Οι 15 καλύτερες ταινίες του 2013

του Λουκά Τσουκνίδα 

Ακόμη μια κινηματογραφική χρονιά φτάνει στο τέλος της και οφείλω να πω ότι ήταν μία απ' τις πιο καλές των τελευταίων χρόνων. Χωρίς περιττά λόγια λοιπόν, ορίστε 15 εξαιρετικές ταινίες που είδαμε μέσα στο 2013, τις οποίες αξίζει κανείς να δει και να ξαναδεί.

BEYOND THE HILLS του Κρίστιαν Μουντζίου

Ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες της εποχής μας, αφηγείται με το γνώριμο αριστοτεχνικό του στιλ το δράμα δυο κοριτσιών, παλιών κολλητών, που συναντιούνται ξανά σε έναν τόπο όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει. Εκεί δεν υπάρχει λύτρωση, μόνο ανθρώπινες επιλογές και στεγνή πραγματικότητα.

LINCOLN του Στίβεν Σπίλμπεργκ

Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις “μπαίνει στο πετσί” ενός από τους σημαντικότερους πολιτικούς της παγκόσμιας ιστορίας κι ο αρχιμάστορας Σπίλμπεργκ μας δίνει μια διεισδυτική ματιά σε ένα από τα πιο καυτά τετράμηνα στην ιστορία της κατοχύρωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ARGO του Μπεν Άφλεκ

Τρίτη και καθόλου φαρμακερή για τον Μπεν Άφλεκ που αναπαράγει με τρόπο εξαιρετικό τον αμερικάνικο μύθο με όχημα μια αληθινή ιστορία αγωνίας, την οποία αμπαλάρει κινηματογραφικά και μας τη σερβίρει σαν ένα παλιομοδίτικο θρίλερ, διασκεδαστικό όσο και απλοϊκό.

DJANGO UNCHAINED του Κουέντιν Ταραντίνο

Χρόνια τώρα παίζει με τις εμμονές του κι εμείς άλλοτε διασκεδάζουμε κι άλλοτε βαριόμαστε παρακολουθώντας τον. Αυτή τη φορά, ο Ταραντίνο μας βάζει στο κλίμα και μας αναγκάζει να περάσουμε καλά με τις παλιές καλές συμβάσεις του σπαγγέτι γουέστερν, είτε αυτούσιες είτε δημιουργικά διαστρεβλωμένες.

IN THE FOG του Σεργκέι Λόζνιτσα

Ο βραβευμένος ντοκιμαντερίστας κάνει μυθοπλασία και μας ανοίγει ένα παράθυρο στα μετόπισθεν της εμπόλεμης ζώνης, στη βυθισμένη κάτω από την ομίχλη του μακροχρόνιου πολέμου καθημερινότητα των κατεχόμενων, εκεί όπου οι άνθρωποι μάχονται πρώτα με τον εαυτό τους μπροστά σε πρωτόγνωρα διλήμματα και αδιανόητες συνθήκες.

JUST THE WIND του Μπένεντεκ Φλίγκαουφ

Με αφορμή ένα έγκλημα “φυλετικής εκκαθάρισης” που συνέβη πολύ πρόσφατα στη χώρα του, ο ούγγρος δημιουργός μας παίρνει από το χέρι και μας ξεναγεί με τρόπο στοιχειωτικό και ξεκάθαρη ματιά στα σκοτεινά μονοπάτια της εγγενούς μισαλλοδοξίας που λιμνάζει στις φιλήσυχες κοινότητες των ανθρώπων. Στις δικές μας δηλαδή. Μέσα μας.

CAIRO 678 του Μοχάμεντ Ντιάμπ

Τρεις αιγύπτιες από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα έρχονται αντιμέτωπες με τη σεξουαλική παρενόχληση, μια συνήθη πρακτική που κρύβεται κάτω από το χαλί των μυριάδων άλλων προβλημάτων της χώρας τους. Ο Ντιάμπ σηκώνει το χαλί και μας δίνει μια σφαιρική ματιά στο δράμα των χαρακτήρων του και του πλαισίου στο οποίο το βιώνουν.

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟΥ ΠΟΥΛΙΟΥ του Έκτορα Λυγίζου

Στην, ίσως, καλύτερη ελληνική ταινία εδώ και πολλά χρόνια παρακολουθούμε έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα να βυθίζεται σε μια ακραία κατάσταση. Σταδιακά, όλα μοιάζουν πιο οικεία εκτός ίσως από τις επιλογές του, οι οποίες, παράγωγα ενός απελπισμένου ιδεαλισμού, μας θέτουν με τρόπο πλάγιο προ των ευθυνών μας.

MUD του Τζεφ Νίκολς

Ο εξαιρετικός αυτός νέος αμερικάνος δημιουργός επιστρέφει με μια ταινία ελαφρώς πιο συμβατική, αλλά εξαιρετική σε όλα της, μια καθόλου τυπική ιστορία ενηλικίωσης που συναρπάζει με το ρυθμό και τους χαρακτήρες της κι απογειώνεται από τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών της.

RUSH του Ρον Χάουαρντ

Σε φόρμα ξανά, ο Ρον Χάουαρντ μας γυρίζει πίσω στα χρόνια που ο πρακτικός Νίκι Λάουντα χτυπιόταν με τον περιπετειώδη Τζέιμς Χαντ για τα σκήπτρα της Φόρμουλα-1 και μας δίνει την πιο αναπάντεχα συναρπαστική βιογραφία της χρονιάς. Κι ο Ντάνιελ Μπρουλ με τον Κρις Χέμσγουερθ ένα απ' τα καλύτερα πρωταγωνιστικά δίδυμα.

BLUE JASMINE του Γούντι Άλεν

Πιστός στο αγαπημένο του είδος του κωμικοτραγικού ηθογραφικού μελοδράματος, αλλά και στις τάσεις φυγής του από τη Νέα Υόρκη, ο Γούντι μας δίνει μια από τις καλύτερες ταινίες του. Στο επίκεντρο, η εκπληκτική Κέιτ Μπλάνσετ που δίνει στον κεντρικό χαρακτήρα ζωή και στις νευρώσεις του δική τους υπόσταση, ανεξάρτητη από τη συνήθη σκιά του δημιουργού του.

LA VIE D' ADELE του Αμπνελατίφ Κεσίς

Μια έφηβη ανακαλύπτει την ομοφυλοφιλική σεξουαλική της ταυτότητα, λίγο πριν χειραφετηθεί ως γυναίκα με τη βοήθεια μιας μεγαλύτερής της, την οποία ερωτεύεται σφόδρα. Ο Κεσίς κρατά τις λεπτές ισορροπίες και ξεπερνώντας τον μύθο του “διαφορετικού” έρωτα βάζει αριστοτεχνικά τις ηρωίδες του αντιμέτωπες με την καθόλου διαφορετική πραγματικότητα.

FRANCES HA του Νόα Μπάουμπαχ

Ο Μπάουμπαχ σκηνοθετεί με το βλέμμα στη Νουβέλ Βαγκ κι η Γκρέτα Γκέρβιγκ γράφει και πρωταγωνιστεί με το βλέμμα στον Γούντι Άλεν σε αυτήν τη γλυκιά και εξαιρετικά γοητευτική ιστορία ετεροχρονισμένης ενηλικίωσης, όπου παντρεύεται υπέροχα ένας σύγχρονος χαρακτήρας με μια παλιομοδίτικη αισθητική. Κι όλα αυτά με χιούμορ, άνευ αρτιστίκ σοβαροφάνειας.

CAPTAIN PHILLIPS του Πολ Γκρίνγκρας

Πατώντας πάνω σε μια αληθινή ιστορία απαγωγής, ο Γκρίνγκρας στήνει, στο γνωστό φρενήρη ρυθμό του, ένα εξαιρετικό θρίλερ στα νερά όπου δρουν οι διαβόητοι σομαλοί πειρατές κι αφήνει χώρο να λάμψουν οι δύο πρωταγωνιστές του, ο αναστημένος βετεράνος Τομ Χανκς κι ο υπέροχος πρωτάρης Μπαρκάντ Άμπντι.

CHILD'S POSE του Καλίν Πίτερ Νέτζερ

Μια σύγκρουση γενεών μεσοαστών, εκείνης που ενηλικιώθηκε επί Τσαουσέσκου και εξέθρεψε την μετέπειτα παρακμή κι αυτής που καλείται να ζήσει μ' αυτό μην έχοντας μάθει να ανατρέπει, σκιαγραφεί ο Νέτζερ σ' αυτό το σφιχτοδεμένο δράμα, όπου μια μητέρα έρχεται αντιμέτωπη με όσα έχει καλύψει κάτω από το πέπλο του νεοπλουτισμού. Συγκλονιστική η Λουμινίτσα Γκεοργκίου στον κεντρικό ρόλο.