10 πράγματα που πρέπει να δεις στο Ναύπλιο
Η παλιά πόλη και οι ιστορίες της, τα κάστρα, οι ωραιότερες διαδρομές και όλα όσα αξίζει να δεις στο Ναύπλιο… πέρα από τα φαγητά και τους καφέδες.
Η παλιά πόλη
Δεν είναι να απορεί κανείς που πολλοί επισκέπτες της… δεν καταφέρνουν να ξεκολλήσουν, και καταλήγουν να μη βλέπουν τίποτα άλλο: Τα πλακόστρωτα δρομάκια της, που ελίσσονται ανάμεσα σε κουκλίστικα αρχοντικά και κάτω από λουλουδιασμένα μπαλκόνια, είναι αρκετά για να γεμίσουν ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο. Τα πέτρινα σκαλάκια που θα συναντάτε κάθε λίγα βήματα οδηγούν στις απάνω γειτονιές, στις οποίες βασιλεύει εκείνη η ονειρική ησυχία που θα σας φέρει στο νου κάτι από τη Μονεμβασιά.
Στο κέντρο όλων, η πλατεία Συντάγματος με την εντυπωσιακή ανοιχτωσιά της είναι το σημείο μηδέν της παλιάς πόλης, και αυτό που συγκεντρώνει γύρω του τα περισσότερα αξιοθέατα: Την Βουλή που στεγαζόταν εδώ όταν το Ναύπλιο ήταν πρωτεύουσα της Ελλάδας, το ανάκτορο Ιωάννης Καποδίστριας, το αρχαιολογικό μουσείο, το σπίτι του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και, λίγο πιο μακριά, τον εντυπωσιακό αρχιτεκτονικά ναό του Αγίου Γεωργίου.
Το Βουλευτικό
Μια φορά κι έναν καιρό, κάπου τον 18ο αιώνα, η ιστορία λέει πως δύο Βενετσιάνοι ήρθαν στο Ναύπλιο, να βρουν έναν θησαυρό που είχε κρύψει εδώ ο πατέρας τους όσο ήταν κυβερνήτης της πόλης. Συνάντησαν τον Τούρκο Αγά, στο σαράι του οποίου βρέθηκε όντως ο θησαυρός. Εκείνος, όμως, τους σκότωσε για να τον κρατήσει –λίγο αργότερα το μετάνιωσε, οπότε έριξε όλο το ματωμένο χρήμα στην κατασκευή ενός τζαμιού, για να ζητήσει από τον θεό να τον συγχωρέσει. Το τζαμί του έγινε, επί Καποδίστρια, η Βουλή του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Στο ισόγειο σήμερα είναι επισκέψιμη η Δημοτική Πινακοθήκη του Ναυπλίου.
Το Παλαμήδι
Κι άλλος ένας θρύλος, από αυτούς που πλημμυρίζουν το Ναύπλιο: Τα σκαλιά του Παλαμηδίου ήταν, λέει, χίλια, μέχρι που το άλογο του Κολοκοτρώνη έσπασε το τελευταίο και έμειναν 999. Οι πιο fit εξ ημών θα πουν “challenge accepted” και θα δοκιμάσουν να τα ανέβουν, οι υπόλοιποι μη σκιάζεστε, υπάρχει κανονικότατος δρόμος που φέρνει εσάς και το αυτοκίνητό σας στην είσοδο του κάστρου.
Ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα ολόκληρης της Ελλάδας, το Παλαμήδι προσφέρει φαντασμαγορική θέα στην πόλη από τις πολεμίστρες του, υπέροχες διαδρομές στο εσωτερικό του και απανωτές ανατριχίλες στην τρύπα-φυλακή του Κολοκοτρώνη, που δεν ενδείκνυται για κλειστοφοβικούς.
Το Μπούρτζι
Το έχτισαν οι Βενετοί, το 1473, και το έλεγαν Castello dello Soglio, δηλαδή Κάστρο του Θρόνου. «Μπούρτζι» το είπαν οι Οθωμανοί που ήρθαν αργότερα, φρούριο δηλαδή, και το όνομα του έμεινε.
Το μικρό χιλιοφωτογραφημένο φρούριο επάνω στο νησάκι των Αγίων Θεοδώρων έχει υπάρξει φυλακή και αργότερα πολυτελές ξενοδοχείο στα τιμημένα 60s. Σήμερα, είναι το τέλειο καρτποσταλικό σκηνικό κάθε ναυπλιώτικου ηλιοβασιλέματος –εδώ θα φτάσετε σε λιγότερο από 10 λεπτά με το καραβάκι, πληρώνοντας περί τα 4€.
Η διαδρομή προς την Αρβανιτιά
Ίσως η ωραιότερη διαδρομή που μπορείτε να κάνετε στο Ναύπλιο, ξεκινά από το τέλος της προκυμαίας και ακολουθεί το πλακόστρωτο πεζοδρομάκι πλάι στη θάλασσα για ένα περίπου χιλιόμετρο, μέχρι να καταλήξει στην πλατεία της Αρβανιτιάς –όπου βρίσκεται και η είσοδος της ομώνυμης παραλίας, αν θέλετε να επιχειρήσετε τα πρώτα σας πλατσουρίσματα.
Η διαδρομή είναι γνωστή ως «Γύρος της Αρβανιτιάς» και απολαμβάνεται ιδανικά την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ.
Η (μεγαλύτερη) διαδρομή Αρβανιτιά-Καραθώνα
Για όποιον δεν χορταίνει περπάτημα… θαλασσινό, η φαντασμαγορική διαδρομή που ενώνει τις δύο παραλίες-σταρ του Ναυπλίου μεταξύ τους έχει μήκος 3 χιλιόμετρα, κινείται διαρκώς παράλληλα με την ακτή, και συναντά παγκάκια και «ξέφωτα» για άραγμα στα σημεία με την ωραιότερη θέα. Είναι ιδανική για ανοιξιάτικες ποδηλατάδες, γίνεται όμως εξίσου εύκολα και με τα πόδια, αν δεν προνοήσατε να φέρετε τα ποδήλατα μαζί και δεν θέλετε να νοικιάσετε. Λεπτομέρειες εδώ.
Η Ακροναυπλία
Ήταν η Ακρόπολη των αρχαίων χρόνων, στην οποία Βενετοί και Φράγκοι προσέθεσαν τείχη, φρούρια και κανόνια. Σήμερα, είναι μια από τις ωραιότερες βόλτες του Ναυπλίου, με τις ανηφοριές της να αποκαλύπτουν πίσω από κάθε στροφή άλλη μια καρτποσταλική θέα στην πόλη-στη θάλασσα-στην πόλη και πάει λέγοντας.
Το Λιοντάρι των Βαυαρών
Είναι εντυπωσιακό, είναι τεράστιο, είναι σκαλισμένο στον βράχο πάνω από την οδό Μιχαήλ Ιατρού, με ένα μικρό πάρκο να απλώνεται κάτω από τα πόδια του. Το λιοντάρι που κοιμάται είναι έργο του γερμανού γλύπτη Kρίστιαν Zίγκελ, φτιάχτηκε κατόπιν παραγγελίας από τον βασιλιά Λουδοβίκο, πατέρα του Όθωνα, στη μνήμη των βαυαρών στρατιωτών της ακολουθίας του Όθωνα, που πέθαναν στο Ναύπλιο το 1833 από επιδημία τύφου. Οι ντόπιοι, βέβαια, λένε ότι αυτά που τους σκότωσαν ήταν τα πολλά πικράγγουρα που έφαγαν, εξ ου και η άλλη, ανεπίσημη ονομασία του μνημείου (εχμ) Αγγουρώον.
Ηρώ Κουνάδη
Δεν είναι να απορεί κανείς που πολλοί επισκέπτες της… δεν καταφέρνουν να ξεκολλήσουν, και καταλήγουν να μη βλέπουν τίποτα άλλο: Τα πλακόστρωτα δρομάκια της, που ελίσσονται ανάμεσα σε κουκλίστικα αρχοντικά και κάτω από λουλουδιασμένα μπαλκόνια, είναι αρκετά για να γεμίσουν ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο. Τα πέτρινα σκαλάκια που θα συναντάτε κάθε λίγα βήματα οδηγούν στις απάνω γειτονιές, στις οποίες βασιλεύει εκείνη η ονειρική ησυχία που θα σας φέρει στο νου κάτι από τη Μονεμβασιά.
Στο κέντρο όλων, η πλατεία Συντάγματος με την εντυπωσιακή ανοιχτωσιά της είναι το σημείο μηδέν της παλιάς πόλης, και αυτό που συγκεντρώνει γύρω του τα περισσότερα αξιοθέατα: Την Βουλή που στεγαζόταν εδώ όταν το Ναύπλιο ήταν πρωτεύουσα της Ελλάδας, το ανάκτορο Ιωάννης Καποδίστριας, το αρχαιολογικό μουσείο, το σπίτι του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και, λίγο πιο μακριά, τον εντυπωσιακό αρχιτεκτονικά ναό του Αγίου Γεωργίου.
Το Βουλευτικό
Μια φορά κι έναν καιρό, κάπου τον 18ο αιώνα, η ιστορία λέει πως δύο Βενετσιάνοι ήρθαν στο Ναύπλιο, να βρουν έναν θησαυρό που είχε κρύψει εδώ ο πατέρας τους όσο ήταν κυβερνήτης της πόλης. Συνάντησαν τον Τούρκο Αγά, στο σαράι του οποίου βρέθηκε όντως ο θησαυρός. Εκείνος, όμως, τους σκότωσε για να τον κρατήσει –λίγο αργότερα το μετάνιωσε, οπότε έριξε όλο το ματωμένο χρήμα στην κατασκευή ενός τζαμιού, για να ζητήσει από τον θεό να τον συγχωρέσει. Το τζαμί του έγινε, επί Καποδίστρια, η Βουλή του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Στο ισόγειο σήμερα είναι επισκέψιμη η Δημοτική Πινακοθήκη του Ναυπλίου.
Το Παλαμήδι
Κι άλλος ένας θρύλος, από αυτούς που πλημμυρίζουν το Ναύπλιο: Τα σκαλιά του Παλαμηδίου ήταν, λέει, χίλια, μέχρι που το άλογο του Κολοκοτρώνη έσπασε το τελευταίο και έμειναν 999. Οι πιο fit εξ ημών θα πουν “challenge accepted” και θα δοκιμάσουν να τα ανέβουν, οι υπόλοιποι μη σκιάζεστε, υπάρχει κανονικότατος δρόμος που φέρνει εσάς και το αυτοκίνητό σας στην είσοδο του κάστρου.
Ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα ολόκληρης της Ελλάδας, το Παλαμήδι προσφέρει φαντασμαγορική θέα στην πόλη από τις πολεμίστρες του, υπέροχες διαδρομές στο εσωτερικό του και απανωτές ανατριχίλες στην τρύπα-φυλακή του Κολοκοτρώνη, που δεν ενδείκνυται για κλειστοφοβικούς.
Το Μπούρτζι
Το έχτισαν οι Βενετοί, το 1473, και το έλεγαν Castello dello Soglio, δηλαδή Κάστρο του Θρόνου. «Μπούρτζι» το είπαν οι Οθωμανοί που ήρθαν αργότερα, φρούριο δηλαδή, και το όνομα του έμεινε.
Το μικρό χιλιοφωτογραφημένο φρούριο επάνω στο νησάκι των Αγίων Θεοδώρων έχει υπάρξει φυλακή και αργότερα πολυτελές ξενοδοχείο στα τιμημένα 60s. Σήμερα, είναι το τέλειο καρτποσταλικό σκηνικό κάθε ναυπλιώτικου ηλιοβασιλέματος –εδώ θα φτάσετε σε λιγότερο από 10 λεπτά με το καραβάκι, πληρώνοντας περί τα 4€.
Η διαδρομή προς την Αρβανιτιά
Ίσως η ωραιότερη διαδρομή που μπορείτε να κάνετε στο Ναύπλιο, ξεκινά από το τέλος της προκυμαίας και ακολουθεί το πλακόστρωτο πεζοδρομάκι πλάι στη θάλασσα για ένα περίπου χιλιόμετρο, μέχρι να καταλήξει στην πλατεία της Αρβανιτιάς –όπου βρίσκεται και η είσοδος της ομώνυμης παραλίας, αν θέλετε να επιχειρήσετε τα πρώτα σας πλατσουρίσματα.
Η διαδρομή είναι γνωστή ως «Γύρος της Αρβανιτιάς» και απολαμβάνεται ιδανικά την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ.
Η (μεγαλύτερη) διαδρομή Αρβανιτιά-Καραθώνα
Για όποιον δεν χορταίνει περπάτημα… θαλασσινό, η φαντασμαγορική διαδρομή που ενώνει τις δύο παραλίες-σταρ του Ναυπλίου μεταξύ τους έχει μήκος 3 χιλιόμετρα, κινείται διαρκώς παράλληλα με την ακτή, και συναντά παγκάκια και «ξέφωτα» για άραγμα στα σημεία με την ωραιότερη θέα. Είναι ιδανική για ανοιξιάτικες ποδηλατάδες, γίνεται όμως εξίσου εύκολα και με τα πόδια, αν δεν προνοήσατε να φέρετε τα ποδήλατα μαζί και δεν θέλετε να νοικιάσετε. Λεπτομέρειες εδώ.
Η Ακροναυπλία
Ήταν η Ακρόπολη των αρχαίων χρόνων, στην οποία Βενετοί και Φράγκοι προσέθεσαν τείχη, φρούρια και κανόνια. Σήμερα, είναι μια από τις ωραιότερες βόλτες του Ναυπλίου, με τις ανηφοριές της να αποκαλύπτουν πίσω από κάθε στροφή άλλη μια καρτποσταλική θέα στην πόλη-στη θάλασσα-στην πόλη και πάει λέγοντας.
Το Λιοντάρι των Βαυαρών
Είναι εντυπωσιακό, είναι τεράστιο, είναι σκαλισμένο στον βράχο πάνω από την οδό Μιχαήλ Ιατρού, με ένα μικρό πάρκο να απλώνεται κάτω από τα πόδια του. Το λιοντάρι που κοιμάται είναι έργο του γερμανού γλύπτη Kρίστιαν Zίγκελ, φτιάχτηκε κατόπιν παραγγελίας από τον βασιλιά Λουδοβίκο, πατέρα του Όθωνα, στη μνήμη των βαυαρών στρατιωτών της ακολουθίας του Όθωνα, που πέθαναν στο Ναύπλιο το 1833 από επιδημία τύφου. Οι ντόπιοι, βέβαια, λένε ότι αυτά που τους σκότωσαν ήταν τα πολλά πικράγγουρα που έφαγαν, εξ ου και η άλλη, ανεπίσημη ονομασία του μνημείου (εχμ) Αγγουρώον.
Ηρώ Κουνάδη
