Coco Before Chanel: Η Κοκό... πριν το στιλ

Παρά την εξαιρετική ερμηνεία της Οντρεΐ Τοτού και την εικαστική της αρτιότητα, η δεύτερη ταινία της χρονιάς για τη βασίλισσα του στυλ παραμένει μία βαρετή βιογραφία.
Coco Before Chanel: Η Κοκό... πριν το στιλ
του Λουκά Τσουκνίδα

Δύο ταινίες για την Κοκό Σανέλ σε μία χρονιά, ίσως και να μην είναι κάτι τόσο υπερβολικό όσο ακούγεται. Η γυναίκα, προφανώς, ήταν προσωπικότητα στο χώρο της και, αν μη τι άλλο, το στιλ που καθιέρωσε αποτελεί σημείο αναφοράς. Στην Ελλάδα, είδαμε πρώτα την αργόσυρτη, ποζεράδικη ταινία του Γιαν Κουνέν, “Chanel Coco & Igor Stravinsky”, που περιστρέφεται γύρω απ' το περιβόητο ειδύλλιο των δυο τους. Η συνέχεια έρχεται με το “Coco Before Chanel” της Αν Φοντέν, που είναι η ιστορία της διάσημης μοδίστρας πριν γίνει διάσημη. Μήπως θα 'πρεπε να έχουμε δει αυτό πρώτα;

Η Γκαμπριέλ “Κοκό” Σανέλ (Οντρεΐ Τοτού) είναι ένα ορφανό κορίτσι που, έφηβη πλέον, τριγυρνά σε μικρά νάιτ-κλαμπ με την αδερφή της Αντριέν (Μαρί Γκιγιέν) όπου τραγουδούν χαριτωμένα μαζεύοντας πουρμπουάρ από μεθυσμένους θαμώνες που σαλιαρίζουν με τα κάλλη τους παρά με τη φωνή τους. Ένας απ' αυτούς, είναι κι ο Ετιέν Μπαλσάν (Μπενουά Πουλβούρ), ένας πλεϊμπόι με πλατύ μέτωπο που δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ατίθαση κι εύστροφη Κοκό ενόσω ο Βαρόνος φίλος του τάζει λαγούς με πετραχήλια στην αδερφή της.

Τελικά, η Αντριέν πείθεται ν' αφήσει τα όνειρα για καριέρα στη σόουμπιζ και να κυνηγήσει τον πλούσιο γάμο, αφήνοντας την Κοκό ξεκρέμαστη. Εκεί μπαίνει ο Ετιέν που επιχειρεί να την βοηθήσει να γίνει περφόρμερ χωρίς επιτυχία. Η Κοκό όμως έχει κι άλλες ικανότητες που έχουν να κάνουν με την κοπτική και ραπτική καθώς και μερικές ιδιαίτερες απόψεις για το γυναικείο στιλ. Σε μια προσπάθεια να πλησιάσει την αδερφή της και το όνειρό της συγχρόνως, η μικρή εμφανίζεται στο αρχοντικό του Ετιέν και τον πείθει να τη σπιτώσει. Εκεί γνωρίζει τις πρώτες της πελάτισσες, αλλά και τον πρώτο της μεγάλο έρωτα (Αλεσάντρο Νίβολα). Πολύ πριν τον Ίγκορ...
 
[Το trailer της ταινίας]


Δυστυχώς, όπως και ο Γιαν Κουνέν, έτσι και η Αν Φοντέν δεν καταφέρνει να βγάλει μια ενδιαφέρουσα κινηματογραφική αφήγηση απ' τη ζωή μιας πολύ ενδιαφέρουσας γυναίκας. Ακολουθεί τον αντίθετο δρόμο κι εκεί που ο άνδρας εστίασε στο στιλ και την κυριαρχία του στην καθημερινότητα της διάσημης πια Σανέλ, αυτή εστιάζει στην απλότητα των τρόπων, των σκέψεων και των συναισθημάτων που διέπουν την άσημη, αλλά κατασταλαγμένη και αποφασιστική, Κοκό.

Παρ' όλ' αυτά, χωρίς να γνωρίζω πόσο πλούσιο είναι το αντίστοιχο βιβλίο, μοιάζει να επιλέγει εξαιρετικά άνισα από τα διάφορα περιστατικά, τις συγκρούσεις και τις συγκυρίες που αποτελούν τη ζωή της Κοκό πριν τη Σανέλ. Όπως γίνεται πάντα σε τέτοιου είδους βιογραφικές ταινίες, σημαντικά κομμάτια της εξέλιξης μένουν ημιτελή, άλλα εννοούνται και άλλα αναδεικνύονται ως πιο σημαντικά για τη δειγματοληπτική σκιαγράφηση της εκάστοτε προσωπικότητας. Αυτό είναι, όμως, δίκοπο μαχαίρι και πολύ συχνά οδηγεί σε βαρετά και άνισα αποτελέσματα, επιφανειακά ψυχογραφήματα χωρίς καμία ουσιαστική κλιμάκωση. Η Φοντέν πέφτει σ' αυτή την παγίδα και το βάρος της κεντρικής της ηρωίδας δεν είναι αρκετό για να τη βγάλει.

Επιπλέον, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες δε βοηθούν καθόλου να δημιουργηθεί μια ενδιαφέρουσα χημεία. Ο χλιαρός, επιφανειακός και εξαιρετικά άκακος για πλεϊμπόι Ετιέν, καταλαμβάνει τη μισή ταινία, αφήνοντας στο παρασκήνιο τον Βρετανό που κέρδισε την καρδιά της Κοκό και στιγμάτισε, απ' ότι φαίνεται, την ερωτική ζωή της. Δε βοηθά καθόλου ότι τους δύο ρόλους αναλαμβάνουν δύο ηθοποιοί που δεν εκπέμπουν κανένα χάρισμα και καμία γοητεία που να δικαιολογεί την εμπλοκή της αρχόντισας του στιλ μαζί τους. Έτσι, μοναδικά προσόντα της ταινίας είναι η εικαστική της αρτιότητα και η Οντρεΐ Τοτού η οποία ενσαρκώνει με τον αναμενόμενα υπαινικτικό, αλλά πάντα ευπρόσδεκτο, τρόπο της τη γυναίκα που κρύβει μέσα της μια μεγάλη δυναμική που, όπου να 'ναι, θα εξαπολύσει στον κόσμο. Μια Κοκό που δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία ότι μπορεί να γίνει η Σανέλ. Κρίμα που είναι μόνη της.

Το “Coco Before Chanel” είναι μια ακόμη εντελώς βαρετή βιογραφική ταινία που, παρά την παρουσία της Τοτού, καταφέρνει να σβήσει οποιαδήποτε σπίθα περιέργειας προκαλεί σε κάποιον το άκουσμα του ονόματος Κοκό Σανέλ.

Βγαίνουν ακόμη: 
- Το άτσαλο νεανικό μελόδραμα “Unmade Beds”, το επίκαιρο “The Kings of Mykonos” και σε επανέκδοση το "Life of Brian (1979)" των Μόντι Πάιθον και το “Beauty and the Beast (1946)” του Ζαν Κοκτό.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

Απόρρητο
v