Uriah Heep: H - ολική - επαναφορά των hard rockers

Έχοντας κάνει μέχρι σήμερα... σαράντα αλλαγές μελών, αλλά διατηρώντας σταθερά ανοδική πορεία από τα πρώτα κιόλας χρόνια της δημιουργίας τους το 1970, οι Uriah Heep δεν «καίγονται» να αποδείξουν κάτι στο κοινό τους εν έτει 2010. Το έχουν αποδείξει πολλάκις τα τελευταία σαράντα χρόνια, βγάζοντας διαχρονικά άλμπουμ και τραγούδια, που «παίζουν» ακόμα σε rock clubs και parties. Και αν αρκετοί τους κατηγορούν για «αρπαχτή» με αφορμή την κυκλοφορία της συλλογής «Celebration – Forty years of Rock», εκείνη συνεχίζουν να ροκάρουν αδιάφοροι σαν να μην συνέβη τίποτα. Αλήθεια, πόσα συγκροτήματα συνεχίζουν να περιοδεύουν ύστερα από σαράντα χρόνια;

Δημιούργημα του τραγουδιστή David Byron (ή David Garrick, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα), ο οποίος απεβίωσε το 1985, και του κιθαρίστα Mick Box, οι Uriah Heep ξεκίνησαν την καριέρα τους στα μέσα της δεκαετίας του ’70 με το όνομα Spice, έχοντας τον Paul Newton στο μπάσο και τον Alex Napier στα drums. Μαζί τους ξεκίνησε και ο ταλαντούχος κιθαρίστας, κιμπορντίστας και τραγουδιστής Ken Hensley, ο οποίος είχε στο βιογραφικό του την συνεργασία με τον Mick Taylor, μετέπειτα κιθαρίστα των Rolling Stones. Το όνομά τους προήλθε από έναν χαρακτήρα του κλασσικού μυθιστορήματος του Charles Dickens, David Copperfield.

Προτού καν προλάβουν να ηχογραφήσουν το πρώτο τους άλμπουμ, ο ντράμερ Alex Napier αντικαταστάθηκε από τον Nigel "Ollie' Olsson, αλλαγή ενδεικτική της μετέπειτα Οδύσσειας του συγκροτήματος για την εύρεση ενός μόνιμου drummer. Το ντεμπούτο τους “Very 'eavy ... Very "umble” κυκλοφόρησε το 1970 και αποτέλεσε αντιπροσωπευτικό δείγμα hard rock ήχου με επιρροές από την folk που ήταν της μόδας εκείνη την περίοδο. Αμέσως μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ, ο Olsson αποχωρεί για να δώσει την θέση του στον Keith Baker, με τον οποίο οι Heep ηχογραφούν το δεύτερό τους άλμπουμ, Salisbury.

Όπως ήρθε...έφυγε και ο Baker που όπως είχε δηλώσει δεν άντεχε τις συνεχείς περιοδείες της μπάντας και την θέση του παίρνει ο Ian Clarke. H στροφή τους προς το progressive rock γίνεται εμφανής στο δεύτερο άλμπουμ , το οποίο περιλαμβάνει μεγάλης διάρκειας συνθέσεις, με πρώτη και καλύτερη το ομώνυμο κομμάτι Salisbury. Το 1971 η... στοιχειωμένη θέση του drummer μένει ξανά κενή και στο «καταραμένο» σκαμπό κάθεται ο Lee Kerslake και ηχογραφεί μαζί τους το Look at Yourself, το οποίο γίνεται το πρώτο τους άλμπουμ που φτάνει στο νούμερο 39 του βρετανικού chart.

Οι αποχωρήσεις όμως καλά κρατούν, και ο Mark Clarke παίρνει την θέση του μπασίστα Paul Newton, για να... αποχωρήσει τρεις μήνες μετά, δίνοντας την θέση του στον – φίλο του – Gary Thain. Το σχήμα που δημιουργήθηκε τότε, ήταν και το πιο σταθερό στην ιστορία του «ταλαιπωρημένου» από τις αλλαγές βρετανικού συγκροτήματος. Από τότε κυκλοφορούν πέντε άλμπουμ, με το Demons and Wizards να ξεχωρίζει ανάμεσα στα “The Magician's Birthday”, “Uriah Heep Live”, “Sweet Freedom” και “Wonderworld”. Το 1975 όμως, ο μπασίστας Thain απομακρύνεται από το σχήμα εξαιτίας του εθισμού του στα ναρκωτικά και την ίδια χρονιά πεθαίνει από υπερβολική δόση.



Την θέση του θα πάρει τον Μάρτιο του 1975 ο John Wetton, για να ηχογραφήσει μαζί τους το “Return To Fantasy” και το “High And Mighty” και να αποχωρήσει και αυτός, οδηγώντας το συγκρότημα στα όρια της διάλυσης το 1976. Hensley και Byron αποχωρούν και αυτoί την ίδια χρονιά με τον Hensley να δηλώνει ότι «το συγκρότημα είναι ένα μάτσο μηχανές που πέθαιναν». Στο επόμενό τους άλμπουμ λοιπόν, το Firefly, τα φωνητικά αναλαμβάνει ο John Lawton ενώ το μπάσο περνάει στα χέρια του Trevor Bolder, συνεργάτη του David Bowie.

Η κατάρα συνεχίζεται «μετακομίζοντας» στην θέση του τραγουδιστή, με τον John Sloman να αντικαθιστά τον Lawton και τον νεοαποκτηθέντα Chris Slade να εγκαθίσταται στην θέση του drummer. Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα στις αρχές της δεκαετίας του ’80, οι Uriah Heep επιστρέφουν – μαντέψτε- με καινούργια σύνθεση. Οι Box και Kerslake παραμένουν, ενώ οι νέες αφίξεις είναι ο John Sinclair (keyboards), Bob Daisley (μπάσο) και Peter Goalby (φωνητικά).

Ο Bob Daisley αποχωρεί το 1983 αμέσως μετά την κυκλοφορία του “Head First”, για να αντικατασταθεί από τον Bolder που επιστρέφει. Το 1984 η Bronze Records πτωχεύει και το συγκρότημα υπογράφει στην αμερικανική Portrait Records. Είναι η περίοδος των αλλεπάλληλων συναυλιών και περιοδειών σε όλο τον κόσμο που το 1987 τους φέρνει και στη Μόσχα, για να γίνουν η πρώτη δυτική heavy metal μπάντα που παίζει εκεί.

Ξανά καινούργια σύνθεση, με τον Καναδό Bernie Shaw στα φωνητικά και τον Phil Lanzon (keyboards) να συμμετέχουν στο γκρουπ, σε μια περίοδο κρίσης, όπου κριτικοί και μέρος του κοινού θεωρούν τους Uriah Heep ξεπερασμένους. Παρ’όλα αυτά το 1995 κυκλοφορούν - σε πείσμα των αρνητικών κριτικών – το Sea of Light, το οποίο υποστηρίζουν με μια μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία, στην οποία ο John Lawton επιστρέφει στα φωνητικά...

Αν νιώθετε μπερδεμένοι από τις αλλεπάλληλες αποχωρήσεις μελών, σας διευκολύνουμε λέγοντάς σας ότι η τρέχουσα σύνθεση, η οποία – ευελπιστούμε – να κρατήσει και μέχρι την άφιξή τους στην χώρα μας είναι: Russel Gillbrook, Mick Box, Bernie Shaw, Trevor Bolder και Phil Lanzon.

…"Easy Livin", "The Magician’s Birthday", "Sweet Freedom", "Gypsy", "The Wizard", “Lady in Black” λοιπόν, και πολλά άλλα κλασσικά, αλλά και νέα τραγούδια τους θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε από κοντά, για δύο βραδιές σε Αθήνα (Gagarin 205) και Θεσσαλονίκη (Block 33).

Τιμή εισιτηρίου: 35€
Σημεία Προπώλησης: Ticket House Αθήνα & Θεσσαλονίκη
Online Sales: www.ticketpro.gr