Χριστουγεννιάτικες ταινίες: Όχι άλλο Ντίκενς!

Όχι, δεν θα σας προτείνουμε να δείτε για χιλιοστή φορά τα Home Alone. Έχουμε πέντε ωραιότατες ταινίες που μυρίζουν Χριστούγεννα... όσο πρέπει. Λίγο, δηλαδή.
Χριστουγεννιάτικες ταινίες: Όχι άλλο Ντίκενς!
του Λουκά Τσουκνίδα
 
Είναι Κυριακή μεσημέρι, μόλις 10 ημέρες απ' την επέτειο της γέννησης του Θείου Βρέφους και κατεβαίνω βαριεστημένα την άδεια Ιπποκράτους όταν, απέναντι απ' τα άδεια γραφεία του ΠΑΣΟΚ, μια γνώριμη φιγούρα κουνάει τα χεράκια της και με τη λεπτή της φωνούλα δηλώνει κατηγορηματικά ότι “έρχεται το τέλος τους”. Είναι η Ελένη Λουκά σε πλήρη συντονισμό με το πνεύμα των καιρών, αλλά τελείως ασύμβατη με το πνεύμα των Χριστουγέννων, εκείνο της συγχώρεσης, της συμφιλίωσης, της υπόσχεσης για αυτοβελτίωση και νέα ξεκινήματα μετά το χανγκόβερ της Πρωτοχρονιάς. Δυστυχώς για όλους, σ' αυτά τα ζοφερά χρόνια της κρίσης, το πνεύμα αυτό ισχναίνει διαρκώς στον στενό, αλλά και στον ευρύτερο κοινωνικό μας περίγυρο. Ευτυχώς για εμάς όμως, υπάρχει πάντα το σινεμά... Κλαπ! Κλαπ! Κλαπ!

DINER του Μπάρι Λέβινσον
Αααα... τα μετεφηβικά χρόνια της άσκοπης παλινδρόμησης. Υπέροχα όσο και αγχωτικά, ακόμη και στο μακρινό 1959, όταν οι φίλοι μας ξαναμαζεύονται για τα Χριστούγεννα στο νεανικό τους στέκι, ένα τυπικό αμερικάνικο εστιατόριο της Βαλτιμόρης, προσπαθώντας να ανασυνθέσουν το παζλ της εφηβικής τους ανεμελιάς ως μοναδικό αντίβαρο στην επιτακτική φύση των επιλογών που παρουσιάζονται μπροστά τους... οι σπουδές, η περιπέτεια, ο γάμος, η οικογενειακή επιχείρηση κ.ο.κ. Το τέλος μιας περιόδου, η αρχή μιας άλλης.



101 REYKJAVIK
του Μπαλτάσαρ Κορμάκουρ
Σε μια χώρα όχι μεγαλύτερη απ' τη Βαλτιμόρη του '59, στη σύγχρονη Ισλανδία, ένας τριαντάρης ρέμπελος περιφέρεται στην βαρετή καθημερινότητα ως τουρίστας, άνευ ενδιαφέροντος και εμφανούς στόχου. Φιλοξενούμενος της μητέρας του και συντηρούμενος απ' τα επιδόματα, καθυστερεί την αλλαγή με την οικειοθελή αδράνεια. Αυτά τα Χριστούγεννα όμως, μια γυναίκα μπαίνει ορμητικά στον μικρόκοσμό τους κι ο ξεροκέφαλος κυνικός που αρνείται να τραβήξει χαρτί αναγκάζεται να παίξει μ' αυτό που του μοίρασε η ζωή...



SERENDIPITY
του Πίτερ Τσέλσομ
Η αλλαγή βέβαια, δεν έρχεται πάντα τόσο ορμητικά και τη στιγμή που τη θέλεις. Ένα μαγικό βράδυ στη Χριστουγεννιάτικη Νέα Υόρκη, δυο νέοι άνθρωποι προκαλούν το πεπρωμένο τους πετώντας με αφέλεια και υπεροψία (η γυναίκα φταίει φυσικά) τη μοναδική ευκαιρία που τους δίνεται να ανατρέψουν την πορεία που είχαν αρχίσει να διαγράφουν. Το πεπρωμένο όμως δεν ξεχνά, επιστρέφει δριμύτερο και σαν από μηχανής θεός τους ξαναβάζει στο δρόμο που απέφυγαν ν' ακολουθήσουν λίγα χρόνια πριν...



NATIVITY
της Ντέμπι Ίσιτ
Ένας εφηβικός έρωτας, αλλά και μια εφηβική αντιζηλία, κυριεύουν και πάλι τη γκρίζα ζωή ενός τριαντάρη δασκαλάκου, ενόσω καλείται να ανεβάσει τη “Γέννηση του Χριστού” (το μιούζικαλ) με τα τρισχαριτωμένα μαθητάκια του και τον τρελούτσικο βοηθό του. Μισεί τα Χριστούγεννα γιατί μια τέτοια μέρα τον άφησε εκείνη κι η ζωή του άλλαξε για τα καλά, αλλά η “Γιορτή της Χαράς και της Αγαλλίασης” εξιλεώνεται δίνοντάς του πίσω αυτό που του χρωστούσε και λίγα περισσότερα...



RARE EXPORTS: A CHRISTMAS TALE
του Γιαλμάρι Χελάντερ
Παραμύθια ολ' αυτά, θα μου πείτε, για λαϊκή κατανάλωση όπως κι ο μύθος του καλού και συγκαταβατικού Άι-Βασίλη που χαϊδεύει τ' αυτιά μας και μας καθησυχάζει, όσο κακοί κι είμασταν μέσα στη χρονιά που πέρασε αρκεί να καταλάβουμε το λάθος μας. Κι όμως, υπήρχε μια εποχή που ήταν φόβος και τρόμος των κακών παιδιών και τιμωρούσε αμείλικτα όποιον μικρό διαβολάκο είχε μπει στη μαύρη λίστα, χωρίς δεύτερη κουβέντα και χαρωπό νταχτιρντί στα στρουμπουλά πόδια του. Που; Στα πιο βόρεια και σκοτεινά σύνορα της παγωμένης Φινλανδίας φυσικά...



Καλές γιορτές!


Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v