Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης μας μαγ(κ)εύει στην Αυλαία

της Φιλουμένας Ζλατάνου

Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης δε χαρίζεται σε κανέναν. Έρχεται με άρωμα σαλονικιώτικο για να μας μυήσει σε όλη την γκάμα συναισθημάτων που πηγάζουν από τα τραγούδια του, τα οποία χρόνια τώρα έχουν το δικό τους φανατικό κοινό. Μας καλωσόρισε στις παραστάσεις που δίνει στην Αυλαία, κάθε Παρασκευή και Σάββατο, λέγοντάς μας πως «δε μου αρέσει το αντιμίλημα, μπορείτε να έχετε τη γνώμη σας αλλά δεν θα τη λέτε». Αυτή η εξαρχής περίεργη φράση κρύβει μέσα της το ακριβώς αντίθετο, καθώς προσπαθεί με τον δικό του τρόπο να «ξυπνήσει» τους βολεμένους, να σε ωθήσει να επαναστατήσεις και τελικά όχι μόνο να πεις την γνώμη σου, αλλά να την φωνάξεις.

Κατευθείαν στα βαθιά μας ρίχνει, με το τραγούδι «Ανείπωτα», στο οποίο εμπεριέχεται έντονος ερωτισμός, ο οποίος μέσω της βραχνής φωνής του διαχέεται στον κόσμο. Η «Αγωνία», ένα τραγούδι από τον τελευταίο του δίσκο με τίτλο «Πώς να αναπνεύσω», μας αφήνει ένα απροσδιόριστο χαμόγελο και ο Ιάσωνας Τουφεξής στο βιολί προκαλεί ρίγη, με τις στοιχειωμένες τρίλιες του. Η ευθύτητα και η αυθεντικότητα που εκλείπει στις μέρες μας είναι εμφανέστατη και μας πηγαίνει «Στα χαμηλά και στα ψηλά», ενώ μας καλεί στη «Γοργόνα ουτοπία» με έντονο γρέζι και αισθησιασμό. Η διαχρονικότητα της φωνής του σε αγγίζει και σε κάνει πιο σκεπτικιστή στα πράγματα. Στην αγαπημένη «Πλατεία Ναβαρίνου» συναντώνται εντέχνως το μπάσο με την προσωπικότητα του Θάνου Κολοκυθά και τα up-beat τύμπανα του Θανάση Αρχανιώτη. Μας δίνει στο πιάτο την αλήθεια και τον ρεαλισμό χωρίς να τα καλουπώνει, και σίγουρα δεν αποπνέει νοσταλγία, αλλά το πρόγραμμα αυτό είναι ζωντανό και μας μεταφέρει εικόνες κυνικές και ανθρώπινες.

Έπειτα, στην σκηνή ανεβαίνει η νεαρή τραγουδοποιός Σοφία Γεωργαντζή, η οποία μας έδωσε δείγματα γραφής στον τελευταίο δίσκο του Ζερβουδάκη και τώρα αναμένουμε τον πρώτο προσωπικό της δίσκο, από τον οποίο μοιράζεται μαζί μας τραγούδια. Έχει τσαμπουκά στην ερμηνεία της και θα τολμούσαμε να πούμε ότι εξελίσσεται στη θηλυκή πλευρά του Θεσσαλονικιού τραγουδοποιού. Με τη μεστή της ερμηνεία, τις εξαιρετικές μπάσες νότες της, δεν χαρίζεται. Αλλάζει ρόλους και μεταφέρει το τραγούδι στον κόσμο. «Ό, τι με πληγώνει» μας τραγουδά και η Μερόπη Βλαχογιάννη κεντά με το ακορντεόν της, για να δώσει χώρο στα βελούδινα δάχτυλα του Δημήτρη Οικονομίδη να αφιερώσουν στο πιάνο. «Είναι», «Πώς να αναπνεύσω», «Πρωινό όνειρο», με γεμάτες ενορχηστρώσεις, αρκετά ηλεκτρισμένες, που μας δίνουν τη λύση στο ερώτημα πώς να αναπνεύσουμε.

Η Γεωργαντζή «τζαζίζει» σε ορισμένες στιγμές, έχοντας όμως το λαϊκό συναίσθημα στη φωνή της. «Ο χειμώνας τους, η άνοιξη δική μας» λέει ο Ζερβουδάκης πριν μας τραγουδήσει την «Άνοιξη». Τα απαραίτητα «Σεντόνια δίχτυα», «Σκέφτομαι να αλλάξω συμπεριφορά», «Αχ της αγάπης κρίμα» και «Άραγε να είμαι κάποιος άλλος», «Θεωρία μα και πράξη», «Είδα έναν φίλο», «Αράχνη», «Με το κορμί να καίγεται», «Βαριά ποτά βαριά τσιγάρα» είναι ορισμένα από τα τραγούδια που συμπλήρωσαν τον καμβά ενός σφιχτοδεμένου προγράμματος με σωστή ροή. Προσέξτε, τέλος, την αλά Tom Waits ερμηνεία του Ζερβουδάκη στο εξαιρετικό «Γράμμα σε έναν ποιητή», αλλά και τα ακυκλοφόρητα «Ηλεκτροφόρα καλώδια» της Γεωργαντζή, που περιγράφουν την αληθινή Θεσσαλονίκη.

Εντέλει είδαμε ένα πρόγραμμα με μαγκιά, πολύ συναίσθημα και αλήθεια που δεν πρέπει να χάσετε.

Οι παραστάσεις συνεχίζονται μέχρι το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου
Μουσική Σκηνή Αυλαία: Αγίου Όρους 15, Βοτανικός, τηλ. 210-3474074
Ώρα έναρξης: 10.30.
Είσοδος: 15 ευρώ, με μπύρα ή κρασί.