Μ. Φαφούτη: Χρειάζεται αντίδραση στην αθλιότητα

Λίγο πριν την συναυλία της στον κήπο του Μεγάρου, η Μαριέττα Φαφούτη μιλά στο in2life για αισιοδοξία, μελλοντικά σχέδια και... Αγάπη Ρε Ματζόρε.
Μ. Φαφούτη: Χρειάζεται αντίδραση στην αθλιότητα
της Δώρας Αμαραντίδου

Η Μαριέττα Φαφούτη εισέβαλε στις μουσικές προτιμήσεις μας κι έγινε αγαπημένη συναυλιακή τραγουδοποιός με μια πονηρά… αθώα μελωδική φράση: «Kookoobadi». Κάτι το οποίο δεν σημαίνει τίποτα αλλά, όπως λέει, είναι ένα μαγικό ξόρκι που κάνει τους ανθρώπους να χαμογελάνε και να παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους. Το 2006 κυκλοφόρησε το πρώτο της σάουντρακ για την ταινία της Λουκίας Ρικάκη, «Κράτησέ με» και το 2010 το πρώτο προσωπικό της άλμπουμ, το «Try Α Little Romance». Ενάμιση χρόνο μετά, έβγαλε το δεύτερο cd της, το «Homemade Joy» που βρέθηκε στη λίστα με τους πέντε καλύτερους δίσκους του 2012.

Αφορμή για αυτή τη «συνάντηση» της Μαριέττας Φαφούτη με τους αναγνώστες του In2life στάθηκε η συναυλιακή γιορτή που θα δώσει στον κήπο του Μεγάρου στις 19 Ιουλίου, το υλικό από τον επόμενο ακυκλοφόρητο δίσκο της και η συνεύρεσή της με τη Ζaz στο θέατρο Λυκαβηττού στις 3 Σεπτεμβρίου. Ωστόσο, μέσα από τη συζήτηση μαζί της πήραμε και πολύ σημαντικές λεπτομέρειες για κάποιες άλλες δράσεις της, συνέργιες με συναδέλφους της, που υπερβαίνουν το καλλιτεχνικό κίνητρο και αγγίζουν την έννοια… του εξανθρωπισμού. Επίσης πήραμε με απλά λόγια, οδηγίες προς υλοποίηση επαγγελματικών στόχων. Κότσια χρειάζονται, προσήλωση και πείσμα, όπως θα πει η ίδια.

Πώς σε βρίσκει αυτή η εποχή;
Αυτή είναι ίσως η πιο ελπιδοφόρα περίοδος της ζωής μου. Συνέπεσε και με την μεγάλη πρώτη συναυλία που κάναμε με την κολλεκτίβα «Αγάπη Ρε Ματζόρε», με τους καταπληκτικούς μουσικούς, τραγουδιστές και τραγουδοποιούς - Σπύρο Γραμμένο, Φοίβο Δεληβοριά, Στάθη Δρογώση, Γεράσιμο Ευαγγελάτο, Γιώργο Καραδήμο, Θέμη Καραμουρατίδη, Κωστή Μαραβέγια, Νατάσσα Μποφίλιου, Μανώλη Φάμελλο, Γιάννη Χαρούλη, RadioSol - που είναι υπέρ της αγάπης και της αλληλεγγύης.

Μίλησέ μου για αυτή την πρώτη δράση της κολλεκτίβας σας και τα σχέδιά σας.
Στο Κατράκειο Νίκαιας ήρθε 8.000 κόσμος! Είμαι σίγουρη ότι δεν ήρθαν μόνο για να δουν τους καλλιτέχνες που συμμετείχαμε αλλά και για να στηρίξουν την προσπάθειά μας να συγκεντρώσουμε χρήματα για το Ανοικτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά, την Κλίμακα, το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και το Μητροπολιτικό Ιατρεία Ελληνικού. Συγκινηθήκαμε απίστευτα από όλο αυτό τον κόσμο κάθε ηλικίας, που ήταν εκεί κοντά μας. Καταλάβαμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Κι αυτό ήταν μόνο το πρώτο βήμα. Τώρα θα κάνουμε μια σειρά από άλλες πολύ όμορφες δράσεις για άλλους φορείς που χρειάζονται βοήθεια. Ετοιμάζουμε να κάνουμε έναν ραδιομαραθώνιο για να συγκεντρωθούν και πάλι χρήματα για ανθρώπους που τα χρειάζονται, θα πάμε στη Θεσσαλονίκη για συναυλία, θα κάνουμε και κάποιες ομιλίες.

Σε ποιες αρχές βασίζεται η δημιουργία αυτής της ένωσης;
Μιλάμε για αγάπη και ισότητα, τώρα που ο ρατσισμός έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Κάνουμε αντιρατσιστική προσπάθεια, προσδοκώντας να καταλάβει όλο και περισσότερος κόσμος ότι όλοι είμαστε ίσοι και δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Ο σεβασμός στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό είναι πάνω απ’ όλα. Παλεύουμε ώστε κανένας άνθρωπος σε αυτή τη χώρα να μην νιώθει φοβισμένος, να μην τρέμει ότι μπορεί να χάσει τη ζωή του ανά πάσα στιγμή ή ότι δεν θα έχει να δώσει φαγητό στο παιδί του.

Πώς μπορείς να είσαι σίγουρη ότι ο κόσμος που ήρθε στη συναυλία συμμερίζεται την αντιρατσιστική και αλληλέγγυα δράση σας;
Μπορεί κάποιοι να ήρθαν για τα ονόματα της συναυλίας αλλά ένα τεράστιο ποσοστό όσων ήρθαν, ήταν εκεί για να βοηθήσουν στη δράση μας. Μπορώ να στο αποδείξω με την επισήμανση ότι πριν τη συναυλία είχε τεράστια απήχηση η παράκληση που κάναμε μέσω Facebook για ανάρτηση του λογότυπου Αγάπη ρε ματζόρε σε κάθε ηλεκτρονικό έγγραφο, αφίσα ή ιστοσελίδα ως ένδειξη συμπαράστασης και διάδοσης της προσπάθειάς μας. Διαπιστώσαμε ότι πάρα πολύς κόσμος κατέβαζε το logo για να το χρησιμοποιήσει. Άρα αυτό που κινητοποιεί τον κόσμο είναι η δράση μας και όχι αν η Φαφούτη ή η Μποφίλιου ή ο Χαρούλης θα πουν δυο τραγούδια τους.

Περιγράφεις μια ωραία εικόνα ενάντια στον κοινωνικό αυτοματισμό και στην απομόνωση του ατομικού πόνου. Βλέπεις να δραστηριοποιούνται προς αυτή την κατεύθυνση με επιτυχία κι άλλες ομάδες, μη καλλιτεχνικές;
Η κατάσταση των περισσοτέρων που ζουν στην Ελλάδα είναι άθλια και πρέπει να κάνουμε συνεχώς δράσεις αντίδρασης στην αθλιότητα. Ευτυχώς ως προς την διάδοση της αλληλεγγύης έχουν δημιουργηθεί οι κατάλληλες συνθήκες, ώστε όλο και περισσότεροι άνθρωποι πλέον βοηθούν τον συνάνθρωπό τους. Υπάρχουν πολλές ομάδες, σύλλογοι και κοινωνικοί φορείς οι οποίοι οργανώνουν κινήσεις αλληλεγγύης και μπορεί ο καθένας να συμβάλει σε αυτές, προσφέροντας απλά για παράδειγμα ένα φαγητό από το σπίτι του. Πλέον έχουμε έρθει ο ένας πιο κοντά στον άλλον.

Ας μιλήσουμε, τώρα, για την προσωπική επιτυχημένη πορεία σου σε δύσκολους καιρούς. Τα τελευταία 6 χρόνια έχεις γράψει μουσική για ταινίες, ντοκιμαντέρ, τηλεοπτικές παραγωγές, διαφημίσεις, θεατρικές παραστάσεις και μιούζικαλ. Πώς τα κατάφερες να σου ανοιχτεί τόσο η αγορά;
Έχω κάνει αρκετές δουλειές αλλά δουλεύω 10 χρόνια για να συμβεί αυτό. Τώρα, στα 32 μου, υπάρχει αυτό το άνοιγμα που λες. Στην αρχή ήθελε θάρρος, από την άποψη ότι δεν είχα ούτε έναν άνθρωπο γνωστό στο χώρο. Έφτιαξα ένα demo και άρχισα να στέλνω e-mail από δω κι από κει, λέγοντας "γεια σας είμαι η Μαριέττα Φαφούτη και θέλω να κάνω την πρακτική μου. Με χαρά θα ήθελα να μάθω νέα σας". Από τα εκατό e-mail που έστειλα, μου απάντησαν τα τρία. Έτυχε από τα τρία, η μία δουλειά να προχωρήσει. Και μετά η μία δουλειά έφερνε την άλλη και έτσι προχώρησα… στον αέρα. Παρ’ όλο που μου έλεγαν "σιγά μην σου απαντήσει κανείς! Τι κάθεσαι και κάνεις;" τελικά χάρη σε αυτή την κίνηση είμαι εδώ που έχω φτάσει τώρα.

Αποδεικνύεις ότι όσοι κυνηγούν στα σοβαρά το όνειρό τους, το πραγματοποιούν...
Κοίτα, δεν ήταν αυτό το όνειρο της ζωής μου. Εξάλλου ποτέ δεν είχα όνειρα ζωής. Απλώς έλεγα ότι κάπως, κάποτε θα μπορούσα να ζω από τη μουσική. Και δεν περίμενα με σταυρωμένα χέρια να μπορώ να ζω έτσι απ’ τη μια στιγμή στην άλλη. Δούλευα 8 χρόνια σε άλλες δουλειές για να μπορέσω να τα βγάλω πέρα και τα βράδια που γυρνούσα σπίτι, έκανα μουσική, σαν την καημένη. Είχα παιδευτεί πάρα πολύ αλλά είπα στον εαυτό μου ότι θα δουλεύω 15 ώρες την ημέρα και κάποια στιγμή ίσως θα μπορέσω να ζω μόνο από τη μουσική.

Τώρα είσαι σε θέση να λες ότι ζεις αποκλειστικά μέσα από αυτό που αγαπάς;
Ναι, βέβαια. Όμως μην γίνει μπέρδεμα και νομίζει ο κόσμος ότι μπορείς να βγάλεις χρήματα από τους δίσκους ή τις συναυλίες. Ζω από τη μουσική για διαφήμιση. Αυτή είναι και η τεράστια χαρά της ζωής μου, δηλαδή το να με βάζεις σε μια διαδικασία να γράψω μια μουσική που δεν θα έγραφα υπό άλλες συνθήκες, αν δεν είχα αυτή την αφορμή και να πρέπει να τα πω όλα σε 30''. Είναι σαν να με βάζουν να λύσω έναν γρίφο. Είναι πολύ ωραία δουλειά, σαν άσκηση.

Τι να περιμένουμε να ακούσουμε στην συναυλία σου στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών στις 19 Ιουλίου;
Ουσιαστικά είναι η κεντρική μας συναυλία για το καλοκαίρι. Έχει πάρει την ονομασία της από το τραγούδι "Become the sun". Θα κάνουμε μια πολύ φωτεινή γιορτή μέσα στα δέντρα, κάτω απ’ τα αστέρια, ό,τι χρειάζεται για να γαληνεύσει και να αναθαρρήσει έστω και για λίγο η καρδούλα των ανθρώπων που θα 'ρθουν. Θα τραγουδήσουμε τραγούδια από τον πρώτο και δεύτερο δίσκο, ακυκλοφόρητα τον επερχόμενο και αγαπημένες διασκευές.

Πώς θα περιέγραφες τα τραγούδια από τον ακυκλοφόρητο δίσκο σου;
Τα καινούργια τραγούδια, πάντα σε αγγλικό στίχο, πάνε προς μια άλλη κατεύθυνση. Είναι πιο χορευτικά και έχουν κάτι το παλιομοδίτικο, το οποίο ως ύφος θα μπορούσε να μου θυμίζει και μουσικές από αυτές που ντύνουν τις ταινίες του Ταραντίνο. Είναι πιο εξωστρεφή τραγούδια αλλά μέσα στην θεωρητική φωτεινότητά τους έχουν και ιδιαίτερη σκοτεινιά. Υπάρχει και μαυρίλα η οποία βγάζει περισσότερο θυμό, όχι τόσο μελαγχολία, που περνάει ρυθμικά μέσα από τα τραγούδια, οπότε δεν κάνει… τόσο μπαμ.

Πότε θα κυκλοφορήσει κι από πού;
Θεωρητικά το Σεπτέμβρη θα βγει το single. Θέλω να πιστεύω ότι ο δίσκος θα βγει στις αρχές του 2014. Τώρα είμαστε σε συζητήσεις με δισκογραφικές αλλά θέλουμε να βγάλουμε ανεξάρτητα το πρώτο single του άλμπουμ.

Γιατί γράφεις αγγλικούς στίχους;
Μακάρι να μπορούσα τις ίδιες μελωδίες να τις γράψω πάνω σε ελληνικό στίχο. Ο λόγος είναι αποκλειστικά και μόνο ρυθμικός. Η μελωδικότητα της αγγλικής γλώσσας ταιριάζει ιδανικά στις μελωδίες μου. Αν ακούσεις τις ίδιες μελωδίες με ελληνικό στίχο θα δεις ότι το τραγούδι ακούγεται στεγνό και σκληρό. Επειδή τα κομμάτια που γράφω για τη δισκογραφία είναι πολύ προσωπικά, δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορούσα να βρω κάποιον άνθρωπο να μου γράψει ελληνικό στίχο και να πει αυτά που νιώθω. Προσωπικά νοιώθω ανίκανη να γράψω όμορφο ελληνικό στίχο.

Πάντως με τον αγγλικό στίχο έχεις ένα επιπλέον ατού να ανοιχτείς και στη διεθνή αγορά.
Δεν έχω σκεφτεί καθόλου τη διεθνή μουσική σκηνή. Προφανώς θα είχε ενδιαφέρον να πήγαινα καλά και στο εξωτερικό αλλά δεν είναι κάτι που με καίει, ούτε σε συναυλιακό επίπεδο.

Ωστόσο στις 3 Σεπτεμβρίου θα συναντηθείς με μια Γαλλίδα στο Λυκαβηττό, τη Ζaz. Ποιες είναι οι σκέψεις σου για αυτή τη συνάντηση;
Έχω μεγάλη χαρά για αυτή τη συναυλία, γιατί όλοι μου λένε ότι είναι καταπληκτικό παιδί η Zaz. Μου αρέσει πάρα πολύ η ιδέα ότι θα συνεργαστώ με έναν όμορφο άνθρωπο, πέρα από το αν είναι και εκπληκτικός καλλιτέχνης. Η Zaz μου βγάζει αυθεντικότητα και ειλικρίνεια.

Info:
Η Μαριέττα Φαφούτη και η οκταμελή μπάντα της δίνουν συναυλία με τίτλο «Become the sun» στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, την Παρασκευή 19 Ιουλίου, στις 9μ.μ. Προπώληση εισιτηρίων: 7 ευρώ. Την ημέρα της συναυλία: 9 ευρώ. Πληροφορίες στο τηλ. 2107282333 και στην ιστοσελίδα
www.megaron.gr  

Συναυλιακό ραντεβού με τη Zaz δίνει στο θέατρο Λυκαβηττού, την Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου. Τιμές εισιτηρίων: 35 ευρώ και 25 ευρώ το φοιτητικό. Πληροφορίες και προπώληση στο τηλ. 2106980044, www.viva.gr, Public και Παπασωτηρίου.

Οι δράσεις της καλλιτεχνικής κολλεκτίβας «Αγάπη Ρε Ματζόρε», στην οποία συμμετέχει η Μαριέττα Φαφούτη αναρτώνται στο
agapiremaggiore.blogspot.gr
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v