμηλό» στο «υψηλό» μία από τις σημαντικότερες κατά την διάρκεια της θητείας μου». Με αυτά τα λόγια, ο JFK στάθηκε μπροστά στο κοινό το 1962 και υποσχέθηκε την εξερεύνηση του ουρανού και την γαλούχηση μιας γενιάς που δεν θα κοιτάξει πίσω αλλά… ψηλά. 

*Η ιδανική οικογένεια

Η φαμίλια των Kennedy ήταν όχι μόνο πολύ νεότερη σε σχέση με τους προηγούμενους ενοίκους του Λευκού Οίκου, αλλά και με ιδιαίτερη αίσθηση του στιλ. Κάθε εμφάνιση του προέδρου και κυρίως της Jackie καθιέρωνε νέες τάσεις στον κόσμο της μόδας. Μάλιστα, η Jackie ήταν η πρώτη κυρία που άνοιξε την πόρτα του Λευκού Οίκου στις τηλεοπτικές κάμερες, και έβαλε τους πολίτες στα άδυτα της προεδρικής κατοικίας, καταφέρνοντας να κάνει την «δυναστεία» των Kennedy ακόμη πιο δημοφιλή.

*Ο Πρόεδρος και η Marilyn

Στις 19 Μαΐου του 1962, ημέρα των 43ων γενεθλίων του JFK, η Marilyn Monroe ανεβαίνει στο βήμα του μεγαλειώδους πάρτι που στήθηκε για την περίσταση, βγάζει την γούνα της και τραγουδά το “Happy birthday” με τον πιο λάγνο τρόπο που έχει τραγουδηθεί ποτέ το συγκεκριμένο τραγουδάκι. Μετά το θάνατό του, οι θεωρίες για πιθανή ερωτική σχέση των δύο superstar των ΗΠΑ είχαν φουντώσει.

*Είμαι ένας Βερολινέζος

Τον Ιούνιο του 1963, λίγους μόλις μήνες πριν την δολοφονία του, ο Τζον Κένεντι βρέθηκε στο δυτικό Βερολίνο σε μια «αποστολή»… άσκησης γοητείας στον δυτικό κόσμο. Τον λόγο που έβγαλε παρακολούθησε πλήθος ενός εκατομμυρίου, που τον αποθέωσε όταν ξεστόμισε το περίφημο «ich bin ein Berliner», δείχνοντας το Τείχος και ασκώντας έτσι δριμεία κριτική στο κομμουνιστικό καθεστώς των Σοβιετικών. Λέγεται πως μετά τον λόγο του, στράφηκε σε έναν από τους συνεργάτες του και είπε «Δεν θα ξαναζήσουμε μέρα σαν κι αυτή σε όλη μας τη ζωή».

*Οι θεωρίες συνωμοσίας

Η επίσημη «γραμμή» των αμερικανικών αρχών, μετά την αναπάντεχη δολοφονία του Προέδρου, ήταν πως για αυτή ευθύνεται ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, ο οποίος και θανατώθηκε. Ωστόσο, ο επτασφράγιστος φάκελος της δολοφονίας έχει γεννήσει δεκάδες θεωρίες συνωμοσίας. Ορισμένες από τις πλέον ενδιαφέρουσες – ή και ευφάνταστες- είναι οι εξής: Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Λίντον Τζόνσον επιχείρησε να τον βγάλει από τη μέση για να πάρει τη θέση του. Η οργανωμένη μαφία των ΗΠΑ φρόντισε να βάλει τέλος στα σχέδιά του να πατάξει το οργανωμένο έγκλημα. Η CIA τον εκτέλεσε γιατί στεκόταν εμπόδιο στα σχέδια της υπηρεσίας στην Λατινική Αμερική. Μια μυστική οργάνωση διεθνών τραπεζιτών φοβόταν ότι θα χάσει τον έλεγχο της οικονομίας. Η KGB στρατολόγησε τον Όσβαλντ, ο οποίος είχε υπάρξει και κάτοικος Σοβιετικής Ένωσης. Και τέλος, οι… εξωγήινοι, σύμφωνα με άλλο ένα σενάριο… επιστημονικής φαντασίας, κατέφθασαν για να τον εμποδίσουν στα σχέδιά του να κατακτήσει… άλλους πλανήτες.

*Τι θα είχε συμβεί αν ο JFK δεν είχε δολοφονηθεί
Πιθανώς να είχε καταφέρει να προωθήσει τα σχέδια αφοπλισμού και ειρήνης στον πλανήτη, συνεργαζόμενος ακόμη και με τους σοβιετικούς του Χρουστσόφ. Πιθανώς να είχε αντισταθεί στην προώθηση του πολέμου στο Βιετνάμ και της παρέμβασης στην Κούβα. Πιθανώς, λένε οι πιο αισιόδοξοι, σήμερα να ζούσαμε σε έναν πιο ασφαλή και ειρηνικό κόσμο. Αλλά όλα αυτά είναι καθαρές εικασίες, γιατί στην πραγματικότητα, οι σφαίρες πέτυχαν τον JFK και από εκείνη την ημέρα η χώρα με την μεγαλύτερη ίσως επιρροή στον πλανήτη έκανε στροφή στρατηγικής… 180 μοιρών.

Δείτε στο Photogallery του δημοσιεύματος περισσότερες φωτογραφίες από τις ημέρες και τα έργα του John F. Kennedy.

Επιμέλεια: Γιώργος Κόκουβας