Νησιά low budget: Η οικονομία πάει διακοπές
Παίρνουμε το επίδομα αδείας και φεύγουμε για πέντε αγαπημένα και οικονομικά νησιά με εξωτικές παραλίες, γραφικά χωριά, μαγευτικά τοπία και συγκλονιστική κουζίνα. Η Μύκονος μπορεί να περιμένει.

Άγονη γραμμή; Μόνο αν θέλετε να το πιστεύετε. Η μικρούλα Ανάφη, με τους τριακόσιους κατοίκους της, τον ένα και μοναδικό οικισμό, και το βενζινάδικο που ανοίγει για μία ώρα την ημέρα, έχει να καυχιέται για μερικές από τις ωραιότερες παραλίες των Κυκλάδων, τον δεύτερο υψηλότερο βράχο της Μεσογείου και την πιο μαγευτική ανατολή που είδατε ποτέ: αυτήν που φαίνεται από την κορυφή του, καθώς ο ήλιος αναδύεται κάτω από τα πόδια σας, από ένα σημείο που μοιάζει επικίνδυνα με την άκρη του κόσμου. Μπορεί και να είναι.
Δεν είναι νησί. Είναι τρόπος ζωής. Θα το καταλάβετε από τα πανηγύρια της, που ενώνουν τους πάντες σε γιγάντια ξύλινα τραπέζια, από τους ρυθμούς της, που είναι πιο αργοί κι από αυγουστιάτικο μεσημέρι στην πόλη, κι από «εκείνο» το χωριό, που κοιμάται την ημέρα και ξυπνά τη νύχτα –Χριστός Ραχών λέγεται, για τους πρωτάρηδες. Κυρίως, όμως, θα το δείτε στους ανθρώπους της, που κατέχουν το μυστικό της μακροζωίας. Δεν το λέμε εμείς, οι επιστήμονες το λένε. Χρειάζεται να προσθέσουμε ότι διαθέτει και μαγευτικές παραλίες;
Το πλέον low budget νησί του Ιονίου –που δε φημίζεται εν γένει για τις οικονομικές προτάσεις του– μας απαλλάσσει, κατ’ αρχάς, από ένα βασικό έξοδο: τα ακτοπλοϊκά. Αυτός, όμως, είναι ο λιγότερο σημαντικός από τους λόγους για τους οποίους το αγαπάμε. Οι υπόλοιποι περιλαμβάνουν μερικές από τις καλύτερες παραλίες της χώρας, μια καταπράσινη ενδοχώρα, μία αυθεντικά επτανησιακή πρωτεύουσα, και ένα φαράγγι, το Δημοσάρι, με παραμυθένιους καταρράκτες που καταλήγουν σε μια φυσική πισίνα. Θέλετε κι άλλους; Δοκιμάστε την τοπική κουζίνα και θα μας θυμηθείτε.
Ένα ηφαίστειο σαγηνευτικό όσο και επικίνδυνο. Ένα νησί με ατμόσφαιρα γοητευτική όσο και απόκοσμη. Η Νίσυρος. Με το φιλόξενο λιμανάκι της, τα γραφικά χωριά της, το μεσαιωνικό οικισμό του Εμπορειού, τις βοτσαλωτές παραλίες, τα κρυστάλλινα νερά, τις καταπράσινες πλαγιές της, τα ιπποτικά της κάστρα. Με τους ανθρώπους της και τους φανατικούς επισκέπτες της, που αν τους ρωτήσεις γιατί επιστρέφουν εδώ ξανά και ξανά δε θα σου μιλήσουν για hot spots κι αξιοθέατα, αλλά για εμπειρίες. Από αυτές που προσφέρει απλόχερα ένα νησί μοναδικό στην αυθεντικότητά του.
Εν αρχή ην η θάλασσα. Το θαλάσσιο πάρκο που την περιβάλλει, σπίτι της φώκιας Monachus Monachus, δελεάζει για ολοήμερες εκδρομές με τα καΐκια που αναχωρούν κάθε πρωί από το Πατητήρι, για να μας μεταφέρουν σε ακατοίκητα νησάκια και κρυστάλλινα νερά. Αυτά τα ίδια νερά που πλαισιώνουν τις παραλίες της, κάνοντάς τις μαγευτικές. Μετά είναι η στεριά. Καταπράσινη, πευκοσκέπαστη, με τα δάση της να καταλήγουν εκεί που σκάει το κύμα. Στο ενδιάμεσο, μια κουκλίστικη Χώρα με λιθόκτιστα, ασβεστωμένα καλντερίμια, μία από τις πλέον συγκλονιστικές κουζίνες της χώρας, γραφικά ψαροχώρια και ειδυλλιακά μονοπάτια που διατρέχουν την ενδοχώρα. Το «Θαλασσονήσι» των Σποράδων είναι πολλά περισσότερα απ’ όσα υποδηλώνει το όνομά του. 




