53o Φεστιβάλ Κινηματογράφου: Επιστροφή στην Θεσσαλονίκη

Κάνοντας «ζουμ» στον άνθρωπο, το φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ανοίγει για 53η φορά την αυλαία του την ερχόμενη Παρασκευή 2 Νοεμβρίου με την ταινία Holy Motors του Λεό Καράξ. Τι θα παρακολουθήσουμε φέτος στο Ολύμπιον και τις Αποθήκες του λιμανιού;
53o Φεστιβάλ Κινηματογράφου: Επιστροφή στην Θεσσαλονίκη
Εν μέσω μιας δημαρχικής θητείας που φιλοδοξεί ν' αλλάξει άρδην τον τρόπο με τον οποίο η πόλη της Θεσσαλονίκης λειτουργεί και την εικόνα την οποία εξέπεμπε τα τελευταία 30 χρόνια, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της “συμπρωτεύουσας” θα μπορούσε να γίνει επιτέλους ότι δεν κατάφερε μέχρι σήμερα, μία απ' τις επισήμως εμβληματικές εκδηλώσεις της. Προς το παρόν, συνεχίζει ακάθεκτο την πορεία του προς την 53η έκδοσή του, σταθερά κοσμοπολίτικη, αλλά και πιο ταπεινή και σίγουρα, πιο πραγματιστική στις απαιτήσεις και τις φιλοδοξίες της. Η φετινή αυλαία ανοίγει στις 2 του Νοέμβρη με μια ταινία “φεστιβαλική” και όχι πιασάρικη, το “Holy Motors” του Λεό Καράξ και πέφτει, επίσημα, το βράδυ της 10ης με το νέο πόνημα του κορεάτη Χονγκ Σανγκ-σου, “In Another Country”.



Όπως το 'χει πλέον ο κανονισμός, δύο είναι οι ελληνικές ταινίες ανάμεσα σ' εκείνες που θα διεκδικήσουν τον “Χρυσό Αλέξανδρο” και τα υπόλοιπα βραβεία: Το πολυαναμενόμενο “Αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού” του Έκτορα Λυγίζου και η “Χαρά” του Ηλία Γιαννακάκη. Οι υπόλοιπες είναι παραδοσιακά δουλειές πρωτοεμφανιζόμενων ή δευτεροεμφανιζόμενων σκηνοθετών, που κινούνται σε πολλά διαφορετικά μήκη και πλάτη από αισθητικής και θεματολογικής άποψης. Θα τις κρίνει η κλασική πενταμελής επιτροπή που φέτος αποτελείται από τον δανό σκηνοθέτη Όλε Κρίστιαν Μάντσεν, την διευθύντρια του Ισλανδικού Κέντρου Κινηματογράφου, Λάουφι Γκουντγιονσντοτίρ, τον πορτογάλο σκηνοθέτη Ζοάο Πέντρο Ροντρίγκεζ και τον ανερχόμενο διευθυντή φωτογραφίας Θύμιο Μπακατάκη. Όλων αυτών θα προεδρεύσει ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ Τόμας Έλζεσερ.

Στα φετινά αφιερώματα δεσπόζουν δύο, το αναδρομικό στον φινλανδό δάσκαλο Άκι Καουρισμάκι, αλλά και ο μίνι φόρος τιμής στον αδικοχαμένο Θόδωρο Αγγελόπουλο, με προβολές, παράλληλες εκδηλώσεις και μια νέα προσεγμένη έκδοση γύρω απ' το έργο του που διακόπηκε απότομα. Ο Καουρισμάκι θα είναι παρών, όπως πιθανότατα και οι υπόλοιποι τιμώμενοι, ο κουρδοιρανός Μπαμάν Γκομπαντί, ο γερμανός Αντρέας Ντρέσεν, ο ρουμάνος Κρίστιαν Μουντζίου, ο δικός μας Κώστας Ζάππας και ο ισραηλινός Λιόρ Σαμρίζ. Οι δύο τελευταίοι, δημιουργοί με ιδιαίτερο ύφος, ανθολογούνται σε μια σειρά μεταμεσονύχτιων προβολών με τον τίτλο “Νυχτερινές Εικόνες” που εγκαινιάζεται φέτος.



Το ζουμί για τους σινεφίλ που λατρεύουν να ενημερώνονται βρίσκεται φυσικά στο τμήμα των “Ανοιχτών Οριζόντων”. Ταινίες απ' όλον τον κόσμο, που φέτος κινούνται πιο πολύ στη σφαίρα του δραματικού και του πολιτικού, αλλά και διάφορες νέες τάσεις στο σινεμά επιλέγονται και προβάλλονται ανάμεσα σε νέες δουλειές αγαπημένων σκηνοθετών, όπως ο Ούλριχ Ζάιντλ (Paradise:Love, Paradise: Faith). Ο Γκάι Μάντιν (Keyhole), o Σεργκέι Λοζνίτσα (In the Fog), ο Γιαν Χρέμπεκ (The Holy Quaternity), ο Κώστας Γαβράς (Capital), o Αμπάς Κιαροστάμι (Like Someone in Love), ο Σιόν Σόνο (The Land of Hope), ο Μπαλτάσαρ Κορμάκουρ (In the Deep) και ο Πίτερ Στρίκλαντ (Berberian Sound Studio
).

Δυστυχώς, φτωχό είναι και φέτος το ελληνικό τμήμα, η “Νεανική Οθόνη” είναι στοχευμένη σε ένα ειδικό κοινό, ενώ λάμπει κατά τη γνώμη μου διά της απουσίας του το “Πειραματικό Φόρουμ” με τους λίγους, αλλά πιστούς θεατές, τον αφοσιωμένο και υπερενημερωμένο επιμελητή και τις πολύ ενδιαφέρουσες προβολές σπάνιων, δυσεύρετων έργων εκκεντρικών ή πρωτοποριακών δημιουργών. Παρ' όλ' αυτά, το πρόγραμμα δείχνει αρκετό για να γεμίσει το δεκαήμερο του κάθε απαιτητικού φίλου του Φεστιβάλ.

Καλή επιστροφή λοιπόν στη Θεσσαλονίκη και καλή μας θέαση!
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v