Με τι να ασχοληθώ;

Αν περνάτε ποτέ στιγμές που αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας ή τις επιλογές σας… μην ανησυχείτε. Συμβαίνει σε όλους, και ποτέ δεν είναι αργά.
Με τι να ασχοληθώ;
του Θοδωρή Διάκου

Μεγαλώνουμε με την ιδέα ότι κυνηγάμε την σταθερότητα. Ότι οφείλουμε να βρούμε κάτι που να μας προσφέρει μια άνετη ζωή, για να ακολουθήσουμε κι εμείς στα βήματα που έχουν χαράξει γενιές επί γενεών πριν από εμάς. Είμαστε, όμως, ποτέ ειλικρινά ικανοποιημένοι μ’ αυτό; Μήπως, κοιτώντας πίσω, αντί για μια γεμάτη και χαρούμενη ζωή, βλέπουμε χαμένες ευκαιρίες;

Τα καλά νέα είναι πως ποτέ δεν είναι αργά. Οι περισσότεροι μπαίνουμε στη διαδικασία να επιλέξουμε «τι θέλουμε να κάνουμε με την ζωή μας» κάπου στην εφηβεία, και αναμένεται από εμάς να έχουμε καταλήξει κάπου μέχρι τα δεκαοκτώ. Όπως είναι λογικό, η βαρύτητα των αποφάσεων που πήραμε τότε είναι αμφισβητήσιμη. Τι μπορούμε, λοιπόν, να κάνουμε για να ανακαλύψουμε – ξανά – τι είναι αυτό που μας ενθουσιάζει και μας δίνει κίνητρο. Και, κατ’ επέκταση, να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας;

Τι σου τραβάει την προσοχή;
Υπάρχουν πράγματα που μας αφήνουν παγερά αδιάφορους, και πράγματα που, και μόνο στη σκέψη τους, δεν μπορούμε να συγκρατήσουμε το χαμόγελό μας. Αυτά είναι τα πράγματα που οφείλουμε να κυνηγήσουμε. Πρέπει να λέμε ναι σ’ αυτά που μας προκαλούν, κι όχι σ’ αυτά που μας κάνουν να βαριόμαστε. Κι αν δεν είμαστε σίγουροι, ή είναι πολλά; Τότε τα δοκιμάζουμε όλα, αφήνοντας το ένστικτο και τις αξίες μας να μας καθοδηγήσουν. Ακόμα και οι εμπειρίες που εν τέλει δεν θα μας συνεπάρουν δεν μπορούν να θεωρηθούν χαμένος χρόνος.

Ακολούθα τα δικά σου όνειρα, όχι των άλλων
Οι γονείς μας μπορεί να ήθελαν να κάνουμε το ένα, το αφεντικό μας θέλει να γίνουμε το άλλο. Πώς χωράει σ’ αυτή την εξίσωση αυτό που θέλουμε εμείς; Ένας άνθρωπος που συμβιβάζεται, λογικά θα ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή, μπορεί να μην στερηθεί ποτέ του τίποτα—εκτός ίσως από την ικανοποίηση ότι έχει κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα.

Μην συγκρίνεις την ζωή σου με τις ζωές των άλλων
Ένα μικρό μυστικό που όλοι συνειδητοποιούμε αργά ή γρήγορα· κανείς δεν είναι σίγουρος για τίποτα. Και βγάζει νόημα, αν το καλοσκεφτούμε. Η ζωή είναι μια αλληλουχία από στιγμές, και η ενηλικίωση είναι όσα κάνουμε και μαθαίνουμε μέρα με τη μέρα. Το κλισέ ότι ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι σου ξημερώνει είναι αληθινό, συνεπώς τα μεγάλα σχέδια έχουν πάντα μια άγνωστη πιθανότητα αποτυχίας – πιθανότητα που μοιραζόμαστε εξίσου με όλους.

Όχι «τι πουλάει», αλλά τι έχεις να προσφέρεις
Ό,τι και να είναι αυτό που πιστεύεις ότι μπορείς να κάνεις, το πιο σημαντικό είναι να μην το αμφισβητείς. Ο κόσμος είναι τεράστιος, οι ευκαιρίες πολλές, και όλοι μας έχουμε κάτι να προσφέρουμε στους υπόλοιπους. Από την στιγμή που θα συνειδητοποιήσουμε τι είναι αυτό με το οποίο θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τις ζωές των γύρω μας, δεν χάνουμε ποτέ την πίστη μας σ’ αυτό. Ακόμα κι αν είναι κάτι που έχει γίνει ξανά και ξανά.

Κι αν αλλάξω γνώμη;
Αν αλλάξεις γνώμη, αν καταλάβεις πως υπάρχει κάτι άλλο που σε ενθουσιάζει περισσότερο, μην ανησυχείς. Απλά είσαι ακόμα στην διαδικασία της αναζήτησης. Όπως θα σου πει κάθε άνθρωπος μεγάλης ηλικίας, το να αλλάζεις την γνώμη σου είναι… οκέι. Ίσως η καλύτερη συμβουλή είναι πως σε μερικά πράγματα δεν υπάρχουν σωστές ή λάθος απαντήσεις, παρά μόνο πιθανότητες.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v