Φεστιβάλ Αθηνών: Σε ταράτσες, αυλές, λιμάνια και γκαλερί

της Μάνιας Ζούση

Με μειωμένο προϋπολογισμό αλλά αμείωτο κέφι και διάθεση, το Φεστιβάλ Αθηνών κάνει πρεμιέρα την 1η Ιουνίου με ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα που απευθύνεται σχεδόν σε όλα τα γούστα και καλύπτει την μεγαλύτερη γκάμα των προτιμήσεων.

Εύστοχη έναρξη, συνδυάζει από την μια, την Λυρική Σκηνή η οποία «ανοίγει» παραδοσιακά το Φεστιβάλ στο Ηρώδειο με φετινές παραστάσεις την «Καβαλερία Ρουστικάνα » του Μασκάνι και τους «Παλιάτσους» του Λεονκαβάλο, και από την άλλη το «Τροχόσπιτο» που θα στηθεί και πάλι στον πεζόδρομο της Ερμού, απέναντι από την είσοδο του Κεραμικού στην Κορεατική Αγορά και όπου γνωστοί ηθοποιοί , θα ερμηνεύσουν τραγούδια, παρλάτες και διασκεδαστικά νούμερα, για δυο συνεχόμενες βραδιές με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Ένα από τα χαρακτηριστικά του φετινού προγράμματος οι μονόλογοι – χαμηλού κόστους παραγωγές – που οι περισσότερες θα παρουσιαστούν στον κεντρικό χώρο δράσης του Φεστιβάλ της Πειραιώς 260. Πρόκειται για τα έργα «Βρομιά» του Ρόμπερτ Σνάιντερ, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και ερμηνεία Γιάννου Περλέγκα, «Νάρκισσος» σε κείμενο – σκηνοθεσία Έλενας Πέγκα και ερμηνεία Άγγελου Παπαδημητρίου, «Δαίμονας» της Μαρίας Ευσταθιάδη σε σκηνοθεσία και ερμηνεία Ρούλας Πατεράκη ( στο Από Μηχανής Θέατρο ), «Η μεταμόρφωση της χρυσαλλίδας» της Μέλπως Αξιώτη, σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζόπουλου και ερμηνεία Σοφίας Σειρλή, «Το παρτάλι» του Θεόδωρου Γρηγοριάδη σε σκηνοθεσία Στέλιου Κρασανάκη και ερμηνεία Χρήστου Στέργιογλου, η «Κλυταιμνήστρα» με την Φιλαρέτη Κομνηνού σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου και το «Όνειρο στο Κύμα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη από τον Θανάση Σαράντο.

Το φεστιβάλ ανακαλύπτει και δοκιμάζει φέτος νέους χώρους, όπως αυλές, ταράτσες, γκαλερί. Έτσι η θεματική ενότητα «Πολεοδομές» περιλαμβάνει πέντε παραστάσεις από νέες ταλαντούχες θεατρικές ομάδες που θα αναπτυχθούν σε χώρους της πόλης. Η Αυτοβιογραφία (Τόμας Μπέρνχαρντ) από την ομάδα Mag, θα παρουσιαστεί στην αυλή της σχολής Καλών Τεχνών στην οδό Πειραιώς. Ο θίασος Mkultra θα παρουσιάσει την δική του σύνθεση στην αυλή ενός σχολείου της οδού Τρώων στα Πετράλωνα. Οι ομάδες Nova Melancholia και Χάπι Εντ θα χρησιμοποιήσουν την ταράτσα του Γαλλικού Ινστιτούτου στην οδό Σίνα. Τέλος η ομάδα Projector θα παρουσιάσει την δουλεία της στην ταράτσα του κτηρίου του Ο.Σ.Ε. στην πλατεία Βάθη.

Μια συνεργασία που έχει το δικό της ενδιαφέρον είναι αυτή μεταξύ της ηθοποιού Θέμιδας Μπαζάκα και της επιμελήτριας τέχνης Μαρίνας Φωκίδη, με τίτλο «Αποχαιρετισμοί ». Πρόκειται για μια έκθεση-παράσταση με τη συνεργασία ηθοποιών και εικαστικών που θα παρουσιαστεί στην Γκαλερί Kunsthalle Athena της οδού Κεραμικού 28 στο Μεταξουργείο.

Μια από τις καλές στιγμές του Φεστιβάλ η συνεργασία – για πρώτη φορά - με τον ιδιωματικό καλλιτέχνη, ηθοποιό και σκηνοθέτη Άρη Ρέτσο, που θα παρουσιάσει στο Ηρώδειο τον «Θρόνο Ατρειδών». Ο Θωμάς Μοσχόπουλος παίρνει αφορμή από ένα ιστορικό γεγονός που βασίζεται σε ένα ναυάγιο για να προσεγγίσει το θέμα μεταξύ ιστορίας, χρόνου και τέχνης με τίτλο «Μέδουσα-Σχέδια και αυτοσχεδιασμοί για σχεδίες και ναυάγια».

Υδάτινο θέμα και για την τελευταία επική παραγωγή του Θεάτρου του Ήλιου της Αριάν Μνουσκίν, με τίτλο «Οι Ναυαγοί της Τρελής Ελπίδας», εμπνευσμένη από ένα διήγημα του Ιούλιου Βερν. Η παράσταση θα ανέβει στο METROPOLITAN EXPO, στο Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος».

Γνώριμοι στο ελληνικό κοινό οι σκηνοθέτες Κριστόφ Βαρλικόσφσκι και Ρομέο Καστελούτσι, φέρνουν τις νέες τους παραγωγές, (A)pollonia, στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση και «Περί της εννοίας του προσώπου του Υιού του Θεού». Την προσοχή μας αξίζει ο Νικολάι Κολιάντα, από τους διαμορφωτές της σύγχρονης ρωσικής θεατρικής σκηνής, ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που έρχεται με τον «Άμλετ» του.

Το δικό του ενδιαφέρον στην σύγχρονη θεατρική πρωτοπορία, έχει ο λιβανέζικης καταγωγής, Καναδός συγγραφέας και σκηνοθέτης Ουαζντί Μουαουάντ, που παρουσιάζει στο Ηρώδειο την εξάωρης διάρκειας παραγωγή «Γυναίκες», βασισμένη στις «Τραχίνιες», την «Αντιγόνη» και την «Ηλέκτρα».

Στις μουσικές παραγωγές ξεχωρίζουν οι «Όπερες των Ζητιάνων» που παρουσιάζουν την οπερέτα «Η κόρη της καταιγίδας» του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, ο ταλαντούχος Βασίλης Χριστόπουλος που θα διευθύνει ως νέος καλλιτεχνικός διευθυντής της ΚΟΑ το αφιέρωμα στον Μάλερ, αλλά και η ορχήστρα της πλατείας Ταχρίρ της Αιγύπτου και της Επανάστασης των Γιασεμιών.

Στο χορό επιστρέφουν οι Συλβί Γκιγέμ, Μαγκί Μαρέν και Ουίλιαμ Φορσάιθ και για πρώτη φορά θα εμφανιστεί η Τουρκάλα Ζεϊνέπ Τανμπάι που πρωτοστατεί στην ανεξάρτητη σύγχρονη χορευτική σκηνή της χώρας της .

Την προσοχή μας διεκδικούν και οι Έλληνες Ελπίδα Ορφανίδου καθώς και η χορευτική κολεκτίβα trio 7d9 που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό.

Mία performance βασισμένη στο ημερολόγιο και την αλληλογραφία του Νιζίνσκυ σκηνοθετεί ο Σταύρος Τσακίρης στο Ηρώδειο με τίτλο «Νijinsky: Είμαι μια μαριονέτα
του Θεού...».

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης παρουσιάζει τον «Υπηρέτη δύο αφεντάδων» του Κάρλο Γκολντόνι, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα ενώ η Επίδαυρος επιφυλάσσει λαμπερές στιγμές με τον Κέβιν Σπέισι στον «Ριχάρδο Γ'» του Σέξπιρ και σκηνοθεσία Σαμ Μέντες.

Στην Επίδαυρο το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει τους «Σκοινοβάτες» σε σύνθεση και σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή αλλά και τον «Ηρακλή Μαινόμενο» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού, το ΚΘΒΕ τα «Μικρά Διονύσια», μια παράσταση για τα 50 χρόνια λειτουργίας του σε κείμενα Κώστα Γεωργουσόπουλου και σκηνοθεσία Ρήγα- Καραντινάκη και στην Μικρή Επίδαυρο φιλοξενούνται οι Δήμητρα Γαλάνη, Νίκος Πορτοκάλογλου και Μόνικα.

Σημαντική στιγμή ο πρωτοποριακός εικαστικός Καλιφορνέζος της βίντεο – αρτ, Νταγκ Άιτκεν, που παρουσιάζει τον Μαύρο Καθρέφτη, μια παράσταση με πολυμέσα, σε ένα αγκυροβολημένο φεριμπότ στο λιμάνι του Πειραιά και της Ύδρας, παραγωγή Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ.

Στην Πειραιώς 260 ο συλλέκτης Δημήτρης Δασκαλόπουλος για δεύτερη χρονιά έχει παραχωρήσει δυο έργα – βιντεο εγκαταστάσεις του Ολλανδού καλλιτέχνη Aernout Mik, τα Mock Up και Pulverous .

Εκτός Φεστιβάλ έμεινε η «Λούλου» του Berliner Ensemble σε σκηνοθεσία Μπομπ Ουίλσον, που είχε αρχικά ανακοινωθεί , όπως επίσης και παιδικές παραστάσεις, καθώς για μια ακόμη φορά κανένας από τους υπεύθυνους της διοργάνωσης δεν ενέταξε στον σχεδιασμό και τον προγραμματισμό κάποιο από τα τόσα διεθνή σχήματα και θιάσους για παιδιά.