Φτιάξε τη δυστυχία σου μόνος σου

Φτάνει πια με την προκατάληψη ότι όλοι πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι.
Θέλεις να είσαι δυστυχισμένος; Μπορείς! Φτιάξε τη δυστυχία σου μόνος σου.
Ένας πρακτικός οδηγός για τον σύγχρονο τρόπο ζωής.

«Φτιάξε τη δυστυχία σου μόνος σου» ονομάζεται η νέα θεατρική παράσταση της πρωτοποριακής σκηνοθέτριας Γεωργίας Ανδρέου, που μας καλεί να καταρρίψουμε την προκατάληψη της ευτυχίας και παρουσιάζεται 15 - 23 Ιουνίου 2022 (Τετάρτη-Πέμπτη, 9:00μμ) στο Μπάγκειον Ξενοδοχείο (Πλατεία Ομονοίας 18).

Μετά από την επιτυχημένη μέταλ παράσταση «Λέσχη Γονεοκτόνων» του Ambrose Bierce (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης 2019), η Γεωργία Ανδρέου συνεχίζει τις ευφάνταστες και ευρηματικές της δουλειές, εμπνεόμενη αυτή τη φορά από το ομώνυμο βιβλίο του Πωλ Βατζλάβικ, ένα χιουμοριστικό και σοβαρότατο εγχειρίδιο της «δυστυχίας» που έγινε γρήγορα μπεστ σέλερ σε χώρες του εξωτερικού, όπως η Γαλλία και η Ιταλία.

Πώς φτιάχνεται η δυστυχία; Μέσα από 13 πρακτικά μαθήματα που “παραδίδονται” από τους ηθοποιούς Αλεξάνδρα Ζώη, Μάνο Ζούρα, Πάνο Κορογιαννάκη, Θωμά Σιέκα και Αντώνη Φλώρο.

Θέλεις να είσαι δυστυχισμένος; Ο Κώστας Δημουλέας θα σου δώσει τον ρυθμό μέσα από τις πρωτότυπες μουσικές του συνθέσεις, ο Βασίλης Μπαρμπαρίγος θα ντύσει τη δυστυχία σου με στυλ, η Ζέφη Μπαρτζώκα θα χορογραφήσει τη μελωδία της δυστυχίας και η Βασιλική Γώγου θα φωτίσει τα βήματά σου. Ακόμα να πειστείς; Προετοιμάσου…!Μαγικές σφαίρες, χειρομαντεία, ταρώ, ζώδια, καφεμαντεία… Τι περιμένεις; Είσαι έτοιμος να κατακτήσεις τους μηχανισμούς και τα μυστικά για μια υπέροχα δυστυχισμένη ζωή; Στο Μπάγκειον θα βρεις όλες τις απαντήσεις σε 4 μόνο παραστάσεις.

Πριν τις δύο τελευταίες παραστάσεις, μιλήσαμε με την Γεωργία Ανδρέου για την εμπειρία της με την νέα αυτή παράσταση, αλλά και με το Μπάγκειον. 

Η Λέσχη Γονεοκτόνων ήταν ιδιαίτερα τολμηρή δουλειά από τεχνική και ακουστική άποψη. Περίγραψέ μας την καινούρια εμπειρία που μας ετοίμασες.

ΓΑ Η ιδιαιτερότητα στη «Λέσχη Γονεοκτόνων» ήταν η διαρκής, ακατάπαυστη παρουσία metal μουσικής, ζωντανά στη σκηνή, σε συνδυασμό με την προβολή ψηφιακών κόσμων και μουσικών ηχοτοπίων και ταυτόχρονα το πάντρεμά τους με ένα κείμενο του 19ου αιώνα. Μου αρέσει να πειραματίζομαι και να δοκιμάζω διαρκώς καινούρια πράγματα. Η εφαρμογή μιας πετυχημένης συνταγής μου προκαλεί πλήξη. Το «Φτιάξε τη δυστυχία σου μόνος σου» είναι ένα απαιτητικό κείμενο που συνδυάζει φιλοσοφία, ψυχολογία και λογοτεχνία και γράφτηκε πριν από 40 χρόνια. Η σκέψη μου ήταν να κάνω μια παράσταση χειροποίητη, φρέσκια και ζωντανή, συνδυάζοντας διαφορετικές θεατρικές φόρμες, φέρνοντας ταυτόχρονα το σήμερα στο χθες και συγχρόνως να μιλήσω και γι’ αυτό που μας αφορά όλους. Η πρόκληση αυτή τη φορά ήταν να δημιουργήσω κάτι που να σέβεται την ιστορική γραμμή του χρόνου και του χώρου, να είναι σύγχρονο, διασκεδαστικό και πρωτίστως ο καθένας από μας να βρει δικά του κομμάτια στην παράσταση και να συνδεθεί. 

Τα υλικά που είχα στα χέρια μου είναι: Το Μπάγκειον, ένας χώρος-μνημείο που δεν είναι θεατρικός, οι μνήμες και τα φαντάσματα από τις χαραμάδες του κτιρίου, η ζωντάνια των νεαρών ηθοποιών, οι σύγχρονοι ήχοι της ηλεκτρονικής μουσικής και η δυνατότητα των θεατών να αλληλεπιδράσουν κατά το πώς βούλονται με το χώρο, την παράσταση και τους ηθοποιούς. Οι ηθοποιοί παρίστανται διαρκώς στη σκηνή, σχεδόν χωρίς καθόλου σκηνικά αντικείμενα, παίζουν, χορεύουν, τραγουδούν, μιλούν με τους θεατές, καλωσορίζοντάς μας στον κόσμο της δυστυχίας και προσκαλώντας μας υποσυνείδητα να ανακαλύψουμε τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας πιο εύκολη και πιο ευτυχισμένη. Το κάθε δομικό στοιχείο της παράστασης υπαγορεύει το ότι εμείς μόνοι μας φτιάχνουμε δυστυχία μας. Και συνεπώς μπορούμε να φτιάξουμε και την ευτυχία μας, μόνοι μας.

Πες μας λίγα λόγια για την εμπειρία σου να δουλεύεις σε ένα τόσο εμβληματικό κτίριο όπως το Μπάγκειο.

ΓΑ Το Μπάγκειον Ξενοδοχείο είναι ένας εμβληματικός χώρος που αντικατοπτρίζει την πορεία του νεοελληνικού κράτους, από την ίδρυσή του έως σήμερα, και τον αγώνα μέσα από διαρκείς οικονομικές και πολιτικές ζυμώσεις να προσδιορίσει τη θέση του ανάμεσα στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η αρχιτεκτονική μνήμη που φέρει το κτήριο είναι σημαίνουσα. Πόσα μνημεία έχουμε ακόμα, που υποδηλώνουν τις επιρροές από τις περασμένες δεκαετίες στην Ελλάδα; Και που δεν έχουν γκρεμιστεί, αλλοιωθεί ή ισοπεδωθεί εσωτερικά, διατηρώντας μόνον το εξωτερικό κέλυφος. Η ίδια η ιστορία του ιδρυτή του Ιωάννη Πάγκα, ο οποίος, αντίθετα με την παράδοση, δώρισε την περιουσία του στο κράτος όσο ήταν ακόμη εν ζωή, έχει κάτι να μας αφηγηθεί.

Οι προκλήσεις στο χώρο ήταν μεγάλες. Πώς να μετατρέψεις έναν χώρο που από μόνος του κουβαλάει ολόκληρη ιστορία, ένα ερημωμένο ξενοδοχείο - κειμήλιο, με εμφανή την φθορά του χρόνου, χωρίς φώτα, χωρίς ήχο, σε θεατρική σκηνή στο σήμερα. Το κεντρικό υαλοσκεπές αίθριο που άλλοτε έσφυζε από ζωή, σημείο συνάντησης της αστικής κοινωνίας, της διανόησης και των τεχνών, που αργότερα παρήκμασε έως ότου περάσει στην αφάνεια και την εγκατάλειψη, μας πρόσφερε το ιδανικό σκηνικό της δυστυχίας - ατομικής και συλλογικής. Ο χώρος μάς υπαγόρευσε την αισθητική δημιουργώντας μια μοναδική ατμόσφαιρα. Αξιοποιήσαμε τα περισσότερα από τα αρχιτεκτονικά στοιχεία, θέλοντας να αναδείξουμε αυτή ακριβώς την υπόρρητη ιστορία που ανασαίνουν οι τοίχοι. Η τεχνολογία μάς έδωσε τη λύση, προσφέροντάς μας έτσι μια θαυμάσια ευκαιρία για ώσμωση του σήμερα στο χθες. Φορητή κονσόλα, επαναφορτιζόμενες πηγές φωτός, ελάχιστοι προβολείς στον θόλο του αιθρίου, φορητά bluetooth ηχεία, αυτοσχέδια τραπέζια και καθίσματα από ό,τι έχει απομείνει. Ακόμα και τα κοστούμια των ηθοποιών είναι σχεδόν χειροποίητα, από ειδικά επεξεργασμένο χαρτί. Οι θεατές μόνοι τους κατά βούληση τοποθετούν τις καρέκλες και αδειάζουν πάλι τον χώρο, έχοντας έτσι την ευκαιρία να απολαύσουν την αφοπλιστική γύμνια και την ολότητα ενός από τα τελευταία διαμάντια του αστικού κλοιού του τόπου μας. Νομίζω πως η εμπειρία είναι μοναδική.
 

Συντελεστές:
Μεταφράση: Αντώνης Γκίκας
Διασκευή – σκηνοθεσία: Γεωργία Ανδρέου
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Κώστας Δημουλέας
Κοστούμια Βασίλης Μπαρμπαρίγος
Κίνηση: Ζέφη Μπαρτζώκα
Φωτισμοί: Βασιλική Γώγου
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Λέπουρης
Video trailer: Ακριβή Κόλλια
Γραφιστικός σχεδιασμός: Ερρίκος Ανδρέου
Επικοινωνία: Δέσποινα Ερρίκου, Ράνια Παπαδοπούλου
Οργάνωση παραγωγής: Ράνια Παπαδοπούλου
Παραγωγή: Abirato σε συμπαραγωγή με τις Blue Rosebud Productions και Loxodox Theatre Group

Ηθοποιοί: Αλεξάνδρα Ζώη, Μάνος Ζούρας, Πάνος Κορογιαννάκης, Θωμάς Σιέκας, Αντώνης Φλώρος.