Σταμάτης Φασουλής: "Ποτέ δεν είμαι σίγουρος και εφησυχασμένος"

της Μάνιας Ζούση

Μια σκηνική σύνθεση που ζωντανεύει την ιστορία του θεάτρου περνώντας από την αρχαία ελληνική γραμματεία, την ρωμαϊκή περίοδο και φτάνοντας ως το σήμερα, παρουσιάζει το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή που μιλά στο in2life για ένα γοητευτικό ταξίδι και μια παράσταση που μοιάζει με εκδρομή.

Οι «Σκηνοβάτες» μοιάζουν με μια προσωπική χειροποίητη ιστορία, σαν να μπήκατε στην κουζίνα και να ανακατέψατε τα υλικά για να προκύψει κάτι καινούριο, φρέσκο και νόστιμο. 
Δεν τα ανακάτεψα ιδιαίτερα, καθώς τα περισσότερα από αυτά έμειναν ατόφια. Υπάρχουν αυθεντικές σκηνές από τον Αισχύλο, τον Σοφοκλή, τον Ευριπίδη, τον Σενέκα, τον Πλαύτο, τον Τερέντιο, από όλους τους θεατρικούς συγγραφείς που έζησαν έως το 200 μ.Χ., έτος που αναφέρεται η παράσταση η οποία ωστόσο κάνει ένα ποιητικό άλμα στον χρόνο φτάνοντας έως τις μέρες μας. Η Κασσάνδρα που προλέγει το μέλλον στην Ιλιάδα, προλέγει και το μέλλον του θεάτρου μόνον που είναι καταδικασμένη από τον Απόλλωνα να μην την πιστέψει κανείς. Και προβλέπουσα το μέλλον φτάνει έως τις μέρες μας με ουσιαστικές αναφορές στο παρόν και το τώρα, και όχι αναφορές επικαιρικές. 

Είναι μια παράσταση για το βάσανο και την αγωνία του ηθοποιού, τον μόχθο αλλά και την χαρά και την ευφροσύνη; 
Ναι, μοιάζει με την ευφορία ενός ανθρώπου που πάει μια εκδρομή και τραγουδάει και χορεύει μέσα στην ανεμελιά. 

Είναι η έμπνευση, η φαντασία, η δημιουργία του καλλιτέχνη;
Είναι όλα αυτά. Όχι μόνον ο μόχθος και το άχθος αλλά και όλες οι ευχάριστες και οι ξένοιαστες στιγμές. Το μόνο που με προβληματίζει καθώς μοιάζει επικίνδυνο, είναι το εξής: περνάμε από την κωμωδία στην τραγωδία μέσα σε δευτερόλεπτα και εκεί είμαι περίεργος να δω την αντίδραση του κοινού. Εάν έχουμε καταφέρει αυτό να το μεταδώσουμε σωστά, δηλαδή αν την ώρα που σκάει ένα γέλιο, εκρήγνυται ένα δάκρυ, τότε έχουμε πετύχει.

Πρόκειται για κάτι πολύ δύσκολο και ίσως αυτό που μείνει τελικά είναι μόνον το ευφρόσυνο και όχι το τραγικό, πράγμα που δεν είναι και απαραίτητα κακό.
Δεν είναι κακό, αλλά δεν θα ήθελα μόνον αυτό, κάνουμε πολύ πιο επικίνδυνα πράγματα με τους ηθοποιούς. Υπήρχε παλιά ένα είδος που λεγόταν φλύακας ή ιλαροτραγωδία και παιζόταν μετά τις τραγωδίες σατιρίζοντάς τες. Ήταν αναπτυγμένο ειδικά στην Σικελία. Ένας μίμος ή μία μιμάς, όπως ονομάζονταν, έβγαινε π.χ μετά την Μήδεια, και την σατίριζε. Αυτό έως ένα σημείο μπορείς να το κάνεις και να το καταφέρεις, και το έχουμε πετύχει. Το επικίνδυνο που κάνουμε και εκείνο που μου αρέσει περισσότερο –αν και ψαρεύουμε σε θολά νερά- είναι ότι ένα έργο αρχίζει ως ιλαροτραγωδία και στη συνέχεια, σιγά σιγά, οι ηθοποιοί το παίρνουν σοβαρά και αρχίζει να παίζεται αλλιώς. Εκεί είναι που δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε, ωστόσο αυτή είναι η αγωνία που μας κάνει να μένουμε ζωντανοί στο θέατρο. Ποτέ δεν είμαστε σίγουροι και εφησυχασμένοι. 

Και εσείς ως δημιουργοί και εμείς ως κοινό δοκιμάζουμε καινούρια είδη κάθε φορά.
Καλό θα ήταν να βρεθούμε.

Κάπου κάποιοι συναντιούνται!
Ποτέ δεν είναι στο χέρι μας ξέρετε. Μπορεί κοινό και καλλιτέχνες να είναι έτοιμοι και κάτι να συμβεί και να μην συναντηθούν ποτέ. Άλλες φορές βέβαια, που είναι μαγικές και που για αυτές δουλεύουμε, είναι εκεί που δεν το περιμένεις και εκεί που νομίζεις ότι κάνεις μια συνηθισμένη παράσταση, και ξαφνικά κάτι εκρήγνυται και λάμπει ολόκληρο. Μακάρι να έχουμε μια τέτοια στιγμή και μια τέτοια παράσταση...

Σκηνοβάτες
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου 15 και 16 Ιουλίου

Ταυτότητα
Μετάφραση – Δραματουργία -Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Στίχοι τραγουδιών: Αφροδίτη Μάνου
Χορογραφία: Φωκάς Ευαγγελινός
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Δραματουργική συνεργασία: Ειρήνη Μουντράκη
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Λύρας
Περούκες – κομμώσεις – σχεδιασμός make up: Μαρίνα Καμπριγιάννη
Βοηθός ενδυματολόγου: Κατερίνα Θεοφανοπούλου
Βοηθός χορογράφου: Έλενα Γεροδήμου

Παίζουν οι ηθοποιοί: Νένα Μεντή, Σοφία Φιλιππίδου, Νίκος Κουρής, Τάνια Τρύπη, Ελένη Κοκκίδου, Μάκης Παπαδημητρίου, Λαέρτης Μαλκότσης, Ευαγγελία Μουμούρη, Θανάσης Αλευράς, Σωκράτης Πατσίκας, Άλκηστις Πουλοπούλου, Φοίβος Ριμένας, Μαργαρίτα Λουμάκη, Αγορίτσα Οικονόμου, Γιώργος Δεπάστας, Δημήτρης Τσέλιος, Δήμητρα Σιγάλα, Χρήστος Σπανός, Τζένη Διαγούπη, Ελένη Βεργέτη, Κλειώ – Δανάη Οθωναίου, Μίνως Θεοχάρης, Νάντια Κοντογεώργη, Ηρώ Μπέζου, Σπύρος Ανδρεόπουλος, Άγγελος Τριανταφύλλου, Σπύρος Κυριαζόπουλος, Αντώνης Πασβάντης, Δημήτρης Καπετανάκης, Νεφέλη Κουρή.

Περιοδεία
15/7 Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
16/7 Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
20/7 Πετρούπολη, Θέατρο Πέτρας
24/7 Βόλος, Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη»
26/7 Λάρισα, Κηποθέατρο Αλκαζάρ
29/7 Καβάλα, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
30/7 Καβάλα, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων

3/8 Θάσος, Αρχαίο Θέατρο
6/8 Κατερίνη, Αρχαίο Θέατρο Δίου
12/8 Αρχαία Μεσσήνη
22/8 Ιωάννινα Θέατρο Ε.ΗΜ.
25/8 Πάτρα, Ρωμαϊκό Ωδείο
29/8 Αττικό Άλσος
31/8 Ηλιούπολη , Θέατρο Άλσους

3/9 Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο
5/9 Παπάγου, Κηποθέατρο
9/9 Πειραιάς, Βεάκειο
10/9 Πειραιάς,, Βεάκειο
12/9 Βριλήσσια, Θέατρο «Αλίκη Βουγιουκλάκη»
14/9 Γαλάτσι, Αλσος Βεϊκου
17/9 Νέα Σμύρνη, Άλσος Νέας Σμύρνης
23/9 Κύπρος
24/9 Κύπρος