Η Μαίρη Λίντα μιλά στο in2life

συνέντευξη στην Ειρήνη Ορφανίδου

Τα μάτια της γελάνε. Για την ακρίβεια, όλη γελάει. Την πρώτη φορά που τη συνάντησα, λίγες ημέρες πριν από τη μεγάλη συναυλία της στο Ηρώδειο, τον Ιούνιο του 2014, αυτό σκεπτόμουν. Ότι ο χρόνος της έχει φερθεί καλά. Ίσως επειδή έχει φροντίσει να του ανταποδώσει – χαμογελώντας, εννοείται.

«Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ», το 24χρονο κορίτσι που τραγουδούσε Μίκη Θεοδωράκη και «Επιτάφιο» του Ρίτσου, με την ίδια άνεση που το βράδυ έλεγε «Απόψε φίλα με» και «Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω», η γυναίκα που ταύτισε ζωή και καριέρα με τον Μανώλη Χιώτη, που η χάρη της έφτασε μέχρι τον Λευκό Οίκο και τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Λίντον Τζόνσον, παραμένει στα 80 της χρόνια, φαινόμενο.

Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή του Half Note Jazz Club με τους Apurimac, 4 - 8 Μαρτίου, στην πρώτη εμφάνιση της μετά την επετειακή συναυλία στο Ηρώδειο για τα 60 χρόνια της καριέρας της, η κυρία Μαίρη Λίντα μιλά στο in2life για το τραγούδι, τον έρωτα και τη μεγάλη αγάπη. Που, όπως λέει, έρχεται μονάχα μια φορά.

Ήθελα να σας ρωτήσω από την πρώτη φορά: Αυτό το «φως» που εκπέμπετε από πού βγαίνει;
Θα σας πω: Ούτε εγώ ξέρω. Έτσι γεννήθηκα, έτσι είμαι σε όλη μου τη ζωή. Με το χαμόγελο. Δεν κατσουφιάζω, ούτε σκέφτομαι κακό. Για κανέναν άνθρωπο. Είναι ανεξήγητο. Να, και τώρα που μιλάμε, χαμογελάω, γελάω.

Έχετε πίσω σας μία καριέρα ζηλευτή. Κατά κυριολεξία, ζηλευτή. Σας ζήλεψαν;
Δεν ξέρω, δεν έχω αναρωτηθεί ποτέ, ειλικρινά. Αλλά, δεν νομίζω. Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του χάρη. Τι να ζηλέψουν;

Τα τραγούδια -από τον Τσιτσάνη μέχρι τον Χατζιδάκι και τον Θεοδωράκη- την καριέρα, τον Χιώτη…
Δόξα τω Θεώ, πέρασα πολύ καλά τα νεανικά μου χρόνια πλάι στον Χιώτη.

Τον οποίον γνωρίσατε κοριτσάκι.
Στο δημοτικό (γελάει). Γιατί στο θέατρο βγήκα πολύ μικρή. Επτά χρονών. Έτυχε να πάω στο Πίγκαλς, ένα κέντρο στην Ομόνοια, εκεί που ήταν το Ροζινκλέρ, από τα καλά μαγαζιά της «νύχτας». Πήγα να κάνω ένα νουμεράκι και να πω δύο τραγούδια. Εκεί γνώρισα τον Χιώτη, εκεί ήταν η μοίρα μου.

Εκείνη η κουβέντα που σας είχε πει, «όταν μου φτάσεις μέχρι τον ώμο θα σε παντρευτώ»..;
Ούτε εκείνος μπορούσε να μου μιλήσει ερωτικά, ούτε εγώ. Εκείνος ήταν μεγάλος, εγώ μικρό, οπότε μου είπε αυτή την κουβέντα. Κι εγώ γέλασα, βέβαια.

Πόσα χρόνια είχατε διαφορά;
Αρκετά… Τον αγάπησα, με αγάπησε και τον αγαπώ ακόμα. Αυτό θυμάμαι. Και κρίμα που «έφυγε».

Σας λείπει;
Πάρα πολύ. Πιστεύω ότι επειδή έφυγε νωρίς, έλειψε και από τη μουσική. Ήταν σπουδαίος. Και καλός άνθρωπος, μάλαμα. Ποτέ δεν θύμωνε με τους συναδέλφους του. Που ο θυμός συμβαίνει. Οι άνθρωποι θυμώνουμε - εκείνος ποτέ.

Τελικά, τι είναι η αγάπη, κυρία Λίντα;
Η αγάπη; Δεν την έχω ξεπεράσει ακόμα. Ξαναπαντρεύτηκα, έκανα παιδί, απέκτησα την κόρη μου, αλλά ο Χιώτης είναι στο μυαλό και στην ψυχή μου. Η αγάπη κυβερνάει τα πάντα.

Πόσες φορές έρχεται η μεγάλη αγάπη;
Μόνο μία. Το πιστεύω ακράδαντα.

Κι αυτό που λένε ότι, ο χρόνος τα θεραπεύει, τα μαλακώνει όλα;
Κακά τα ψέματα, ισχύει αυτό που σας είπα πριν. Μπορεί να ξαναπαντρεύτηκα, να έκανα την κόρη μου, αλλά μέσα μου, στην ψυχή μου, είναι ο Χιώτης. Εκείνος μου έμαθε να λέω «σ’ αγαπώ», να καταλαβαίνω, να στέκομαι. Παιδάκι ήμουν. Εκείνος με έκανε γυναίκα, εκείνος με μεγάλωσε.

Όταν βγήκατε στη σκηνή και τραγουδήσατε χωρίς εκείνον;
Ένα τεράστιο κενό. Άργησα πολύ να το ξεπεράσω.

Κυρία Λίντα, η φωνή σας παραμένει αναλλοίωτη και αυτό δεν είναι φιλοφρόνηση, είναι απλά η αλήθεια.
Θα σας πω πώς έγινε. Κατ’ αρχάς δεν καπνίζω. Δεν πίνω. Ίσως ένα ποτηράκι με το φαγητό όπως όλοι, κι αυτό όταν, όχι πάντα. Από ‘κει και πέρα, κάνω μια ζωή ήσυχη, κοιμάμαι τις ώρες που πρέπει, είμαι μια νοικοκυρά (γέλια). Αν δεν προσέξεις τη φωνή σου, δεν θα σε προσέξει κι εκείνη. Κι εγώ δεν βρίσκω αλλαγή στη φωνή μου. Ακούω τα τραγούδια μου και λέω, δεν είναι δυνατόν.

Οι Imam Baildi, ο Ορέστης και ο Λύσανδρος Φαληρέας, μας έλεγαν πριν λίγους μήνες τί έγινε όταν ηχογραφήσατε μαζί τους το «Πού γυρίζεις». Ότι μπήκατε στο δωματιάκι που γράφονται οι φωνές, το τραγουδήσατε απευθείας, τέλεια, βγήκατε έξω να το ακούσετε και αρχίσατε να μιλάτε και να κάνετε αστεία σαν παιδί. «Μια μεγάλη τραγουδίστρια με ψυχή κοριτσιού».
Ναι, έτσι είμαι και με τους Imam και με τους Gadjo Dilo, με όλα τα παιδιά. Είμαι κοντά, όχι από απόσταση, θέλω να νιώθω όμορφα. Και νιώθω όμορφα.

Τι μουσική ακούτε;
Από όπερα μέχρι λαϊκό και δημοτικό τραγούδι.

Πώς έγινε η πρώτη συνεργασία σας με τους Apurimac; Πώς σας προσέγγισαν;
Εγώ τους προσέγγισα. Όταν έγινε η συναυλία στο Ηρώδειο, ήθελα μαζί με τους Imam Baildi και τους Gadjo Dilo, τους Apurimac. Το πρότεινα, ήρθαν και περάσαμε μια πολύ ωραία βραδιά.

Το πρόγραμμα σας στο Half Note ;
Πολλά δικά μου τραγούδια που τα λέμε μαζί με τους Apurimac, Χιώτη, Χατζιδάκι, δικά τους… Να έρθετε, θα χαρώ πολύ!