Persona Non Grata: Το ελληνικό μέταλ δεν έχει ευκαιρίες

της Φιλουμένας Ζλατάνου

Το "Persona Non Grata" στο λεξικό μεταφράζεται ως "μη επιθυμητό άτομο". Το όνομα αυτό όμως δεν αντιπροσωπεύει καθόλου την πιο δυνατή progressive rock metal band της Ελλάδας, η οποία ξεκίνησε ανάποδα την πορεία της, από έξω προς τα μέσα. Οι Persona Non Grata είναι μια ελληνική μπάντα της progressive metal σκηνής, που μέσω της αμερικάνικης δισκογραφικής Sensory κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο Shade in the Light, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις στο εξωτερικό και μετά εισέβαλε ήδη καταξιωμένη και στα ελληνικά μουσικά δρώμενα.

Όλα ξεκίνησαν όταν το 2003 ο Γιάννης Ιωαννίδης συναντήθηκε με τον Χρήστο Γκάτσο και στην πορεία μέσα από ζυμώσεις δημιουργήθηκε η τελική μορφή της μπάντας με τον Ιωαννίδη στα πλήκτρα, τον Γκάτσο στην κιθάρα, τον Χρήστο Βογιατζή στο μπάσο, τον Άκη Γαβαλά στα τύμπανα και τον Άρη Πυρρή στη φωνή. Μία μπάντα που έχει αποσπάσει εξαίρετες κριτικές και στα live της γίνεται πανικός ενώ ταυτόχρονα αγγίζει όχι μόνο το metal και rock κοινό, αλλά και όσους δε γνωρίζουν το είδος, καθώς συνδυάζει πολλά στοιχεία στη σύνθεση και την ενορχήστρωσή των κομματιών της.

Παικτικά στοιχεία από jeff loomis «band: NEVERMORE». Ατμόσφαιρα από τους παλιούς καλούς Evergrey και φωνητικά που θυμίζουν Roberto Tiranti «band: Labyrinth [Italy]» μέχρι και δυναμικά τον James LaBrie «band: Dream Theater [U.S.A]». Εσείς πως θα χαρακτηρίζατε το ηχόχρωμα σας στο 2011 στο metal στερέωμα;
Γιάννης Ιωαννίδης: Πιστεύω, χωρίς να είμαι απόλυτα αντικειμενικός, πως είναι progressive ροκ με metal επιρροές, αν και δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω ως καθαρό metal ή καθαρό progressive ροκ ή hard ροκ. Είναι μια μίξη του τι ακούει ο καθένας μας. Έχει πολλά στοιχεία ροκ από αυτά που μεγάλωσα και παίζω εγώ. Έχει στοιχεία metal που παίζει ο κιθαρίστας μας, ο Χρήστος Γκάτσος. Έχει το τεχνικό στοιχείο του Χρήστου Βογιατζή που είναι πιο fusion. Έχει τα τύμπανα του Άκη Γαβαλά, που για μένα είναι progressive και τέλος η φωνή του Άρη Πυρρή είναι ροκ, hard rock με στοιχεία metal.
Χρήστος Γκάτσος: Επί της ουσίας είναι μελωδικό. Αυτή είναι η βάση της μουσικής της μπάντας, είτε είναι metal είτε ροκ, γι' αυτό είναι ίσως λίγο πιο εύκολο να το ακούσει ο κόσμος.

Ποιος από εσάς γράφει στίχους και συνθέτει;
Γ.Ι. Όλοι μας. Υπάρχει μια ιδέα, την οποία καταγράφουμε στον υπολογιστή, προσθέτει ο καθένας το παίξιμο του επάνω, το παίζουμε στο στούντιο και διαμορφώνεται το κομμάτι. Δουλεύονται οι φωνές και τέλος μπαίνουν οι στίχοι. Το κάθε τραγούδι χτίζεται μέρα με τη μέρα.

Θέλω να μου συγκρίνετε την τοπική με την παγκόσμια σκηνή της progressive rock.
Άρης Πυρρής: Έχει μια διαφορά κουλτούρας όσον αφορά το κοινό. Σε προσέχουν περισσότερο όταν παίζεις γιατί υπάρχει μια διάθεση να ακούσουν καινούρια πράγματα. Να ακούν, να μαθαίνουν και να καταλαβαίνουν.
Γ.Ι. Είναι η ουσία του progressive αυτό. Θέλουν να ακούν κάτι διαφορετικό.
Χ.Γ. Είναι καθαρά τεχνοκρατικό ζήτημα, κατέχουν το είδος πιο πολύ στο εξωτερικό από τους δικούς μας.

Το τελευταίο διάστημα το progressive στην Ελλάδα έχει πάρει τα πάνω του και τα συγκροτήματα κυκλοφορούν πολύ αξιόλογες δουλειές. Για παράδειγμα, ο νέος δίσκος των Rex Mundi καθώς και των Paradox ήρθε για να ταρακουνήσει τα νερά. Πιστεύετε ότι η μουσική βιομηχανία βοηθάει αυτό το είδος μουσικής;
Α.Π. Η μουσική βιομηχανία δεν καλύπτει αυτό το είδος ιδιαίτερα, και υπάρχουν με το ζόρι 2-3 μαγαζιά για live. Η υποδομή δεν είναι σε ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο. Για να παίξεις θέλεις καλά μηχανήματα και έναν ηχολήπτη που να γνωρίζει το είδος. Η πλειοψηφία των ηχοληπτών στην Ελλάδα δεν ασχολείται και δεν το γνωρίζει και αυτό δυσχεραίνει τη δουλειά μας γιατί στα live πρέπει να ακούγεται και το τελευταίο πληκτράκι.

Δεν είναι λίγο ρίσκο όμως να ασχοληθεί κάποιος σ’ αυτή την χώρα με αυτό το είδος μουσικής;
Χ.Γ. Είναι ρίσκο αν πεις ότι θέλεις να δουλεύεις σε μαγαζί το βράδυ. Εμείς το κάνουμε για να παίζουμε έξω. Με την λογική αυτή κινούνται πολλές μπάντες. Οι πιο πολλές, αν όχι όλες, έκαναν πρώτα έξω επιτυχία και μετά ήρθαν στην Ελλάδα, σαν επιτυχημένες τους έμαθαν οι Έλληνες.
Χ.Β. Εγώ από την άλλη θεωρώ ότι στην Ελλάδα ενώ υπάρχει ροκ, προτιμούν τα παραδοσιακά μεγάλα metal συγκροτήματα και δε δίνουν πολλές ευκαιρίες στο εγχώριο προϊόν. Αν αντί για Έλληνες, έλεγες ότι είμαστε Γερμανοί, πιστεύω στην Ελλάδα η αντιμετώπιση θα ήταν διαφορετική.

Λόγω ξενομανίας;
Χ.Β. Δεν μπορώ να το θέσω ως ξενομανία, νομίζω έχει περάσει πια αυτή η έννοια.

Δηλαδή πώς σας δέχτηκαν οι «ντόπιοι οπαδοί» της metal;
Γ.Ι. Σκάσαμε από το πουθενά. Δεν είμαστε μια μπάντα που ανέβηκε σιγά σιγά, με κάποιες live εμφανίσεις. Σκάσαμε με ένα cd από την Αμερική και έτσι μαθεύτηκε. Βοήθησε με άλλα λόγια η επιτυχία στο εξωτερικό και το συμβόλαιο με την αμερικάνικη εταιρεία. Και έτσι μαθευτήκαμε σχετικά γρήγορα.

Εσείς τι θεωρείτε επιτυχία;
Γ.Ι. Η επιτυχία είναι κάτι σχετικό. Πάντα έχει και πιο ψηλά, και θέλεις να πας και παραπάνω. Δεν ξέρω πότε και αν τελειώνει αυτό. Για εμάς επιτυχία στην αρχή, ήταν όταν κάναμε τον πρώτο δίσκο. Τώρα το θεωρούμε αυτονόητο.
Χ.Β. Η επιτυχία είναι μεγάλη όταν ένα γκρουπ χαρακτηρίζεται από διάρκεια.

Είστε όμως μία οκταετία εν ενεργεία.
Γ. Ι. Ουσιαστικά το 2003 έγινε η γνωριμία. Μπάντα για μένα είναι από τη στιγμή που ήρθε ο Άρης στο γκρουπ. Όταν ήρθε ο Άρης και γίναμε πέντε, σκεφτήκαμε τώρα ξεκινάμε.
 
Είστε μια δεμένη μπάντα, για την οποία όμως θα κάνατε θυσίες; Δηλαδή θα την βάζατε πάνω από μια παράσταση που παίζει κάποιος από εσάς σαν session μουσικός;
Γ.Ι. Πολλές φορές πρέπει να υπερβείς τον εαυτό σου και να πεις ότι μπορεί να δουλεύω αλλά όταν έχει κάποια υποχρέωση η μπάντα πρέπει να είμαι εκεί.
Χ.Β. Το έχεις σαν προτεραιότητα αυτό, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.
Α.Π. Συναγωνίζεσαι σε παγκόσμιο επίπεδο μπάντες οι οποίες το έχουν αυτό. Από το πρωί μέχρι το βράδυ, παίζουν, γράφουν, προβάρουν.

Μιλήστε μου για τα σχέδια σας, για το νέο cd και τα live που έχετε στα σκαριά.
Χ.Γ. Σίγουρα πρέπει να βρεθεί μια εταιρεία εδώ. Υπάρχουν τέσσερις-πέντε που ενδιαφέρονται. Αυτό θα φέρει και πολλά άλλα, διότι μια ευρωπαϊκή εταιρεία είναι ένα μεγάλο credit και βοηθάει. Με την κυκλοφορία του δεύτερου cd η προώθηση είναι στα άμεσα σχέδια. Θα συμμετέχουμε σε φεστιβάλ στην Ευρώπη, και ίσως σε κάποια φεστιβάλ στη Βόρεια Ελλάδα.