Μ. Πασχαλίδης & Γ. Νέγκα: Μελωδική έκπληξη... δίπλα στο ποτάμι

Τραγούδια που αγαπήσαμε και μετά ξεχάσαμε, και άλλα που ανακαλύπτουμε εκ νέου, ενορχηστρώνονται ευφάνταστα και συμπληρώνουν ένα πρόγραμμα γεμάτο εκπλήξεις, με ροή και δομή, που στηρίζεται από δύο εξαιρετικούς ερμηνευτές.
Μ. Πασχαλίδης & Γ. Νέγκα: Μελωδική έκπληξη... δίπλα στο ποτάμι
της Φιλουμένας Ζλατάνου

Προορισμός «Δίπλα στο Ποτάμι». Πρεμιέρα νέου σχήματος. Χαμηλώνουν τα φώτα και οι μουσικοί παίρνουν τις θέσεις τους. Στη σκηνή ανεβαίνει ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης με τη Γιώτα Νέγκα. Η σκηνή φωτίζεται και μια μελωδία γνώριμη, σε σκοτεινή ενορχήστρωση, με τα τύμπανα να επαναλαμβάνουν μια λούπα σχεδόν ανατριχιαστική και το ακορντεόν να σιγοντάρει, ξεκινά. Ιδιαίτερη έναρξη που αμέσως σε προδιαθέτει ότι αυτή τη βραδιά το σχήμα θα παίξει με τις παγιωμένες απόψεις του κοινού.

Ο Μίλτος Πασχαλίδης, μετρημένος και εκρηκτικός σε σημεία με τη δυνατή, καθάρια και αισθαντική φωνή του που ποτέ δε μελώνει ακόμη και στις μπαλάντες, αλλά μπορεί να σε παρασύρει με την ειλικρίνεια της ερμηνείας του συνεργάζεται επί σκηνής με τη Γιώτα Νέγκα, μία ερμηνεύτρια που από το πρώτο τραγούδι που είπε έκανε αίσθηση και μπορεί να κινείται άνετα σε διαφορετικά είδη τραγουδιού. Η λέξη συνεργασία είναι πολύ προσεκτικά επιλεγμένη καθώς τα τραγούδια είναι μοιρασμένα ισάξια ανάμεσά τους και ακόμα και στα ντουέτα κανείς δεν «κλέβει» από τον άλλο.

Η χημεία τους είναι διάχυτη και χαρακτηριστική. Η πιο επιτυχημένη επί σκηνής συνεργασία της Γιώτας Νέγκα που δοκιμάζεται και σε πιο δύσκολα τραγούδια που εκ πρώτης ακοής νομίζεις ότι δεν τα κατέχει. Η διορατικότητα του Μίλτου Πασχαλίδη και ο επαγγελματισμός του κάνουν αυτό το πρόγραμμα, εν μέσω κρίσης από αυτά τα ελάχιστα που αξίζει να δώσεις χρήματα ακόμα κι αν βγαίνεις μία φορά το μήνα για να πας να γεμίσεις συγκινήσεις, αισθήματα, να τραγουδήσεις και να ευφρανθεί η καρδιά σου.

Τα τραγούδια του Πασχαλίδη σαφώς και έχουν σημαντική θέση στο πρόγραμμα χωρίς όμως να καπελώνουν τις υπόλοιπες επιλογές. Μικρούτσικος, Τόκας, Μαχαιρίτσας, Γ. Ανδρέου, Σ. Κραουνάκης, Δ. Αποστολάκης, Λειβαδάς είναι μερικοί από τους δημιουργούς που επιλέχθηκαν να εμπλουτίσουν το πρόγραμμα. Ο Πασχαλίδης δίνει χώρο σε όσους τον πλαισιώνουν στο πατάρι και δεν οδηγείται σε ερμηνευτικές υπερβολές, έχει επαφή με τους μουσικούς του και λέει λίγα και καλά λόγια χωρίς να κουράζει. Σαφώς σε μια πολύ ώριμη στιγμή του ερμηνευτικά, σε κερδίζει χωρίς να «πουλά» υπερβολές και σε αγγίζει με την ευαισθησία της ερμηνείας του και την εκρηκτικότητα του παιξίματός του. Στον «Ερωτόκριτο» ξυπνάει τα βιώματα και φανερώνει όλη τη γκάμα του ταλέντου του. Μοιράζεται το παραδοσιακό «Της τριανταφυλλιάς» με τη Γιώτα Νέγκα σε ένα α καπέλα ντουέτο που θα συζητηθεί. Ακόμα και όταν τραγουδάει τραγούδια που έχουν σημαδέψει ο Μητροπάνος και ο Μάλαμας και παρασύρεται ερμηνευτικά προς τη μίμηση του τρόπου τους, δεν ενοχλεί.

Η Γιώτα Νέγκα εκπλήσσει ακόμα και όσους είναι γνώστες της πορείας της. Τολμά, σπάει τα καλούπια της λαϊκής τραγουδίστριας που την έχουν εγκλωβίσει, δίνει την ψυχή της στην ερμηνεία χωρίς όμως να υπερβάλει, γεγονός που επιδρά ακόμα πιο κοφτερά στην ψυχή και στοχεύει στην καρδιά των αισθημάτων του καθενός. Ερμηνεύει όχι μελωμένα και νταλκαδιάρικα αλλά με εσωτερικότητα και αλήθεια και δεν αφήνει περιθώρια να μην ξεδιπλώσεις όλα τα φύλλα της μνήμης, με στόφα παλιάς τραγουδίστριας που ξέρει να μυρίζεται την εποχή.

Στιγμές εξαιρετικές ο «Σταυρός του Νότου», το εκπληκτικό ροκάρισμα στο «Soldier of fortune», το «Καίγομαι-Καίγομαι», του Ξαρχάκου -το οποίο παρότι έχει γίνει «σούπα» καθώς όλες οι τραγουδίστριες το βάζουν στο ρεπερτόριο τους, συναντά την ιδανική ερμηνεύτριά του μετά τη Σωτηρία Λεονάρδου, που το πρωτοτραγούδησε- και το «Βρέθηκα σε κύκλο σκοτεινό». Στην «Πριγκηπέσα» ακούμε την γυναικεία πλευρά ενός τραγουδιού που έχει στιγματιστεί ερμηνευτικά από το δημιουργό του Σωκράτη Μάλαμα, και αυτό είναι ανακουφιστικό.

Είναι από τις φορές τις σπάνιες που σε πρόγραμμα με λαϊκά τραγούδια δεν υπάρχει επί σκηνής μπουζούκι. Αυτό είναι άκρως αναζωογονητικό ειδικά όταν τη θέση του καλύπτει επάξια ένα ακορντεόν όπως αυτό του Νίκου Παπαναστασίου που πραγματικά του αξίζουν πολλά μπράβο, διότι τα χρυσά του δάχτυλα περνούσαν από τα λαϊκά στα ροκ και από τις μπαλάντες στις τζαζιές με απλότητα και σεβασμό στις μελωδίες. Πολύ καλή η επιλογή να μη συμπεριληφθεί μπουζούκι, καθώς μια τέτοια επιλογή θα οδηγούσε σε πιο λαϊκότροπα μονοπάτια και θα χανόταν το μέτρο μια παράστασης αυστηρά καθοδηγούμενης από αυτό.

Οι ενορχηστρώσεις και τα τραγούδια που μπλέκονται μεταξύ τους φανερώνουν πόσο δουλεύτηκε και παιδεύτηκε η δομή του προγράμματος. Μελωδίες που πλέκονται και ταιριάζουν, με τραγούδια που είχαμε καιρό να ακούσουμε και άλλα που ανακαλύψαμε εκ νέου
. Αυτό άλλωστε δεν είναι και η δύναμη ενός live; Να μην ακούς τα ίδια και τα ίδια, σαν να βάζεις ένα CD να παίζει.

Ένα πρόγραμμα με εκπλήξεις που δεν κουράζει, με ροή και δομή, που ανταποκρίνεται σε όλα τα γούστα και που όταν τελειώσει και το encore θα φύγετε λυτρωμένοι με χαμόγελο και ίσως και δάκρυα καιρό καταχωνιασμένα. Αυτό ναι, είναι ένα πρόγραμμα που θα έπρεπε να ηχογραφηθεί και να γίνει CD. 

Δίπλα στο Ποτάμι, Λάμπρου Κατσώνη 189, Άγιοι Ανάργυροι, τηλ.: 210 2610444, 210 2610438
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο
Ώρα Έναρξης 10.30
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v