Μουσικές σκηνές: 5 χριστουγεννιάτικα νυχτο-περπατήματα

της Δώρας Αμαραντίδου

Καλή παρέα μπορεί να δημιουργηθεί στις γιορτές, λίγος χρόνος ξεκούρασης… κάπου θα βρεθεί, κι αν όχι, θα τον εφεύρουμε. Αυτές οι χριστουγεννιάτικες νύχτες μπορούν να γίνουν το δώρο στον εαυτό μας, σαν ένα μουσικό κουτί, χωρίς συσκευασίας και χαρτιά περιτυλίγματος. Στο in2life κάναμε μια επιλογή με 5 χριστουγεννιάτικα «μουσικο- περπατήματα», έχοντας ως γνώμονα την αλήθεια και τη διάθεση της στιγμής καθώς και την αισθητική στη μελωδία και στον τόπο που ξεδιπλώνονται οι παραστάσεις.

1η επιλογή: Η Γιώτα Νέγκα τραγουδά «Με τα μάτια κλειστά» στη «Χελώνα» των Κραουνάκη- Νικολακοπούλου, κάθε Δευτέρα. Η ερμηνεύτρια με τη γνήσια λαϊκή φωνή μιλάει στο in2life για το σκεπτικό της μουσικής της παράστασης, που έστησε μαζί με τον Σταμάτη Κραουνάκη, βασισμένη σε αυτό που λέμε λαϊκό ελληνικό τραγούδι. «Ο τίτλος της παράστασης είναι ο τίτλος του πρώτου τραγουδιού που ερμήνευσα, δημιουργώντας αίσθηση, το "Με τα μάτια κλειστά" (του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου). Τα λαϊκά τραγούδια πρέπει να ερμηνεύονται καθώς και να ακούγονται "με τα μάτια κλειστά", γιατί είναι τραγούδια της ψυχής. Τραγούδια που γράφτηκαν γιατί αλλιώς θα έσκαγαν μέσα στο μυαλό του δημιουργού και όχι με σκοπό να γεμίσουν ένα πορτοφόλι... Γράφτηκαν γιατί πρώτα ήταν βιωμένα, γι’ αυτό είναι αληθινά. Η τωρινή είναι μια από τις κατάλληλες εποχές να ακούγονται τα λαϊκά τραγούδια. Αυτό είναι θέσφατο πια. Προσωπικά το έχω πολύ μεγάλη ανάγκη να γυρίσω πίσω για να δω πού και πώς έχασα το δρόμο, όπως όλοι μας λίγο-πολύ. Οι περισσότεροι ασχολούμενοι τόσα χρόνια με πολύ εξωτερικά, λαμπερά πράγματα, νομίζω πως τώρα είναι η στιγμή να γυρίσουμε πιο πίσω να δούμε τι έγινε ώστε να συνεχίσουμε σε πιο σωστό δρόμο. Πολύ στολίδι βάλαμε τόσα χρόνια, στολίδι που δεν χρειάζεται».



Ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου σε αυτά τα τραγούδια, όπως η Γιώτα Νέγκα τη βιώνεις στις παραστάσεις της; «Βγαίνοντας στη σκηνή νιώθω να με λούζει αγάπη και ζεστασιά. Όταν ξετυλίγεται το σενάριο της παράστασης μέσα από τη διαδοχή των τραγουδιών, νιώθω τη δίψα του κόσμου και το γεγονός ότι μας ενώνει τόσο στενά αυτή η μουσική και αυτός ο λόγος, που είναι δικός μας, περασμένος μέσα από το DNA μας». Ποια είναι η κεντρική ιδέα της παράστασης; «Η ιστορία αφορά στη διαδρομή μιας γυναίκας, μέσα στην οποία ξετυλίγονται στιγμές της ζωής της: Αγάπες, χωρισμοί, χαρές, λύπες. Ο κόσμος φεύγει από τα μουσική σκηνή με χαμόγελο και συγκίνηση». Ποιες είναι οι σκέψεις ενός καλλιτέχνη πριν βγει στη σκηνή αυτή την εποχή; «Πλέον έχει αρχίσει να γίνεται τέχνη από εσωτερική ανάγκη του καλλιτέχνη. Στη στενότητα και στη δυσκολία αυτής της κατάστασης εμείς οι καλλιτέχνες πιάσαμε τους εαυτούς μας να διψάμε για την τέχνη μας και να λέμε "πάμε να παίξουμε για να γεμίσουμε τη ψυχή μας, δεν μας νοιάζουν τα χρήματα"».

2η επιλογή: Οι Χαΐνηδες στη μουσική σκηνή «Ρυθμός» για μια μόνο εμφάνιση, στις 29 Δεκεμβρίου. Η «ψυχή» του κρητικού συγκροτήματος, Δημήτρης Αποστολάκης, μιλάει στο in2life, όπως ακριβώς γράφει τα τραγούδια, με ποιητική, φιλοσοφική διάθεση, ταυτοχρόνως και άκρως συνειδητοποιημένος για τα «θέλω» καλλιτεχνών και ακροατών, την ώρα μιας μουσικής παράστασης.

«Σε αντίθεση με την περιρρέουσα ηττοπάθεια, μιζέρια, γκρίνια των πολλών, σε αντίθεση με τις περικοπές χρημάτων και φιλοδοξιών, οι Χαΐνηδες επιχείρησαν μια δύσκολη τελετουργική παράσταση με τίτλο "Θεοί και Δαίμονες", με 10μελή μπάντα, με τον Ψαραντώνη, με ομάδα χορού, μια παράσταση που στην πλήρη ανάπτυξή της, αριθμεί 18 άτομα. Ήταν μια ευκαιρία να πάμε αντίθετα προς το κλίμα της συρρίκνωσης και της ευκολίας, επιδιώκοντας δυσκολότερη παράσταση με τη σύνθεση πολλών προσώπων αλλά και με ουσία».



Πώς εισπράττει ο κόσμος τα τραγούδια των Χαΐνηδων μέσα από τις «τελετουργικές» παραστάσεις τους; Η απάντηση του Δημήτρη Αποστολάκη, απρόβλεπτη: «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει αυτό που λέμε "κοινό". Δεν βάζουμε όλους τις θεατές σε ένα τσουβάλι, χαρακτηρίζοντάς τους "κοινό". Για εμάς κάθε θεατής είναι ιδιαίτερος. Οπότε δεν μας απασχολεί πώς εισπράττουν όλοι μαζί οι θεατές τις παραστάσεις μας, αλλά η ανάγκη μας να δίνουμε τις παραστάσεις μας και να παίρνουμε πίσω οτιδήποτε μπορεί να μας δώσει ο κάθε θεατής ξεχωριστά. Όταν είναι πραγματική η ανάγκη σου να επικοινωνήσεις, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρεις απάντηση με αυτόν που θέλεις να μιλήσεις. Δεν πρέπει να επαναλάβουμε το λάθος πολλών δεκαετιών, που αντιμετώπιζαν τους θεατές σαν μπαμπουίνους. Τον άνθρωπο με τον οποίο επικοινωνώ θέλω να τον φαντάζομαι στην εξέλιξή του, και όχι κατ’ ανάγκη όπως μπορεί να είναι τώρα. Φαντάζομαι δημιουργικούς, εμπνευσμένους, οξυδερκείς συνομιλητές μέσα από τα τραγούδια και τη μουσική μου».

3η επιλογή: Ο Μπάμπης Στόκας παίζει και τραγουδά στη νέα σκηνή «Kyklos», κάθε Σάββατο. Κάνει μια μουσική αναδρομή με κομμάτια που καθόρισαν το καλλιτεχνικό του την στίγμα, αρχής γενομένης της εποχής «Πυξ Λαξ», φτάνοντας μέχρι και σε τραγούδια της νέας του δισκογραφικής δουλειάς «Η Αυλή των τρελών» σε στίχους του Άλκη Αλκαίου. Τραγούδια του στιχουργού και ποιητή που έφυγε αθόρυβα και ηρωικά, έτσι όπως δρούσε στη ζωή του, με την πένα του σαν αιχμή του δόρατος σε κάθε κομβικό σημείο της πορείας αυτού του τόπου. Τα τραγούδια από αυτό το νέο δίσκο, με λαϊκό ήχο καθώς και μπαλάντες, δεν θα αποτελούν στο πρόγραμμα μνημόσυνο σε ένα χαμένο ποιητή αλλά αποδείξεις ότι η στιχουργική τέχνη είναι ακόμα εδώ, έτοιμη να σκαλίσει πληγές, να πονέσει και μετά να τις γιάνει με την παρηγοριά στις συλλογικότητας, τουλάχιστον στην ψυχαγωγία. «Πάμε ξανά στις ξαστεριές/ ονείρων είμαστε σκιές/το σκοτάδι του ενός/δυο μαζί το κάνουν φως…» όπως λέει και ο Άλκης Αλκαίος στο τραγούδι «Υπνόσακος» του Μπάμπη Στόκα.



4η επιλογή: Ο Δημήτρης Καλαντζής με το πιάνο και το γκρουπ του «Soul Station Band» δίνουν συναυλία με τίτλο «Back Home Blues» στο «Gazarte», παραμονή και ανήμερα Χριστουγέννων. Το "Back home blues" είναι μία παράσταση με διαμάντια της τζαζ ιστορίας, ανακατεμένα με κάποιες παλιές συνθέσεις του ελληνικού ρεπερτορίου, που είχαν γραφτεί στα στάνταρντς της κλασικής τζαζ. Έτσι στο πρόγραμμα συναντιούνται κομμάτια των George Gershwin, Jerome Kern, Richard Rodgers με αυτά των Κώστα Γιαννίδη, Γιάννη Σπάρτακο, Γιώργο Μουζάκη και Κώστα Καπνίση. Το γκρουπ του Δημήτρη Καλαντζή αποτελούν οι Τάκης Πατερέλης (άλτο σαξόφωνο), Δημήτρης Παπαδόπουλος (τρομπέτα), Σπύρος Παναγιωτόπουλος (τύμπανα), Περικλής Τριβόλης (κοντραμπάσο), Γιάννης Λουκάτος (κιθάρα). Τραγουδούν η Βίκυ Αλμαζίδου, η Πηνελόπη Τζανετάκη και ο Δημήτρης Παπαδόπουλος.



5η επιλογή: Οι Έλληνες Encardia υποδέχονται το νέο χρόνο, παραμονή και ανήμερα Πρωτοχρονιάς με τραγούδια και ήχους της Κάτω Ιταλίας, από σκηνής του «Ρυθμός». Σε μωσαϊκό ιταλικών διαλέκτων, με τους στίχους των τραγουδιών να πλέκονται με ακορντεόν, ντέφια, μαντολίνα, καστανιέτες, νταούλια, κιθάρες, φυσαρμόνικες, κόντρα μπάσο και πάνω απ' όλα με φωνές, δημιουργείται ένα απίστευτα δημιουργικό και άκρως ξεσηκωτικό μουσικοχορευτικό χαρμάνι με ακριβό άρωμα μεσογειακής κουλτούρας. Έτσι όπως γλαφυρά έχει αποτυπωθεί στο πιο ευρηματικό δίσκο του συγκροτήματος «Το παραμύθι της ταραντούλας». Τους «Εncardia» αποτελούν οι Κώστας Κωνσταντάτος (φωνή, ταμπορέλο, νταούλι, μαντολίνο και βιολί), Βαγγέλης Παπαγεωργίου (φωνή ακορντεόν, φυσαρμόνικα), Μιχάλης Κονταξάκης (κλασική και ακουστική κιθάρα, φωνή), Δημήτρης Τσεκούρας (κοντραμπάσο, φωνή), Ναταλία Κωτσάνη (φωνή, κιθάρα, καστανιέτες), Γιάννα Χαμαλέλη (χορός).



INFO:
«Χελώνα» (Δεκελέων 26, Γκάζι, 2169002000 & 2001), «Ρυθμός Stage» (Μαρίνου Αντύπα 38, Ηλιούπολη, 2109750060), «Κyklos Live Stage» (Ιερά Οδός 74, Βοτανικός, είσοδος από Κασσάνδρας 23, 2103424299, «Gazarte» (Βουτάδων 32-34, Γκάζι, 2103460347)