Σινεφίλ χειμώνας: Τζέιμς Μποντ εναντίον Star Wars
Ο νέος Τζέιμς Μποντ, η πολυαναμενόμενη επιστροφή των Τζεντάι και όλα όσα σινεφιλικά θα μας απασχολήσουν αυτόν τον χειμώνα.
του Λουκά Τσουκνίδα
Δεν υπάρχει αμφιβολία. Ο φετινός κινηματογραφικός χειμώνας θα κριθεί στο παγωμένο βλέμμα του Ντάνιελ Κρεγκ, το θεληματικό πηγούνι του Κριστόφ Βαλτζ και τη μαστοριά του Σαμ Μέντες. Παίρνοντας τη σκυτάλη απ’ το υπερτιμημένο “Skyfall”, η νέα περιπέτεια του πιο παλιού μυστικού πράκτορα ευελπιστεί να μας καθηλώσει και να σβήσει εξολοκλήρου τη δίψα μας για χειμωνιάτικα μπλοκμπάστερ. Πολύ σύντομα, το “Spectre” θα βγει στις ελληνικές αίθουσες κι εμείς θα τρέξουμε να το απολαύσουμε. Θα είναι όμως όσα περιμένουμε ή μήπως θα ‘πρεπε να προετοιμαζόμαστε για ακόμη ένα εντυπωσιοθηρικό πυροτέχνημα που θα ξεχαστεί με τους τίτλους τέλους;
Υπομονή, η απάντηση θα δοθεί στις 12 του Νοέμβρη. Μέχρι τότε, θα έχει μπει για τα καλά ο μονίμως αργοπορημένος χειμώνας και θα έχουμε προλάβει να ζεσταθούμε με δυο-τρεις άλλες πολυαναμενόμενες κινηματογραφικές δουλειές.
Μία απ’ αυτές είναι και το “Lobster” του Γιώργου Λάνθιμου, η πρώτη του ταινία με χολιγουντιανό καστ (Κόλιν Φάρελ, Ρέιτσελ Βάις), η οποία, παρ’ ολ’ αυτά, δε δείχνει να αποκλίνει απ’ τις γνώριμες θεματικές ούτε απ’ το “στεγνό” προσωπικό του ύφος. Στο “Legend” του Μπράιαν Χέλγκελαντ, θα απολαύσουμε τον Τομ Χάρντι σε διπλό ρόλο, εκείνο των δίδυμων Κρέι που είχαν μια φορά κι έναν καιρό “τα κλειδιά” του Λονδρέζικου υπόκοσμου, ενώ στο “Crimson Peak” την διασκέδασή μας μοιάζει να εγγυάται ένα φαινομενικά αχτύπητο δίδυμο: Γκιγιέρμο ντελ Τόρο και φαντάσματα. Βιογραφικό και το “The Program” του Στίβεν Φρίαρς, όπου ο Μπεν Φόστερ καλείται να υποδυθεί τον Λανς Άρμστρονγκ σε μια απ’ τις ιστορίες που συγκλόνισαν —και καλά— τον παγκόσμιο αθλητισμό. Όποιος θέλει λίγη έξτρα αδρεναλίνη, στο “No Escape”, ο Τζον Έρικ Ντάουντλ ανεβάζει τους σφυγμούς του Όουεν Γουίλσον και της Λέικ Μπελ, οι οποίοι αφήνουν τις κωμικές περσόνες τους για χάρη της καταιγιστικής δράσης. Για μια πιο εκλεκτική εμπειρία βέβαια, καλό θα ήταν να ψάξουμε το “The Club” του ανερχόμενου χιλιανού Πάμπλο Λαράιν. Δράμα; Μαύρη κωμωδία; Οι απόψεις διίστανται...
Πέστε λοιπόν ότι φτάνει η μεγάλη στιγμή και ο νέος Τζέιμς Μποντ μας απογοητεύει. Κανένα πρόβλημα. Έχουμε μπροστά μας έναν ολόκληρο χειμώνα να ρεφάρουμε.
Όσοι πιστεύουν ότι υπάρχει κάτι ακόμη για τον Στιβ Τζομπς που θα έπρεπε να ξέρουμε και θεωρούν σκάνδαλο το ότι ο Μάικλ Φασμπέντερ δεν έχει στο σύνθετό του ένα Όσκαρ θα ξεχαστούν με το “Steve Jobs” του Ντάνι Μπόιλ. Όσοι πάλι αρέσκονται στις εξιστορήσεις εμβληματικών στιγμών του αμερικάνικου πολιτισμού, αλλά βρίσκουν την τεχνολογία κάπως ψυχρή, θα σπεύσουν να δουν τις πέντε μέρες που πέρασε ο Ντέιβιντ Λίπσκι με τον αυτόχειρα συγγραφέα Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας στο “The End of the Tour” του Τζέιμς Πόνσολντ. Για τους ακόμη πιο σοβαρούς, υπάρχει το “Dheepan” του πάντα αξιοπρόσεκτου Ζακ Οντιάρ —ο Χρυσός Φοίνικας, δηλαδή, των περασμένων Κανών— και το “Chevalier” της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη, μια ιδιόρρυθμη κωμωδία με ένα πολυπληθές και αξιόλογο ανδρικό καστ —ναι, ναι... είναι αυτή με το Ρουβά— ενώ το “99 Homes” του Ραμίν Μπαχράνι μας ξαναβάζει σε κλίμα οικονομικής κρίσης, έτσι για να μην επαναπαυόμαστε στην ζεστή αγκαλιά της σκοτεινής αίθουσας.
Κι αν το “Spectre” σκίσει —(sic) με όρους πιάτσας— κι αποδειχθεί η ταινία δράσης που τελειώνει τις ταινίες δράσης; Ακόμη καλύτερα.
Η όρεξη θ’ ανοίξει για το “Bridge of Spies”, το ψυχροπολεμικό θρίλερ του Στίβεν Σπίλμπεργκ με τον Τομ Χανκς, αλλά και για το τελευταίο-τελευταίο μέρος της τριλογίας που εκτόξευσε τη Τζένιφερ Λόρενς στην κορυφή, “The Hunger Games: Mocking Jay Pt2”. Πέρα απ’ αυτά τα δύο σιγουράκια, ο χειμώνας φέρνει μαζί του και το θεοσκότεινο “The Revenant” του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου, το καταδικασμένο να μας διασκεδάσει “The Hateful Eight” του Κουέντιν Ταραντίνο, το αγωνιώδες “In the Heart of the Sea” του Ρον Χάουαρντ, το λογοτεχνίζον “Victor Frankenstein” του Πολ Μαγκίγκαν, το από καιρό χρωστούμενο “Deadpool” του Τιμ Μίλερ, αλλά και την επιστροφή του Συλβέστερ Σταλόνε ως Ρόκι Μπαλμπόα στο πυγμαχικό δράμα “Creed” με ήρωα —ναι, ναι καλά μαντέψατε— τον γιο του Απόλο Κριντ.
Μέσα στα βαθιά Χριστούγεννα αναμένεται και η άλλη μεγάλη συνέχεια της σεζόν, το “Star Wars VII: The Force Awakens” του μαιτρ των “αναγεννήσεων” Τζέι Τζέι Άμπραμς που φαίνεται ότι θα δώσει μια δυναμική εκκίνηση στην 3η τριλογία της πολυαγαπημένης σειράς του Τζορτζ Λούκας. Νέοι χαρακτήρες μπλέκουν με τους παλιούς σε μια ιστορία που διαδραματίζεται 30 χρόνια μετά την “Επιστροφή των Τζεντάι” και φιλοδοξεί να γαλουχήσει μια νέα στρατιά από φανς. Βεβαίως, καλά ολ’ αυτά, αλλά για να καταλάβεις Χριστούγεννα θες και χριστουγεννιάτικες ταινίες. Αυτές μπορεί να είναι ανάλαφρες οικογενειακές κωμωδίες όπως το “Love the Coopers” της Τζέσι Νέλσον, εν δυνάμει αξέχαστες καφρίλες όπως το “The Night Before” του Τζόναθαν Λιβάιν, ακόμη και κωμωδίες τρόμου σαν το “Krampus” του Μάικλ Ντόχερτι.
Εντωμεταξύ, δεν είναι καθόλου, μα καθόλου απίθανο οι “τριλογίες” και οι κλασικοί μυστικοί υπερπράκτορες να σας αφήνουν παντελώς αδιάφορους. Τόσο το καλύτερο, λέω εγώ. Απογοήτευση υπάρχει μόνο όπου υπάρχουν προσδοκίες κι ο ενθουσιασμός σε αιφνιδιάζει πραγματικά μόνο όταν πετάς το χρόνο σου σε πράγματα που δε σ’ ενδιέφεραν ή τα σνόμπαρες εξαρχής.
Μια κινηματογραφική σεζόν έχει τα πάντα και η φετινή δεν αποτελεί εξαίρεση. Έχει, ας πούμε, ακόμη περισσότερες αληθινές ή σχεδόν αληθινές ιστορίες, όπως το “Joy” του Ντέιβιντ Ο’ Ράσελ, το “Danish Girl” του Τομ Χούπερ, το “Trumbo” του Τζέι Ρόουτς, το “33” της Πατρίτσια Ρίγκεν και το “The Finest Hours” του Κρεγκ Γκιλέσπι. Έχει κωμωδίες όπως το “Sisters” του Τζέισον Μουρ, το “The Brand New Testament” του Γιάκο Βαν Ντόρμελ και το “Hail, Caesar” των αδερφών Κοέν. Δράματα όπως το “Carol” του σπεσιαλίστα Τοντ Χέινς, “The Sea of Trees” του μυστηριώδη Γκας Βαν Σαντ, “My Mother” του ουμανιστή Νάνι Μορέτι, “Knight of Cups”του φιλοσοφημένου Τέρενς Μάλικ, καθώς και το πολυσυζητημένο “Room” του ανερχόμενου ιρλανδού Λένι Άμπραμσον που έχει βάλει για τα καλά την υπέροχη Μπρι Λάρσον στο δρόμο για το πρώτο της Όσκαρ. Δε λείπουν βέβαια, τα θρίλερ όπως το δυομισάωρο μονόπλανο “Victoria” του Σεμπάστιαν Σίπερ και, φυσικά, οι αγαπημένες ταινίες κινουμένων σχεδίων όπως το “Kung-Fu Panda 3”, το “Hotel Transylvania 2” και το “The Peanuts Movie”.
Α, ναι! Ο φετινός χειμώνας έχει μέχρι και Παπακαλιάτη (Ένας Άλλος Κόσμος). Άντε και καλά να περάσουμε.
Δεν υπάρχει αμφιβολία. Ο φετινός κινηματογραφικός χειμώνας θα κριθεί στο παγωμένο βλέμμα του Ντάνιελ Κρεγκ, το θεληματικό πηγούνι του Κριστόφ Βαλτζ και τη μαστοριά του Σαμ Μέντες. Παίρνοντας τη σκυτάλη απ’ το υπερτιμημένο “Skyfall”, η νέα περιπέτεια του πιο παλιού μυστικού πράκτορα ευελπιστεί να μας καθηλώσει και να σβήσει εξολοκλήρου τη δίψα μας για χειμωνιάτικα μπλοκμπάστερ. Πολύ σύντομα, το “Spectre” θα βγει στις ελληνικές αίθουσες κι εμείς θα τρέξουμε να το απολαύσουμε. Θα είναι όμως όσα περιμένουμε ή μήπως θα ‘πρεπε να προετοιμαζόμαστε για ακόμη ένα εντυπωσιοθηρικό πυροτέχνημα που θα ξεχαστεί με τους τίτλους τέλους;
Υπομονή, η απάντηση θα δοθεί στις 12 του Νοέμβρη. Μέχρι τότε, θα έχει μπει για τα καλά ο μονίμως αργοπορημένος χειμώνας και θα έχουμε προλάβει να ζεσταθούμε με δυο-τρεις άλλες πολυαναμενόμενες κινηματογραφικές δουλειές.
Μία απ’ αυτές είναι και το “Lobster” του Γιώργου Λάνθιμου, η πρώτη του ταινία με χολιγουντιανό καστ (Κόλιν Φάρελ, Ρέιτσελ Βάις), η οποία, παρ’ ολ’ αυτά, δε δείχνει να αποκλίνει απ’ τις γνώριμες θεματικές ούτε απ’ το “στεγνό” προσωπικό του ύφος. Στο “Legend” του Μπράιαν Χέλγκελαντ, θα απολαύσουμε τον Τομ Χάρντι σε διπλό ρόλο, εκείνο των δίδυμων Κρέι που είχαν μια φορά κι έναν καιρό “τα κλειδιά” του Λονδρέζικου υπόκοσμου, ενώ στο “Crimson Peak” την διασκέδασή μας μοιάζει να εγγυάται ένα φαινομενικά αχτύπητο δίδυμο: Γκιγιέρμο ντελ Τόρο και φαντάσματα. Βιογραφικό και το “The Program” του Στίβεν Φρίαρς, όπου ο Μπεν Φόστερ καλείται να υποδυθεί τον Λανς Άρμστρονγκ σε μια απ’ τις ιστορίες που συγκλόνισαν —και καλά— τον παγκόσμιο αθλητισμό. Όποιος θέλει λίγη έξτρα αδρεναλίνη, στο “No Escape”, ο Τζον Έρικ Ντάουντλ ανεβάζει τους σφυγμούς του Όουεν Γουίλσον και της Λέικ Μπελ, οι οποίοι αφήνουν τις κωμικές περσόνες τους για χάρη της καταιγιστικής δράσης. Για μια πιο εκλεκτική εμπειρία βέβαια, καλό θα ήταν να ψάξουμε το “The Club” του ανερχόμενου χιλιανού Πάμπλο Λαράιν. Δράμα; Μαύρη κωμωδία; Οι απόψεις διίστανται...
Πέστε λοιπόν ότι φτάνει η μεγάλη στιγμή και ο νέος Τζέιμς Μποντ μας απογοητεύει. Κανένα πρόβλημα. Έχουμε μπροστά μας έναν ολόκληρο χειμώνα να ρεφάρουμε.
Όσοι πιστεύουν ότι υπάρχει κάτι ακόμη για τον Στιβ Τζομπς που θα έπρεπε να ξέρουμε και θεωρούν σκάνδαλο το ότι ο Μάικλ Φασμπέντερ δεν έχει στο σύνθετό του ένα Όσκαρ θα ξεχαστούν με το “Steve Jobs” του Ντάνι Μπόιλ. Όσοι πάλι αρέσκονται στις εξιστορήσεις εμβληματικών στιγμών του αμερικάνικου πολιτισμού, αλλά βρίσκουν την τεχνολογία κάπως ψυχρή, θα σπεύσουν να δουν τις πέντε μέρες που πέρασε ο Ντέιβιντ Λίπσκι με τον αυτόχειρα συγγραφέα Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας στο “The End of the Tour” του Τζέιμς Πόνσολντ. Για τους ακόμη πιο σοβαρούς, υπάρχει το “Dheepan” του πάντα αξιοπρόσεκτου Ζακ Οντιάρ —ο Χρυσός Φοίνικας, δηλαδή, των περασμένων Κανών— και το “Chevalier” της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη, μια ιδιόρρυθμη κωμωδία με ένα πολυπληθές και αξιόλογο ανδρικό καστ —ναι, ναι... είναι αυτή με το Ρουβά— ενώ το “99 Homes” του Ραμίν Μπαχράνι μας ξαναβάζει σε κλίμα οικονομικής κρίσης, έτσι για να μην επαναπαυόμαστε στην ζεστή αγκαλιά της σκοτεινής αίθουσας.
Κι αν το “Spectre” σκίσει —(sic) με όρους πιάτσας— κι αποδειχθεί η ταινία δράσης που τελειώνει τις ταινίες δράσης; Ακόμη καλύτερα.
Η όρεξη θ’ ανοίξει για το “Bridge of Spies”, το ψυχροπολεμικό θρίλερ του Στίβεν Σπίλμπεργκ με τον Τομ Χανκς, αλλά και για το τελευταίο-τελευταίο μέρος της τριλογίας που εκτόξευσε τη Τζένιφερ Λόρενς στην κορυφή, “The Hunger Games: Mocking Jay Pt2”. Πέρα απ’ αυτά τα δύο σιγουράκια, ο χειμώνας φέρνει μαζί του και το θεοσκότεινο “The Revenant” του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου, το καταδικασμένο να μας διασκεδάσει “The Hateful Eight” του Κουέντιν Ταραντίνο, το αγωνιώδες “In the Heart of the Sea” του Ρον Χάουαρντ, το λογοτεχνίζον “Victor Frankenstein” του Πολ Μαγκίγκαν, το από καιρό χρωστούμενο “Deadpool” του Τιμ Μίλερ, αλλά και την επιστροφή του Συλβέστερ Σταλόνε ως Ρόκι Μπαλμπόα στο πυγμαχικό δράμα “Creed” με ήρωα —ναι, ναι καλά μαντέψατε— τον γιο του Απόλο Κριντ.
Μέσα στα βαθιά Χριστούγεννα αναμένεται και η άλλη μεγάλη συνέχεια της σεζόν, το “Star Wars VII: The Force Awakens” του μαιτρ των “αναγεννήσεων” Τζέι Τζέι Άμπραμς που φαίνεται ότι θα δώσει μια δυναμική εκκίνηση στην 3η τριλογία της πολυαγαπημένης σειράς του Τζορτζ Λούκας. Νέοι χαρακτήρες μπλέκουν με τους παλιούς σε μια ιστορία που διαδραματίζεται 30 χρόνια μετά την “Επιστροφή των Τζεντάι” και φιλοδοξεί να γαλουχήσει μια νέα στρατιά από φανς. Βεβαίως, καλά ολ’ αυτά, αλλά για να καταλάβεις Χριστούγεννα θες και χριστουγεννιάτικες ταινίες. Αυτές μπορεί να είναι ανάλαφρες οικογενειακές κωμωδίες όπως το “Love the Coopers” της Τζέσι Νέλσον, εν δυνάμει αξέχαστες καφρίλες όπως το “The Night Before” του Τζόναθαν Λιβάιν, ακόμη και κωμωδίες τρόμου σαν το “Krampus” του Μάικλ Ντόχερτι.
Εντωμεταξύ, δεν είναι καθόλου, μα καθόλου απίθανο οι “τριλογίες” και οι κλασικοί μυστικοί υπερπράκτορες να σας αφήνουν παντελώς αδιάφορους. Τόσο το καλύτερο, λέω εγώ. Απογοήτευση υπάρχει μόνο όπου υπάρχουν προσδοκίες κι ο ενθουσιασμός σε αιφνιδιάζει πραγματικά μόνο όταν πετάς το χρόνο σου σε πράγματα που δε σ’ ενδιέφεραν ή τα σνόμπαρες εξαρχής.
Μια κινηματογραφική σεζόν έχει τα πάντα και η φετινή δεν αποτελεί εξαίρεση. Έχει, ας πούμε, ακόμη περισσότερες αληθινές ή σχεδόν αληθινές ιστορίες, όπως το “Joy” του Ντέιβιντ Ο’ Ράσελ, το “Danish Girl” του Τομ Χούπερ, το “Trumbo” του Τζέι Ρόουτς, το “33” της Πατρίτσια Ρίγκεν και το “The Finest Hours” του Κρεγκ Γκιλέσπι. Έχει κωμωδίες όπως το “Sisters” του Τζέισον Μουρ, το “The Brand New Testament” του Γιάκο Βαν Ντόρμελ και το “Hail, Caesar” των αδερφών Κοέν. Δράματα όπως το “Carol” του σπεσιαλίστα Τοντ Χέινς, “The Sea of Trees” του μυστηριώδη Γκας Βαν Σαντ, “My Mother” του ουμανιστή Νάνι Μορέτι, “Knight of Cups”του φιλοσοφημένου Τέρενς Μάλικ, καθώς και το πολυσυζητημένο “Room” του ανερχόμενου ιρλανδού Λένι Άμπραμσον που έχει βάλει για τα καλά την υπέροχη Μπρι Λάρσον στο δρόμο για το πρώτο της Όσκαρ. Δε λείπουν βέβαια, τα θρίλερ όπως το δυομισάωρο μονόπλανο “Victoria” του Σεμπάστιαν Σίπερ και, φυσικά, οι αγαπημένες ταινίες κινουμένων σχεδίων όπως το “Kung-Fu Panda 3”, το “Hotel Transylvania 2” και το “The Peanuts Movie”.
Α, ναι! Ο φετινός χειμώνας έχει μέχρι και Παπακαλιάτη (Ένας Άλλος Κόσμος). Άντε και καλά να περάσουμε.
