10 ταινίες όπου πρωταγωνιστούν… οι πόλεις

του Γιώργου Κόκουβα

Το νέο γουντιαλενικό πόνημα παίζεται ήδη στις αίθουσες και συνεχίζει την φετιχιστική παράδοση του Αμερικανού σκηνοθέτη να εξυμνεί πόλεις μέσα από τα κάδρα του. Αυτή την φορά, ο Allen μας έδωσε ραντεβού στο γοητευτικό μεταμεσονύκτιο Παρίσι του 1920 για να μας προσφέρει μια απολαυστική, νοσταλγική και ρομαντική όψη της πόλης του φωτός. Με αφορμή το νέο παριζιάνικο ξενύχτι, το in2life θυμάται άλλες εννέα ταινίες όπου οι πόλεις κλέβουν την παράσταση και εξελίσσονται σε κεντρικό… ήρωα της πλοκής, γεμίζοντας την οθόνη μας με αστικά πλάνα απαράμιλλης αισθητικής. Βαλίτσες και… action:

*Midnight in Paris (2011)


Όπως ήδη αναφέραμε, ο Γούντι Άλεν δεν άντεξε στον πειρασμό να «παίξει» με την φωτογένεια της –το προσωνύμιο τα λέει όλα- Πόλης του Φωτός. Ο ανέμπνευστος συγγραφέας που υποδύεται ο Owen Wilson βρίσκεται στο Παρίσι για ταξίδι, αλλά κάθε φορά που το ρολόι δείχνει μεσάνυχτα, μεταφέρεται μαγικά στο Παρίσι του Hemingway, της Γερτρολύδης Στάιν, του Πικάσο και του Νταλί, αντλώντας γοητεία από το ταλέντο τους και την μαγεία της εποχής.

*Περισσότερος… Woody Allen

Ο Allen κατακτά τα πρωτεία μεταξύ των σκηνοθετών που εκθειάζουν τις πόλεις στις οποίες γυρίζουν τις ταινίες του. Εκ των κορυφαίων προσπαθειών του, το Manhattan (1979) ήδη από την αρχή του δίνει τον τόνο, παραθέτοντας εικόνες από μια ασπρόμαυρη αλλά ολοζώντανη Νέα Υόρκη, με τις νέον πινακίδες, τους πολυσύχναστους δρόμους, τους ουρανοξύστες και φυσικά τις γέφυρες κάτω από τις οποίες φώλιαζαν οι νευρώσεις του Γούντι.



Περίπου δύο δεκαετίες μετά, τα κινηματογραφικά του βέλη στρέφονται προς την Ευρώπη και συγκεκριμένα προς την Βαρκελώνη, όπου ο Javier Bardem, η Penelope Cruz και η Scarlet Johansson γίνονται ένα εκρηκτικό ερωτικό τρίγωνο στο «Vicky Christina Barcelona» (2008), ενώ η πανέμορφη ισπανική πόλη προσφέρει τα αστικά της κάλλη και τα θαλασσινά της τοπία, μετατρέποντας το τρίγωνο σε… τετράγωνο.

*Όλα για την Μητέρα μου (1999)


Η Βαρκελώνη δεν περίμενε τους Αμερικανούς σκηνοθέτες για να αναδειχθεί σε «μούσα», αφού ο συνήθης ύποπτος Pedro Almodovar έστειλε την ηρωίδα της ταινίας του «Όλα για την μητέρα μου» στην καταλανική πρωτεύουσα, για να μπλεχτεί μέσα στον φετιχιστικό υπόκοσμο, στους βροχερούς δρόμους και στα έντονα χρώματα της καλτ αλμοδοβαρικής αισθητικής. Το μητρικό ένστικτο συναντά την ισπανική μαγεία και όταν το πανοραμικό πλάνο της Βαρκελώνης ξεπροβάλλει μέσα από τους λόφους και πέφτουν οι πρώτες νότες του Tajabone του Ίσμαελ Λο, τα λόγια είναι περιττά.

*Πριν το Ξημέρωμα (1995)


Την σκυτάλη παίρνει η Βιέννη, που αναλαμβάνει να φιλοξενήσει στους πλακόστρωτους δρόμους της τον ξαφνικό έρωτα δύο αγνώστων, της Julie Delpy και του Ethan Hawke που βρίσκονται στην «βασίλισσα» του Δούναβη για μία ημέρα. Μία ημέρα που την αξιοποιούν με περιπάτους δίπλα από το ποτάμι και τα μπιστρό της Βιέννης, αφήνοντας εκεί τα… εσώψυχά τους, και παίρνοντας για σουβενίρ ένα βιεννέζικο love story που αποτυπώνεται στην τελευταία σκηνή της ταινίας του Λινκλάτερ.

*Lost In Translation (2003)


Η διάδοχος του Κόπολα κάνει το μεγάλο μπαμ, γυρίζοντας την πρώτη επιτυχημένη της ταινία στο Τόκυο, αφήνοντας την μελαγχολική Scarlet Johansson να κοιτάζει αποσβολωμένη το ιαπωνικό «σύμπαν» από το δωμάτιό της και τον άυπνο Bill Murray να θαμπώνεται από τα φανταχτερά κτίρια της μητρόπολης της Άπω Ανατολής. Η πόλη μοιάζει εξωτική και μυστήρια, όσο μυστήριος είναι ο τελευταίος ψίθυρος του Murray που ποτέ δεν μαθαίνουμε τι «υπόσχεται».

*Paris Je t’Aime (2005)


Ο Πύργος του Άιφελ και ο Σηκουάνας, τα πλακόστρωτα και τα καμπαρέ, οι πλατείες και τα μνημεία, τα πάρκα και ο υπόκοσμος, όλη η μαγεία του Παρισιού απλώνεται σε 18 απολαυστικές ιστορίες καταξιωμένων σκηνοθετών, που με άξονα την γαλλική πόλη δίνουν την δική τους πινελιά στο θέμα «έρωτας». Από ερωτευμένους βρικόλακες μέχρι παραμύθια με άλογα, από τις πληγές της Juliette Binoche μέχρι την σπαρακτική ιστορία της Natalie Portman και από τα καπρίτσια της Fanny Ardant μέχρι έναν μικρό κλόουν που τριγυρνά στον Σηκουάνα, το Paris Je t’Aime, σου προσφέρει, αν όχι κάτι περισσότερο, τουλάχιστον ένα μεγάλο χαμόγελο.

*New York, I Love you (2009)


Την ίδια πιασάρικη ιδέα, η κινηματογραφική βιομηχανία αποφάσισε να εφαρμόσει και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αποτέλεσμα, η ταινία «Νέα Υόρκη, Σ’Αγαπώ» που συγκεντρώνει τους πιο φρέσκους Αμερικανούς ηθοποιούς και σκηνοθέτες –εδώ είδαμε και το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Natalie Portman- για να κινήσουν τις ιστορίες τους γύρω από το Μπρούκλιν, το Μανχάταν και το Central Park. Κακέκτυπο ή όχι, είναι 100% νεοϋορκέζικο.

*Dolce Vita (1960)


Από τις κλασικότερες ταινίες του Φεντερίκο Φελίνι, η «Γλυκιά Ζωή» κινείται στους ρυθμούς της Ρώμης, την αφρόκρεμα της οποίας κυνηγά ο ρεπόρτερ Μαρτσέλο για να αποκαλύψει τα σκάνδαλά της –σε αυτή την ταινία «εφευρέθηκε» ο όρος «παπαράτσι». Κι αν οι ονειρικές σεκάνς του Φελίνι επισκιάζουν το σκηνικό, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για την σκηνή της ταινίας που μπορείτε να δείτε στο παραπάνω video. Η Anita Ekberg αναζητά τον Marcello Mastroianni στα πλακόστρωτα σοκάκια της Ρώμης και καταλήγει να λούζεται με το θρυλικό μαύρο της φόρεμα στην Fontana di Trevi. Κέρμα, κανείς;

*Αναζητώντας ένα φιλί τα Μεσάνυχτα (2008)


Ο παραγωγός του «Πριν το Ξημέρωμα» έκανε πάλι το θαύμα του, συνεργάζομενος με τον ανερχόμενο σκηνοθέτη Alex Holdridge. Το «In Search of a midnight Kiss» χαρακτηρίστηκε σαν ένα «ερωτικό γράμμα προς το Λος Άντζελες και είναι ακριβώς αυτό. Παραμονή Πρωτοχρονιάς στην Πόλη των Αγγέλων και ένα μυστηριώδες ζευγάρι κλείνει ραντεβού στα τυφλά για να μην περάσουν μόνοι την αλλαγή του χρόνου. Η συνάντηση μετατρέπεται σε μία πανέμορφη ασπρόμαυρη βόλτα στους δρόμους της πόλης, όπου γνωρίζουν ο ένας τον άλλον και οι δύο τον εαυτό τους. Ανεξάρτητο διαμαντάκι που παρά την προβλεψιμότητα, αξίζει την θέαση καθενός από τα ασπρόμαυρα καρέ του.

Ποια είναι η δική σας αγαπημένη ταινία με... αστική πρωταγωνίστρια; Προσθέστε όσες ξεχάσαμε, σχολιάζοντας στο κάτω μέρος του δημοσιεύματος.