«Η τρίπλα»: Η Χάρις Αλεξίου τραγουδά (και πάλι) Ρασούλη

της Δώρας Αμαραντίδου

Μετά από 33 χρόνια, η Χάρις Αλεξίου ερμηνεύει και πάλι στίχους του Μανώλη Ρασούλη, με τον οποίο πρωτοσυναντήθηκε το 1979 «Στα τραγούδια της Χαρούλας». Δεκατέσσερα ανέκδοτα τραγούδια σε στίχους Ρασούλη περιλαμβάνει το άλμπουμ «Η τρίπλα», της Χαρούλας Αλεξίου, που μελοποίησαν οι Βάσω Αλλαγιάννη, Πέτρος Βαγιόπουλος, Χρήστος Νικολόπουλος, Ορφέας Περίδης, Λεωνίδας Πόλικερ (Leon Y.Poliker) και η ίδια η ερμηνεύτρια. Οι στίχοι στα νέα τραγούδια βρίσκονταν είτε στο συρτάρι των παραπάνω φίλων του συνθετών, είτε στα χέρια της κόρης του, Ναταλίας. Συνδετικός κρίκος έγινε η ερμηνεία της Χαρούλας Αλεξίου, της οποίας ιδέα ήταν η υλοποίηση αυτής της δουλειάς. Ο νέος δίσκος κυκλοφορεί στις 10 Δεκεμβρίου, από τις εταιρίες Estia Recordings και EMI.

«...Έρχονται κάποιες στιγμές που θαρρώ πως τα έχω δει όλα, μα έρχεται πάλι μια στιγμή που λες, χάλασε του μυαλού μου η κονσόλα», λέει ο Μανώλης Ρασούλης μέσα απ’ τους στίχους του, τους οποίους μετέφερε η Χαρούλα Αλεξίου κατά τη δημοσιογραφική ακρόαση στο στούντιο Sierra, για να πει το εξής: «Σίγουρα, όμως, δεν βλέπει ότι μετά από 33 χρόνια παρουσιάζουμε αυτή τη δουλειά του, χωρίς τη φυσική του παρουσία. Μα αυτή είναι “Η τρίπλα” του Ρασούλη: Παρά τη φυσική του απουσία... είναι και σήμερα εδώ».

Η εικόνα της εκδήλωσης επιβεβαίωσε απολύτως τα λόγια της τραγουδίστριας και δημιουργού. Διότι ναι μεν μίλησε η Αλεξίου και ο καθένας ξεχωριστά από τους συντελεστές και ακούστηκε ο ήχος των τραγουδιών που κινείται στο έντεχνο λαϊκό, αλλά εκείνος ο μεγάλος απών, ο Μανώλης Ρασούλης, ήταν που μονοπώλησε με τα λόγια του το ενδιαφέρον των ακροατών.

Ο Μανώλης Ρασούλης, ο... προφητικός: «Έρχονται κάτι στιγμές που λες/ Το δυο χιλιάδες δώδεκα νομίζω/ Που θα σε κάνουν να παραδεχτείς σαν κλαις/ Τον φαύλο κύκλο μου ποτίζω...» αναφέρει στο τραγούδι «Οι στιγμές», του οποίου τη μουσική έγραψε ο διάσημος στο Ισραήλ, φιλέλληνας στη ψυχή συνθέτης Λεωνίδας Πόλικερ. Ο συνθέτης, μιλώντας στα ελληνικά, αφού πρώτα έκανε μια σύντομη αναφορά στην τραγική ιστορία των γονιών του, λόγω ναζιστικού μίσους, αποκάλυψε ότι με τον Μανώλη Ρασούλη έγραψε το 2006, το έργο του «Hummus Sapiens» μέσα σε ένα καταφύγιο στο Ισραήλ, κατά τη διάρκεια πολέμου με το Λίβανο.



Ο Μανώλης Ρασούλης, ο ευαίσθητα λογικός: «Αγάπη σημαίνει να ‘χεις θάρρος να φύγεις/ Αν δεις πως το νόημα τελειώνει/ Κι ας πιείς του κόσμου τον καημό/ Γλυκύτερος κι απ’ τον συμβιβασμό...» διατείνεται στο τραγούδι «Αγάπη σημαίνει» σε μουσική της Βάσως Αλλαγιάννη. Η Ναταλία Ρασούλη μετέφερε κάποια ακριβά λόγια που της έλεγε ο πατέρας της για τον τρόπο αντιμετώπισης της εποχής στην οποία ζούμε όχι μόνο εμείς ως Έλληνες αλλά και παγκοσμίως: «Συγκίνηση μεν, συνείδηση δε!» Σε μια εποχή που όλα αλλάζουν, πρέπει να κρατάμε τα μπόσικα. Όσο για την εικόνα που θα ήθελε εκείνος να είχαν οι άλλοι για τον ίδιο (δια στόματος Ναταλίας Ρασούλη): «Θα ‘θελα να είμαι ο Μέσι της παγκόσμιας διαλεκτικής».

Ο Μανώλης Ρασούλης, ο χιουμορίστας: «Μα δεν το κάνω τουμπεκί/ Όπως το κάνουν μερικοί/ Κι απ’ το πολύ το τουμπεκί αμάν/ Γίναμε πια Τουμπεκιστάν...» καταγγέλλει στο «Τουμπεκιστάν» σε μουσική Πέτρου Βαγιόπουλου. Και παρακάτω στο ίδιο τραγούδι «Όταν οι Κινέζοι πουν το Ρο/Τότε κι εγώ θα βρω κάνα ευρώ/ Την νύφη να πληρώσω/ Μπας και γλυτώσω/Γιατί είμαι αθώος και οι αθώοι είναι διαταγή/ να αιμοδοτούν είναι διαταγή/ Αυτούς που ζουν στην ενοχή». Ο επί 30 χρόνια φίλος του, Πέτρος Βαγιόπουλος, ανέφερε το εξής αστείο που συνήθιζε να λέει ο Ρασούλης για τους «σκυλάδες», όπως χαρακτήριζε, όσους δεν υπηρετούν το έντεχνο λαϊκό: «Εάν με έκαναν για μία μέρα υπουργό Πολιτισμού, θα έστελνα τους σκυλάδες εξορία στη Μύκονο». Βεβαίως, ο Πέτρος Βαγιόπουλος δεν παρέλειψε να επισημάνει τον αντισυμβατικό χαρακτήρα του, υπενθυμίζοντας ότι δεν χαριζόταν σε κανέναν, εάν νόμιζε ότι είχε δίκιο, ούτε στις δισκογραφικές εταιρίες, με τις οποίες ήρθε επανειλλημένως σε κόντρα, ούτε ακόμα και στους φίλους του.