Johnny Depp: «Ήμουν απλώς τυχερός»

της Viky Waters

Για πολλούς ο Johnny Depp είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής του Hollywood. Ευλογημένος με γοητευτική εμφάνιση και εξαίρετο υποκριτικό ταλέντο, ο 46χρονος σήμερα ηθοποιός φωτίζει κάθε φορά τη μεγάλη οθόνη και αποτελεί «σίγουρο χαρτί» ως προς την προσέλκυση των θαυμαστών του στο box office, όποιον ρόλο κι αν παίξει. Τελικά, όμως, είναι η προσαρμοστικότητά του που τον έχει οδηγήσει στο να γίνει ένας από τους δημοφιλέστερους ηθοποιούς της γενιάς του.

Αφού έχτισε το όνομά του πάνω σε χαμηλού budget παραγωγές, όπως τα ‘What’s Eating Gilbert Grape’ και ‘Cry-Baby’, ήταν η ταινία του 1990 ‘Edward Scissorhands’ («Ο Ψαλιδοχέρης») που τον εκτίναξε στα φώτα της δημοσιότητας. Ερμηνεύοντας τον προβληματικό Edward, ο Johnny απέδειξε τα ταλέντα του και έκανε γρήγορα σαφές ότι διέθετε κάτι παραπάνω από ένα όμορφο πρόσωπο.

Ωστόσο, πέρα από το γεγονός ότι αποτελεί ένα δυνατό κινηματογραφικό όνομα, ο Johnny έχει γίνει και ένας κινούμενος στόχος για τους απανταχού paparazzi, καθώς οι παλαιότερες πολύκροτες σχέσεις του με τις Jennifer Grey, Winona Ryder και Kate Moss, σε συνδυασμό με το «άγριο» lifestyle του, έγιναν συχνά τροφή για μεγάλα εξώφυλλα στα media. Η δημοσιότητα, βέβαια, αυτή δεν έδειχνε πάντα να αρέσει στον Johnny, ο οποίος προσπαθούσε -και προσπαθεί- να επικεντρώνεται στην καριέρα του.

Αποφεύγοντας, λοιπόν, πολλές φορές «εύκολους» και σίγουρους ρόλους, προς χάριν διαβολικών χαρακτήρων που διέγειραν την φαντασία του, ο Johnny ανέλαβε τέτοιους ρόλους σε αρκετές ταινίες, όπως οι ‘Sleepy Hollow’, ‘Chocolat’, ‘Finding Neverland’ και ‘The Libertine’. Ωστόσο, παρόλο που είχε ήδη δημιουργήσει όνομα, δεν ήταν πάντα εύκολο, μαζί με τον επί σειρά ετών φίλο και συνεργάτη του Tim Burton, να βρουν ένα studio, το οποίο θα συμφωνούσε να αναλάβει τα γυρίσματα κάποιας ταινίας του. Τουλάχιστον μέχρι την επιτυχία του ως, αξιαγάπητος αλλά αχρείος, Jack Sparrow στους «Πειρατές της Καραϊβικής».

Από τότε που γνώρισε τον έρωτα της ζωής του στο πρόσωπο της Γαλλίδας τραγουδίστριας και ηθοποιού Vanessa Paradis, πριν έντεκα χρόνια, ο πιστός πλέον οικογενειάρχης δείχνει να βρήκε εσωτερική γαλήνη. Αποφεύγει πια τις δημόσιες εμφανίσεις και δεν παρουσιάζεται στα μεγάλα χολιγουντιανά πάρτι, ενώ προτιμά να βρίσκεται με τα αγαπημένα του πρόσωπα, μοιράζοντας τον χρόνο του ανάμεσα στην πατρίδα της Vanessa, την Αμερική και το ιδιωτικό τους νησί στην Καραϊβική. Μιλώντας για την σταθερότητα που η Vanessa και τα παιδιά του Lily-Rose, 10 ετών, και Jack, 8 ετών, έχουν φέρει στην ζωή του, ο Johnny έχει πει:

«Στην πραγματικότητα υπάρχει μία ομάδα ανθρώπων που με κρατούν σε ισορροπία. Σίγουρα η οικογένεια. Η οικογένειά μου αποτελεί σημαντικό στήριγμα και έπειτα, πάνω και πέρα από όλα, τα παιδιά μου. Η Vanessa και τα μικρά με διατηρούν στο έδαφος. Τα παιδιά μπορούν να το κάνουν αυτό πάντα, όπως και να έχει».

Γνωστός για το ντροπαλό του προφίλ, ο Johnny, όπως έχει λεχθεί, μισεί να βλέπει τον εαυτό του στην μεγάλη οθόνη. Έκανε, όμως, μία εξαίρεση για τον τελευταίο του ρόλο ως Mad Hatter στην «Αλίκης στην Χώρα των Θαυμάτων» -η έβδομη συνεργασία του με τον Tim- και σαφώς απόλαυσε τις θετικές αντιδράσεις των παιδιών του, τα οποία λάτρεψαν τον σκοτεινό του ρόλο ως εικονικός Τρελοκάπελας του ομώνυμου παραμυθιού.

Στην συνέντευξη που έδωσε στην Viky Waters, ο Johnny μιλά για την αφοσίωσή του στην οικογένειά του, για το πώς διέφυγε την πίεση της δημοσιότητας, για την εμφάνιση και τον τρόπο ζωής του, για την συνέχεια της συνεργασίας του με τον Tim Burton καθώς και το πώς έβαλε την δική του σφραγίδα στον Τρελοκάπελα.

Πώς ένιωσες όταν πρωτοδιάβασες τον Lewis Carroll;
Θυμάμαι να διαβάζω το βιβλίο όταν ήμουν παιδί, στα πέντε μου. Ήταν μία συμπυκνωμένη έκδοση, αλλά αυτό που θυμάμαι περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, σε αυτήν την επεισοδιακή, αφηρημένη ιστορία, είναι οι χαρακτήρες και το πώς κολλάνε στο μυαλό σου. Ακόμα και άτομα, τα οποία δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο, γνωρίζουν όλους αυτούς τους χαρακτήρες.

Ήσουν γνωστός για την άγρια ζωή σου, αλλά τώρα φαίνεσαι πιο ήσυχος. Τι είναι αυτό που σε άλλαξε;
Ευτυχώς κατέβηκα στη λαγουδότρυπα αρκετά νωρίς και τώρα είμαι κάπου αλλού, γιατί το κύριο ενδιαφέρον μου είναι τα παιδιά μου και η οικογένειά μου. Είμαι τώρα πολύ πιο ήρεμος από ό,τι ήμουν κάποια χρόνια πριν και αυτό έχει πολύ μεγάλη σχέση με το ρόλο του οικογενειάρχη. Αρα είναι τα παιδιά που με ηρέμησαν κατά 100%.

Πώς χαλαρώνεις με την οικογένειά σου;
Ζούμε σε ένα πολύ ωραίο μέρος στη Νότια Γαλλία. Είναι ένας μικρός οικισμός -όλος κι όλος περίπου 45 εκτάρια- όπου… δεν κάνω τίποτα. Υπήρξε φορά που δεν έφυγα από την περιοχή για τρεις μήνες. Κυριολεκτικά ξυπνάω, βγαίνω έξω, κοιτάω τον κήπο και παρακολουθώ τα λαχανικά να μεγαλώνουν. Είναι μια αγνή και απλή καθημερινότητα. Δεν υπάρχουν συζητήσεις για ταινίες ή για δουλειά και το απείρως καλύτερο είναι ότι το τηλέφωνο δεν χτυπά ποτέ. Πηγαίνουμε τα πιτσιρίκια βόλτα και κάνουμε πικ-νικ και είναι ο τέλειος τρόπος να περνάω τη ζωή μου. Είναι πραγματικά μια όμορφη, απλή ζωή. Είναι πολύ χαλαρωτική η επίδραση του να μπορώ να περνώ ιδιαίτερο χρόνο με τα παιδιά μου.

Είσαι ένας από τους μεγαλύτερους αστέρες της υφηλίου. Πώς αποδράς από όλα αυτά και πώς δραπετεύεις από την πίεση της δημόσιας ζωής;
Πηγαίνω στο ιδιωτικό μου νησί στην Καραϊβική. Μου δίνει την απλότητα που χρειάζομαι. Ήρθε στη ζωή μου ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Υο νησί μου δίνει αυτό το «κάπου» που μπορώ να πάω και όπου κανείς δεν με κοιτάζει ή δεν στρέφει μια κάμερα πάνω μου. Όταν εγώ και η οικογένεια είμαστε εκεί δεν κάνουμε απολύτως τίποτα. Τα παιδιά δεν έχουν μαζί τους ούτε παιχνίδια, αλλά περνούν καταπληκτικά φτιάχνοντας μικρά σπιτάκια από όστρακα.

Πώς αντιμετωπίζεις την φήμη και την αγάπη του κοινού;
Δεν μπορείς να το συνηθίσεις ποτέ. Για αυτό δεν φεύγω συχνά από το σπίτι μου. Δεν πάω πουθενά. Καταλαβαίνω την σημασία του να είσαι celebrity και διάσημος και το εκτιμώ, αλλά υπάρχουν και όρια. Αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στο να με κοιτάνε με θαυμασμό και στο να κάθομαι μόνος μου σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, θα προτιμούσα το σκοτεινό δωμάτιο.

Είσαι 46 χρονών και θεωρείσαι ακόμα teen idol – ποιο είναι το μυστικό σου;
Προφανώς το Photoshop κάποιου λειτουργεί άψογα, αν ο κόσμος αγοράζει ακόμα αφίσες μου! Εγώ απλώς κάνω μερικές ταινίες. Ποτέ δεν σκέφτηκα αν θα ήταν teen movies ή όχι. Πάντα έχεις την αίσθηση ότι ξεπερνάς κάποια όρια που επιτρέπουν σε μια ταινία να είναι αρεστή σε παιδιά από 5 μέχρι... 85 χρονών. Αν και υπάρχουν ταινίες όπως το ‘Libertine’, που σίγουρα δεν θα χαρακτήριζα εφηβικές.

Πώς καταφέρνεις και δείχνεις τόσο νέος;
«Καθαρή» ζωή. Απολύτως. Αν μπορώ να αποφύγω το κρασί θα το κάνω. Και το λικέρ επίσης. Εννοείται δεν κάνω χρήση ουσιών. Κάθομαι στο δωμάτιό μου και παρακολουθώ reality. Έτσι τα καταφέρνω!

Η «Αλίκη» έχει αρκετούς αλλόκοτους και απίθανους χαρακτήρες. Επηρέασαν καθόλου τα όνειρά σου κατά την διάρκεια των γυρισμάτων;
Είχα φρικτά όνειρα, άλλα γενικά έχω σκοτεινά όνειρα ούτως ή άλλως. Δεν μπορώ να θυμηθώ κάποιο συγκεκριμένο που να με ταλαιπώρησε κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, αλλά δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με τα γυρίσματα, απλά προέκυψε. Μια φορά είχα ένα στο οποίο ο σκηνοθέτης της τηλεοπτικού show Gilligan’s Island με κυνηγούσε στους δρόμους του Χόλυγουντ.

Γιατί δεν σου αρέσει να βλέπεις τις ταινίες σου; Θα δεις την «Αλίκη»;
Αν μπορώ να αποφύγω τον καθρέφτη όταν βουρτσίζω τα δόντια μου το πρωί, θα το κάνω. Βρίσκω ασφάλεια στον μεγαλύτερο βαθμό της άγνοιας. Αν μπορέσεις να μείνεις απαθής απέναντι σε οτιδήποτε, τότε είσαι ΟΚ. Απλά προχωράς μπροστά. Είναι καλό να παρατηρείς πράγματα, αλλά αν τα κρίνεις, σε πάει πίσω, για αυτό δεν μου αρέσει να με βλέπω στις ταινίες μου.

Δεν μου αρέσει να γνωρίζω το προϊόν, μου αρέσει η διαδικασία. Δεν είναι λάθος μου. Δεν το έκανα. Ήμουν εκεί, αλλά δεν το έκανα. Δεν μου αρέσει να βλέπω τις ταινίες μου. Προτιμώ να απομακρύνομαι έχοντας αποκτήσει την εμπειρία από την διαδικασία και αυτό μου αρκεί. Την «Αλίκη» όμως πήγα να την δω, γιατί είναι ο Tim στα καλύτερά του. Έχει ξεπεράσει τον εαυτό του αυτήν την φορά.

Τα παιδιά σου είδαν την ταινία;
Την είδαν και τη λάτρεψαν, τρελάθηκαν και την συζητούσαν συνέχεια. Ήταν φοβερό.

Η «Αλίκη» είναι η έβδομή σου ταινία με τον Tim Burton. Πώς έχει αλλάξει η σχέση σας αυτά τα χρόνια;
Συναντηθήκαμε είκοσι χρόνια πριν στον «Ψαλιδοχέρη» και το ότι με διάλεξε για αυτόν τον ρόλο ήταν θαύμα. Αν γνωρίζεις κάποιον τόσα χρόνια, τότε έρχεσαι πολύ κοντά του, αλλά όσον αφορά τον τομέα της δουλειάς, δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε. Θα γυρίσει το κεφάλι του ή θα κλείσει το ένα του μάτι με συγκεκριμένο τρόπο και θα καταλάβω ακριβώς τι θέλει. Αν κάτι έχει αλλάξει στις σχέσεις μας, αυτό έχει να κάνει με τις αλλαγές στις... πάνες και αυτά που συζητάνε πλέον οι μπαμπάδες μεταξύ τους. Είμαι περήφανος που του έδωσα πρώτος την ολοκληρωμένη συλλογή των Wiggles σε DVD (ένα αυστραλέζικο παιδικό TV Show). Ακόμα δεν με έχει συγχωρέσει για αυτό.

Είχατε καλλιτεχνικές διαφωνίες;
Τσακωθήκαμε μόνο όταν μπήκε η Helena Bonham Carter στην ζωή του!

Πόσα δικά σου στοιχεία ενσωμάτωσες στον χαρακτήρα του Mad Hatter;
Με ενδιέφερε πολύ το πώς θα δείχνει, ποια θα είναι η συμπεριφορά του. Δεν θα έπρεπε για παράδειγμα να ρίχνει μια μπάλα σε ένα δωμάτιο και μετά να τρελαίνεται μόνο και μόνο για να προκαλέσει γέλιο στους θεατές. Ήθελα να έχει και μια άλλη πλευρά, κατεστραμμένη και τραυματική συνάμα. Νιώθω τόσο τυχερός που τα έβγαλα πέρα – κάθε φορά που παίζω μια σκηνή υπάρχει πάντα κάποιος που λέει «Θεέ μου, τι κάνει τώρα;». Κατά έναν περίεργο τρόπο, κατάφερα να διεισδύσω στο εχθρικό στρατόπεδο και να βγω στην άλλη πλευρά με επιτυχία.

Γιατί τον έκανες Σκωτσέζο; Υπάρχει μια συγκεκριμένη σκηνή, όπου φοράει σκωτσέζικο κίλτ σαν να πρόκειται για αναφορά στην ταινία Braveheart. Τι κρύβεται πίσω από αυτό;
Πιστεύω ότι κάθε ταινία πρέπει να έχει μια σκηνή από το Braveheart! Όσον αφορά την Σκωτσέζικη προφορά, την είχα χρησιμοποιήσει ξανά στο Finding Neverland. Με τον Tim συζητούσαμε για τον χαρακτήρα του Mad Hatter, ο οποίος είναι «φτιαγμένος» από χαρακτήρες διαφορετικών ανθρώπων και τις ακραίες πλευρές τους, έτσι ήθελα να κάνω τον χαρακτήρα πιο «σκοτεινό» χρησιμοποιώντας σκωτσέζικη προφορά. Ελπίζω να τα κατάφερα. Επίσης μου αρέσει να φοράω και φούστες.

Ο Mad Hatter έχει μια πολύ ιδιαίτερη εμφάνιση - πόσο συνέβαλλες εσύ σε αυτό;
Σχετικά με την εμφάνιση του χαρακτήρα, τα βασικά στοιχεία προήλθαν εξ’ ολοκλήρου από το βιβλίο, τις μικρές αυτές περίεργες πληροφορίες που ο Lewis Carroll είχε «ρίξει» μέσα στην ιστορία. Έλεγε για παράδειγμα «Ερευνώ όσα πράγματα ξεκινάνε με το γράμμα ‘Μ’». Αυτό το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον, γιατί δεν υπήρξε ποτέ μια σίγουρη απάντηση, αλλά τελικά έχει να κάνει με τον Υδράργυρο (Mercury).

Ξεκίνησα να αναζητώ πληροφορίες για τους Καπελάδες και ανακάλυψα μια αρρώστια που λέγεται «Νόσος του Καπελά», η οποία οφείλεται στην ουσία που χρησιμοποιούσαν για να κολλάνε τα καπέλα και η οποία περιείχε μεγάλες ποσότητες Υδραργύρου. Αυτή η αρρώστια επιδρούσε πάνω τους, προκαλώντας τους διαταραχές προσωπικότητας και άλλα πιο «σκοτεινά» και αλλόκοτα πράγματα. Προσέγγισα τον χαρακτήρα, έτσι ώστε να ανακαλύψω τα μέρη του μυαλού τα οποία σχετίζονται με τις ακραίες πτυχές τις προσωπικότητας, αυτά που σε κάνουν να είσαι από την μία σε πλήρη εγρήγορση και από την άλλη σε ρίχνουν σε μία δίνη φόβου και μετά ξανά σε μια κατάσταση ευφορίας. Αυτές τις περίεργες μεταστροφές προσπάθησα να ενσωματώσω στον χαρακτήρα του Mad Hatter.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου τρελός χαρακτήρας;
Ο Tim, γιατί μου βρίσκει δουλειές. Είναι ένα τρελό άτομο σε μεγάλο βαθμό, αλλά η τρελά του είναι με κάποιον τρόπο δημιουργική, του κάνει καλό. Πάντα θαύμαζα τον Tim για την αφοσίωσή του στο όραμά του και την αδυναμία του να συμβιβαστεί, για την ικανότητά του να κάνει πάντα αυτό που θέλει με τον δικό του, μοναδικό τρόπο. Κατά την προσωπική μου άποψη, είναι ίσως ο μοναδικός πραγματικός καλλιτέχνης που δουλεύει στον κινηματογράφο σήμερα.

Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας σου;
Τύχη. Καθαρή τύχη, βασικά. Έχω υπάρξει πολύ τυχερός όλα αυτά τα χρόνια και είναι θαύμα που κάποιοι ακόμα με προσλαμβάνουν μετά από κάποιες καταστάσεις τις οποίες πέρασα. Δε μπορούσα να το προβλέψω. Πριν τους «Πειρατές της Καραϊβικής» μου είχαν βάλει την ταμπέλα «Δηλητήριο των Box Office», κάτι το οποίο δε με ενοχλούσε καθόλου. Και μετά ήρθαν οι «Πειρατές» και πλέον ο Tim δεν χρειάζεται πια να δίνει μάχες με τα studios για να μου βρει έναν ρόλο, όπως συνέβαινε πολλά χρόνια πριν.