Τρίκαλα: Αγναντεύοντας το μεγάλο... κορινθιακό κόλπο

της Ηρώς Κουνάδη

Η Ορεινή Κορινθία –ή Ζήρεια, αν προτιμάτε– είναι ανεξάντλητη. Γραφικά ορεινά χωριουδάκια, καταπράσινα δάση, τρεις υπέροχες λίμνες, συγκλονιστικά μονοπάτια για έμπειρους και μη πεζοπόρους, θεσπέσια κουζίνα, μαγευτικές διαδρομές –όρεξη να έχεις να οδηγείς– και όλα αυτά σε απόσταση μικρότερη των δύο ωρών από την Αθήνα. Αν έχεις έναν λόγο να αμφισβητήσεις την κυριαρχία της στην πρώτη θέση των αγαπημένων προορισμών για το Σαββατοκύριακο, αυτός συνοψίζεται στο ερώτημα «τι να πρωτοδείς;».

Πώς να διαλέξεις ανάμεσα σε αμέτρητα, μικρά και μεγαλύτερα, χωριουδάκια που είναι το ένα πιο όμορφο από το άλλο, αρχαίες πόλεις, λίμνες τυλιγμένες στην άχλη της γαλήνης τους, χιονισμένες κορυφές και ελατοδάση που διηγούνται θρύλους; Από πού να ξεκινήσεις για να προλάβεις να γνωρίσεις μέσα σε δύο μέρες μια περιοχή που όσο περισσότερο την εξερευνάς τόσο περισσότερο σε αναγκάζει να επιστρέφεις;

Τα Τρίκαλα Κορινθίας είναι μια απάντηση –μια από τις καλύτερες απαντήσεις για την ακρίβεια– στο μέγα ετούτο ερώτημα. Όχι γιατί είναι από τα πρώτα χωριά που συναντάς καθώς ανηφορίζεις τον φιδωτό δρόμο από το Ξυλόκαστρο. Ούτε γιατί είναι αντικειμενικά ομορφότερα –υπάρχει άλλωστε αντικειμενική ομορφιά;– από άλλα χωριά της περιοχής. Ούτε καν γιατί ρίχνοντας μια ματιά στο χάρτη της Ζήρειας θα παρατηρήσεις ότι βρίσκονται σχεδόν στο κέντρο.

Αλλά γιατί αυτό το χωριό –ή μήπως είναι τρία χωριά;– είναι ολόκληρη η Ορεινή Κορινθία σε μικρογραφία: Κοσμοπολίτικη αλλά πιστή στις παραδόσεις της, ανεπτυγμένη τουριστικά αλλά σαγηνευτική με τον τρόπο που μόνο η φυσική ομορφιά καταφέρνει, πολύβουη αλλά ταυτόχρονα πλημμυρισμένη από τη γαλήνη που τυλίγει τα κατάλευκα, χιονισμένα τοπία.

Πέτρινα αρχοντικά, γραφικά καλντερίμια, λιθόστρωτες πλατείες, αιωνόβια πλατάνια και τρεχούμενα νερά είναι τα στοιχεία εκείνα που θα σας βάλουν ξανά και ξανά στον πειρασμό να το περπατήσετε. Ρομαντικοί ξενώνες, εξαίσια τοπική κουζίνα και cozy café με επιτραπέζια παιχνίδια και τεράστια παράθυρα για να χαζεύετε τα χιονισμένα βουνά γύρω είναι αυτά που θα σας κάνουν να μείνετε.

Η περιήγηση ξεκινά από την συχνά παραγνωρισμένη… κάτω γειτονιά. Εκείνη από την οποία περνάμε όλοι, λίγο αγχωμένα, λίγο βιαστικά, με τον χάρτη ανά χείρας ψάχνοντας μια από τις άλλες δύο συνοικίες. Αυτή τη φορά σταματάμε. Πιάνουμε τραπεζάκι στην κεντρική πλατεία, κάτω από τα δύο αιωνόβια πλατάνια της, επισκεπτόμαστε την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, με τις εξπρεσιονιστικές τοιχογραφίες, που χρονολογείται από το 1697, βολτάρουμε στα σοκάκια, απολαμβάνουμε τη θέα στις καταπράσινες εκτάσεις που απλώνονται γύρω της.

Ανοίγουμε συζήτηση με τους ντόπιους, για να ανακαλύψουμε ότι η τουριστική ανάπτυξη είναι εδώ πολύ λιγότερο παρούσα απ’ ότι στις άλλες δύο συνοικίες των Τρικάλων, γιατί εκείνοι συνέχισαν εκ πεποιθήσεως την καλλιέργεια της γης τους, όταν οι υπόλοιποι την εκμεταλλεύονταν για να κτίσουν ξενοδοχεία. Μια ματιά τριγύρω, στις απέραντες εκτάσεις κορινθιακής σταφίδας, ελιάς, αμπελιών και κερασιών, το επιβεβαιώνει.

Συνεχίζουμε προς τα Μεσαία Τρίκαλα, και το σκηνικό αρχίζει να αλλάζει. Πολύχρωμες, ξύλινες ταμπέλες δείχνουν το δρόμο για παραδοσιακούς ξενώνες, γραφικά ταβερνάκια και ζεστά café, σχεδόν σε κάθε στροφή του δρόμου, ο οποίος καταλήγει σε μια μεγάλη, πλακόστρωτη πλατεία. Ακριβώς κάτω από αυτήν, η εκκλησία της Μεταμόρφωσης, που χρονολογείται από το 1816, αποτελεί το κυριότερο αξιοθέατο του χωριού.

Από τη μεσαία συνοικία ξεκινούν πολλά από τα μονοπάτια που διασχίζουν τις καταπράσινες πλαγιές της Ζήρειας, καταλήγοντας σε διαφορετικές κορυφές της. Έξοχα σηματοδοτημένα, με ξύλινες πινακίδες που ενημερώνουν τον επίδοξο… διαβάτη για τον βαθμό δυσκολίας, την κατά προσέγγιση διάρκεια της πεζοπορίας, το υψόμετρο της αρχής και του τέλους του μονοπατιού και την κορυφή στην οποία καταλήγει, θα σας προκαλέσουν να δοκιμάσετε τις αντοχές σας στην πεζοπορία.

Η Άνω συνοικία –Άνω Τρίκαλα, αν προτιμάτε– σκαρφαλωμένη στα 1.100 μέτρα, και ντυμένη στα λευκά σχεδόν όλο τον χειμώνα, αγναντεύει από ψηλά τον Κορινθιακό Κόλπο. Ίσως η ομορφότερη εκ των τριών συνοικιών, είναι διάσπαρτη με παραδοσιακά πέτρινα αρχοντικά και εκκλησίες που χρονολογούνται από τον 16ο έως τον 18ο αιώνα. Η χαρακτηριστική λιθόστρωτη πλατεία με τα αιωνόβια πλατάνια είναι βέβαια και εδώ παρούσα, πλαισιωμένη από πέτρινες κρήνες που αναβλύζουν κρυστάλλινο νερό.

Από τα κυριότερα αξιοθέατα του χωριού, είναι η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, κτισμένη τον 10ο αιώνα, το περίφημο Αρχοντικό των Νοταράδων, και το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Άγιος Γεράσιμος. Μία από τις ομορφότερες διαδρομές της Ορεινής Κορινθίας ξεκινά επίσης από εδώ, για να καταλήξει, περνώντας από το μοναστήρι του Αγίου Βλασίου, που χρονολογείται από το 1400, στο οροπέδιο της Ζήρειας, όπου η μαγευτική λίμνη Δασίου και η πανοραμική θέα της γύρω περιοχής κόβουν την ανάσα.

Πού θα μείνετε
Σε αμέτρητους μικρούς και μεγαλύτερους ξενώνες, για κάθε γούστο και budget. Εμείς προτείνουμε ανεπιφύλακτα το Σαλέ των Χρωμάτων (τηλ.: 27430 91203, από 100 ευρώ), τη Χελυδορέα (τηλ.: 27430 91444-5, από 130 ευρώ), το Κάστρο των Ονείρων (τηλ.: 27430 91003, από 130 ευρώ το δίκλινο) όλα στα Μεσαία Τρίκαλα, και τον Ξενώνα Ναϊάδες (τηλ.: 27430 91401, από 130 ευρώ) ανάμεσα στα Κάτω και τα Μεσαία Τρίκαλα.

Θέλετε κάτι ακόμη πιο ξεχωριστό; Το Mountain Resort & Spa Πλειάδων Γη (τηλ.: 27430 91137) στα Κάτω Τρίκαλα διαθέτει αποκλειστικά και μόνο σουίτες, για μια πραγματικά lux διαμονή. Οι τιμές ξεκινούν από 250 ευρώ.

(*) Οι τιμές αφορούν τη διανυκτέρευση Παρασκευές και Σάββατα σε δίκλινο δωμάτιο, με πρωινό –τις καθημερινές είναι σημαντικά χαμηλότερες.

Πού θα φάτε
Πιάστε θέση δίπλα στο τζάκι του "Άρτεμις", για εξαίσια μαγειρευτά και τοπική κουζίνα ή στο μπαλκονάκι της "Πινακωτής" για ζουμερά κρεατικά στη σχάρα και τοπικές σπεσιαλιτέ, με θέα στις κατάφυτες πλαγιές της Ζήρειας –και τα δύο στα Μεσαία Τρίκαλα. Στα Κάτω Τρίκαλα, δοκιμάστε οπωσδήποτε το αρνάκι στη γάστρα του «Πέτρινου» αλλά και τα μαγειρευτά του «Πλάτανου». Οι φανατικοί κρεατοφάγοι θα λατρέψουν την ταβέρνα «Στου Δέκλερη» αλλά και το «Τρικάλων Γεύσεις» στα Άνω Τρίκαλα.