Κουφονήσια: Η καλύτερη θάλασσα των Κυκλάδων

του Δημήτρη Γλύστρα   

Λίγο μακρύτερα από την Αμοργό και ακόμα λιγότερο από τη Νάξο, τα Κουφονήσια είναι ο ιδανικός προορισμός για αυτόν που λατρεύει την καλή θάλασσα και το κυκλαδίτικο τοπίο- ξέρετε, αυτή την άγρια ξεραΐλα χωρίς ούτε μια σκιά.

Παλαιότερα ήταν τόπος συγκέντρωσης εναλλακτικών ταξιδιωτών, όπως άλλωστε και όλα τα νησιά της πάλαι ποτέ «άγονης γραμμής». Μετά, στη δεκαετία του 1990, γνώρισε δόξες καθώς το ευρύ κοινό τα ανακάλυψε και «αξίωσε» την αναβάθμιση των παρεχομένων τουριστικών υπηρεσιών.

Σήμερα, τα Κουφονήσια βουλιάζουν από τον κόσμο που φορά επώνυμες σαγιονάρες και επισκέπτεται το κομμωτήριο πριν πάει στην παραλία. Σήμερα, μπορεί να είναι πλουσιότερα, αλλά ψάχνουν στο βυθό της θάλασσας για τη χαμένη τους αθωότητα. Αυτό που τα σώζει; Αυτή η θάλασσα είναι πιθανότατα η καλύτερη των Κυκλάδων.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο περισσότερος κόσμος όταν μιλά για τα Κουφονήσια αναφέρεται στο «Πάνω νησί», χωρίς ίσως να ανακαλύψει ποτέ ότι εκτός από το «Κάτω νησί» στο σύμπλεγμα ανήκει και η ακατοίκητη Κέρος.

Το πάνω νησί είναι μεγαλύτερο σε έκταση και αποτελεί τον πραγματικό τουριστικό προορισμό. Έχει beach bars, clubs, άπειρες (πλέον) ταβέρνες, και γενικώς ό,τι μπορεί να επιθυμήσει η ψυχή του τουρίστα. Αποτελείται ουσιαστικά από δύο πόλους ζωής: Ο ένας είναι το λιμάνι- χωριό και ο άλλος- και σημαντικότερος μέχρι τις 8-9 το βράδυ- οι παραλίες και ο Φοίνικας.

Δείτε τον χάρτη των Κουφονησίων με σημεία ενδιαφέροντος εδώ.

Το «Πάνω»

Οι παραλίες, τα νερά των οποίων θυμίζουν καραϊβική, είναι το δυνατό σημείο του νησιού. Μην περιμένετε να δείτε τις φαρδιές παραλίες της νότιας Κρήτης ή της Δυτικής Πελοποννήσου. Αν εξαιρέσει κανείς την παραλία του λιμανιού, οι παραλίες είναι διαδοχικοί κόλποι με αρκετά ρηχή θάλασσα, πάντα δροσερή και πεντακάθαρη. Τα νερά είναι διαυγή και γαλάζια και ο βυθός αμμουδερός.

Η πρώτη παραλία είναι η παραλία του «Φοίνικα», η οποία έχει πάρει το όνομά της από το ομώνυμο εστιατόριο-ταβέρνα-καφέ- ξενοδοχείο του Δημήτρη Μαύρου που μαζί με τη γυναίκα του, Γιώτα, οραματίστηκαν πρώτοι την τουριστική ανάπτυξη του νησιού. Η δεύτερη παραλία, ο Φανός φιλοξενεί πλέον ένα beach bar και συγκρότημα από studios που έχει ανοίξει εκεί προκαλώντας τη μήνι των παλιών θαμώνων.

Η επόμενη παραλία είναι η δημοφιλέστερη του νησιού και η μεγαλύτερη. Είναι η Ιταλίδα ή Πλατιά Πούντα, όπως ήταν η αρχική της ονομασία. Το "Ιταλίδα" αποτελεί ένα προσωνύμιο που η παραλία έλαβε από την εθνικότητα της ιδιοκτήτριας του υπερκείμενου οικοπέδου. Στην αρχή της Ιταλίδας θα βρείτε τη «μικρή Ιταλίδα» των γυμνιστών, κατάλοιπο (;) των προηγούμενων ετών, κατά τα οποία τα μαγιό στο νησί ήταν εντελώς προαιρετικά.

Στο άκρο του νησιού υπάρχει ο όρμος Πορί, με την πλέον απομακρυσμένη παραλία που αν είστε τυχεροί και την πετύχετε χωρίς να φυσάει, μοιάζει με αυτό που έχουμε στο μυαλό μας για τις θάλασσες της Καραϊβικής. Ρηχή θάλασσα με ψιλή άμμο και αρκετούς σέρφερς. Τα beach bars στο Πορί είναι πλέον δύο, κάτι που είναι από μόνο του έκπληξη για τους γνώστες του μέρους.

Οι πιο περιπετειώδεις τύποι, μετά το Πορί θα αναζητήσουν το Γάλα, μια παραλία που έλκει το όνομά της από το άσπρο χρώμα του ασβεστίου που αφήνει το χαλίκι στα νερά της. Δεν είναι εύκολο να βρείτε το Γάλα, καθώς η διαδρομή, πέραν του ότι είναι σε αρκετά σημεία «κρυμμένη» περιλαμβάνει και ένα επικίνδυνο σημείο. Σε κάθε περίπτωση ρωτήστε στα beach bars στο Πορί για το πώς θα πάτε.

Η μετάβαση στις παραλίες γίνεται στις περισσότερες των περιπτώσεων πεζή. Αν μένετε στο χωριό- λιμάνι αυτό ίσως είναι λίγο πιο χρονοβόρο αφού απαιτείται περπάτημα περίπου 15 λεπτών για να φτάσετε από το χωριό στο Φοίνικα από όπου ξεκινούν οι παραλίες. Από τον Φοίνικα στο Πορί το περπάτημα είναι περίπου 20-25 λεπτά σε μια συμπαθέστατη, αν και λίγο κακοτράχαλη, παραθαλάσσια διαδρομή. Εναλλακτικά, μπορείτε να πάρετε το καϊκάκι που ξεκινά από το λιμάνι το οποίο σταματά σε κάθε μία από τις παραλίες καταλήγοντας σε εκείνη στο Πορί. Το εισιτήριο κοστίζει περίπου 3 ευρώ.

Η διασκέδαση

Επί σειρά ετών το πάνω Κουφονήσι θεωρείτο- και δικαίως- τόπος εναλλακτικού και όχι τόσο νεαρού ξεσαλώματος. Μεγάλο μερίδιο… ευθύνης για αυτό είχε ένα καταπληκτικό μπαράκι δίπλα στη θάλασσα, ο Σορόκος. Εκεί, στην άκρη του χωριού, μαζευόταν και εξακολουθεί να μαζεύεται όλο το νησί από τις έντεκα και μετά. Χοροί και σφηνάκια με Έλληνες και ξένους με μάλλον δοκιμασμένα παρά πρωτότυπα dj sets εξασφάλιζαν το πάρε- δώσε που λείπει από όλη την πρωινή και καλοκαιρινά ράθυμη πρωινή δραστηριότητα.

Τα τελευταία χρόνια ο Σορόκος αντιμετωπίζει προβλήματα με τα ξενοδοχεία που σταδιακά ξεφύτρωσαν δίπλα του. Ορισμένες χρονιές άνοιξε μόνο σαν «καφέ», ενώ ορισμένες άλλες, όπως η φετινή, η μουσική του σταματά εκνευριστικά νωρίς και λειτουργεί ως ένα μπαράκι σε πολύ ωραίο σημείο, αλλά…. μουγκό. Προ περίπου μιας πενταετίας άνοιξαν και άλλα “clubs” ή απόπειρες για “after” μαγαζιά. Οι περισσότερες εξ αυτών ήταν φτηνολαϊκές ντισκοτέκ και είχαν την τύχη που τους άξιζε.

Αν ξεπεράσετε την έλλειψη του Σορόκο θα δείτε πως το πάνω Κουφονήσι έχει προτάσεις για νυχτερινή διασκέδαση που όμως τείνουν προς το “καθιστό με jazz-rock”, όπως μοιάζει να ταιριάζει και στην παλαιότερη φιλοσοφία του νησιού. Ένα εξ αυτών είναι το Nikitas Bar μπροστά στην παραλία του λιμανιού. Με τον ίδιο τον συμπαθέστατο Νικήτα να διαλέγει τη μουσική να εξυπηρετεί και βρίσκει χρόνο να διαβάζει τα βιβλία του που πάντα βρίσκονται σε ένα απομονωμένο τραπεζάκι και τον περιμένουν. Μέχρι τις 11 το πρωί, ο Νικήτας σερβίρει και πρωινό. Από τις άλλες εναλλακτικές νυχτερινής διασκέδασης αξίζουν να αναφερθούν το χειμωνιάτικο Σχολείο και ίσως το Εν Πλω στον υπερκείμενο του λιμανιού επιτηδευμένα «γραφικό» ανεμόμυλο.

Αξίζει να αναφερθεί πόσο έχει «πέσει» η διασκέδαση στο νησί από τότε που το οργανωμένο κάμπινγκ στο νησί έπαψε να λειτουργεί, δηλαδή προ περίπου μιας τετραετίας. Εξάλλου, πρέπει κανείς να έχεις υπόψη του ότι η αστραπιαία άνοδο του αριθμού των κλινών, αλλά και με την απαγόρευση του ελεύθερου κάμπινγκ, το μίγμα του κόσμου που επισκέπτεται το νησί διαφοροποιήθηκε προς το πιο «κυριλέ».

Που να φάτε

Το φαγητό στα Κουφονήσια είναι σε γενικές γραμμές ικανοποιητικό και προσφέρεται σε λογικές τιμές. Οι ντόπιες σπεσιαλιτέ περιλαμβάνουν το κατσικάκι που εκτρέφεται εκεί και μαγειρεύεται με διάφορους τρόπους, την φθηνή αστακομακαρονάδα (περί τα 60-70 ευρώ το κιλό ο αστακός), καθώς και το ντόπιο τυρί και την εξαιρετική μυζήθρα. Σε όλα σχεδόν τα μαγαζιά οι τιμές κυμαίνονται από 15 έως 20 ευρώ ανά άτομο. Η παλαιότερη ίσως ταβέρνα του νησιού είναι η Μέλισσα στο κέντρο του χωριού. Αν την επισκεφθείτε να δοκιμάσετε τις πίτες.


















 Ευθεία επάνω από εκεί που σας αποβιβάζει το πλοίο θα βρείτε το σχετικά νέο Ρεμέντζο που όμως ικανοποιεί με το «τίμιο» φαγητό του, τη θέα του και τις τιμές του, αν και υποψιαζόμαστε ότι μερικές φορές οι θαμώνες ελπίζουν η μουσική με τα νησιώτικα να ήταν λίγο χαμηλότερα. Αριστερά από το λιμάνι, και αφού περπατήσετε περίπου δέκα λεπτά, θα βρείτε τον Καπετάν Νικόλα, όπου και θα πάτε για ψαρικά. Μια φθηνή και βολική λύση για φαγητό είναι το self service του Φοίνικα, όπου μπορεί να πετύχετε καλομαγειρεμένο φαγητό με περίπου 6,5-7 ευρώ ανά άτομο. Λόγω της εγγύτητάς του στις παραλίες, βολεύει ιδιαίτερα για μεσημεριανό φαγητό ή για σπανακόπιτα, φρούτα στο χέρι καθ’ οδόν για τη θάλασσα.

Για καταπληκτικά παϊδάκια και ψητό κατσικάκι, στο Μιχαλιό, επίσης στο χωριό. Δοκιμάστε τους ντοματοκεφτέδες.

Για γλυκά πρέπει οπωσδήποτε να πάτε στα «Καλάμια», επίσης ένα από τα παλαιότερα μαγαζιά του νησιού, που λειτουργεί και ως καφέ, αλλά και ως χαλαρό μπαρ. Στην περίπτωση που είστε λάτρεις της σοκολάτας, θα διαπράξετε ένα μικρό έγκλημα αν δεν δοκιμάσετε το «Τζαμάικα».

Που να μείνετε

Το Hotel Koufonisia είναι ένα από τα παλαιότερα και τα πολυτελέστερα ξενοδοχεία του νησιού, το οποίο βέβαια δεν διαθέτει resorts και βασιλικά καταλύματα.

Βρίσκεται στο εσωτερικό του χωριού με τις τιμές του δίκλινου να κυμαίνονται από τα 120 ευρώ τον Αύγουστο έως τα 100 τον Ιούλιο και τα 80 τον Ιούνιο [τηλ. 2285074067]. Ο Aeolos υπόσχεται επίσης αρκετή άνεση με τιμές που κυμαίνονται από τα 130 ευρώ (15 Ιουλίου με 31 Αυγούστου) έως 100 ευρώ [τηλ. 22850 74206].

Ο Φοίνικας προσφέρει κατάλυμα κοντά στις παραλίες σε χαμηλότερες μάλιστα τιμές που ξεκινούν από 75-80 ευρώ τον Αύγουστο, αλλά πέφτουν περίπου στα 40 ευρώ στις αρχές του Σεπτεμβρίου και πριν τον Ιούλιο [τηλ. 22850 71368]. Στην Παραλία του Φανού, τα ομώνυμα studios κοστίζουν από 75 έως 85 ευρώ για τα μέσα Αυγούστου και φτάνουν τα 45 ευρώ για την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου [τηλ. 22850 71670].

Το «κάτω»

Αντίθετα με το Πάνω το Κάτω Κουφονήσι μένει ανέγγιχτο από τα θέλγητρα του πολιτισμού, εν μέρει επειδή δεν έχει ρεύμα και εν μέρει επειδή αρκετή από την έκτασή του έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός τόπος. Τα δύο νησιά απέχουν έξι με δέκα λεπτά και τα δρομολόγια είναι συχνότατα. Εάν θέλει να μείνει κανείς στο Κάτω Κουφονήσι μπορεί να το κάνει μόνο με σκηνή και μάλιστα όχι σε οργανωμένο κάμπινγκ.

Αν η (τόση) περιπέτεια δεν είναι του γούστου σας, μπορείτε να επισκεφθείτε το κάτω νησί πάτε με το καϊκάκι πηγαίνοντας απευθείας στις παραλίες του κάτω νησιού, και μετά να επιστρέψετε στη μοναδική ταβέρνα για φαγητό. Από την ταβέρνα «Βενετσάνος» άλλωστε ξεκινά το δρομολόγιο της επιστροφής στο πάνω νησί. Εκεί θα φάτε οπωσδήποτε παϊδάκια και για γλυκό το διάσημο μιλφέιγ. Παρότι δεν… του φαίνεται, ο Βενετσάνος δεν είναι φθηνός. Προσοχή στην τιμή του ρακόμελου. Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο είναι πανάκριβο.

       Δωμάτιο στο Φοίνικα
Η παραλία δίπλα στην ταβέρνα του Βενετσάνου είναι πεντακάθαρη με καταπληκτικά νερά, αλλά με βότσαλα.
 
Περίπου δέκα λεπτά απόσταση είναι η παραλία του Δέτη, όπου συχνά αράζουν ιστιοπλοϊκά και σκάφη αναψυχής. Στο τέρμα της διαδρομής που συνήθως κάνει το καϊκι είναι το «Νερό» η αγριότερη και πιο απομακρυσμένη παραλία τω νησιών. Εκεί θα δείτε αρκετές σκηνές στημένες, αλλά όπως και να έχει, υπάρχει χώρος για όλους. Όπως και για τον Δέτη, πάρτε μαζί σας νερό γιατί μέχρι το επόμενο δρομολόγιο του καϊκιού, πολιτισμό δεν θα απαντήσετε. Η παραλία είναι όμορφη και από τις βαθύτερες των Κουφονησίων, αλλά συχνά την ταλαιπωρούν οι άνεμοι. Η απόσταση από την ταβέρνα του Βενετσάνου είναι 45 λεπτά, αλλά ας έχετε υπόψη σας πως πρόκειται για 45 δύσκολα λεπτά.

Το τελευταίο δρομολόγιο από το κάτω νησί φεύγει στις έντεκα το βράδυ, ενώ το τελευταία από το Πάνω νησί είναι στις 20.30, ώστε να δίνεται η ευκαιρία σε όσους το επιθυμούν να επισκεφθούν το Κάτω νησί αποκλειστικά για βραδινό φαγητό και να επιστρέψουν. Η… «καϊκάδα» στο σεληνόφως είναι θαυμάσια.

Εκδρομές

Οργανωμένες εκδρομές δεν υπάρχουν από το Κουφονήσι. Μπορείτε όμως να ρωτήσετε τον Πράσινο- είναι ο καπετάνιος και ιδιοκτήτης των καϊκιών που πηγαίνουν στις παραλίες και στο Κάτω νησί- μπορεί να σας δώσει μια τιμή για την ιδιωτική εκδρομή σας απέναντι στον αρχαιολογικό τόπο της Κέρου, στο Αντικέρι και στο Γλαρονήσι. Η τιμή είναι περίπου στα 60- 80 ευρώ για όλο το καΐκι ανεξάρτητα με το πόσα άτομα θα είστε. 

info  

* Στα Κουφονήσια μπορεί να φτάσει κανείς μόνο μέσω της θαλασσίας οδού είτε απευθείας, είτε με το τοπικό δρομολόγιο των «Μικρών Κυκλάδων», είτε από το πίσω μέρος της Νάξου. Η πιο βολική λύση για τον ταξιδιώτη είναι το απευθείας δρομολόγιο με το Blue Star τρεις φορές την εβδομάδα. Ο χρόνος ταξιδιού είναι περίπου 8 ώρες. 

* Το νησί περπατιέται ολόκληρο, άρα τα αυτοκίνητα που όλο και πληθαίνουν είναι περιττά. Μπορεί κανείς να νοικιάσει ποδήλατο που θα βόλευε για τις διαδρομές του Πάνω νησιού, αλλά οι τιμές τους για μία ημέρα είναι εξοργιστικές. 

* Αν σκοπεύετε να μείνετε προς τις παραλίες, ο Φοίνικας και το άσπρο του φορτηγάκι έρχονται σε κάθε πλοίο στο λιμάνι και μεταφέρουν προς τα εκεί τον κόσμο δωρεάν- ασχέτως του αν είστε πελάτης του ή όχι.  
     
- Αρκετές από τις φωτογραφίες προέρχονται από το group Koufonisia- Cyclades- Greece του Facebook. Το ευχαριστούμε.