Sin Nombre: Δυνατό δράμα "με όνομα"

του Λουκά Τσουκνιδά

Το “Sin Nombre” είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Κάρι Φουκουνάγκα και, απ' ότι φαίνεται, το εισιτήριό του για μια καριέρα με πολύ καλές προοπτικές. Δεν είναι ότι πιάνει ένα θέμα όπως η μετανάστευση απ' τις φτωχές χώρες της Λατινικής Αμερικής προς τις ΗΠΑ, θέμα καυτό που προκαλεί τελευταία κι ακρότητες σαν το Τείχος στα σύνορα της Αριζόνα. Είναι ότι καταφέρνει μ' αυτό το θέμα να φτιάξει μια καλή ταινία που δε βασίζεται, απλά και μόνο, στη συναισθηματική φόρτιση που προκαλεί η πρώτη ύλη του.

Η υπόθεση
Η ιστορία που μας αφηγείται ο 31χρονος σκηνοθέτης είναι εκείνη του Γουίλι ή Κάσπερ (Έντγκαρ Φλόρες), ενός τάχιστα ανερχόμενου μέλους του νοτιομεξικάνικου παρακλαδιού της (υπαρκτής) συμμορίας Μάρα Σαλβατρούτσα που γεννήθηκε στο Λος Άντζελες πριν εξαπλωθεί σε όλη τη Λατινική Αμερική. Ο Γουίλι μιλάει λίγο και κάνει σωστά τη δουλειά της συμμορίας, απολαμβάνοντας της εκτίμησης του αρχηγού Λιλ Μάγκο γι' αυτό. Τελευταία του αποστολή, η στρατολόγηση του πιτσιρίκου Σμάιλι που μοιάζει να έχει τα προσόντα να γίνει ένας Μαρένιο. Τελικά, ο Σμάιλι καταφέρνει να γίνει ένας μικρός συμμορίτης, όμως ο Γουίλι κρατά ένα μυστικό απ' τ' αδέρφια του. Είναι μια κοπέλα απ' την άλλη μεριά της πόλης η οποία, περίεργη όπως είναι, εμφανίζεται στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή και πέφτει στα χέρια του Λιλ Μάγκο που τιμωρεί τον Γουίλι για την ανυποταξία του.

Εντωμεταξύ, η νεαρή Σάιρα (Παουλίνα Γκαϊτάν) μαζί με τον αδερφό και τον πατέρα της ξεκινούν απ' την Ονδούρα για το Βόρειο Μεξικό με τελικό προορισμό το Νιου Τζέρσεϊ, όπου τους περιμένει μια καινούργια ζωή. Το ταξίδι στην οροφή ή στα κοντέινερ του τρένου περιλαμβάνει και μια στάση στο χωριό του Γουίλι. Εκείνος, όντας υπό επιτήρηση, ακολουθεί τον Λιλ Μάγκο και τον Σμάιλι στο τρένο με σκοπό να ληστέψουν τους φοβισμένους λαθρομετανάστες. Όταν ο αρχηγός επιχειρεί να βιάσει τη Σάιρα, όμως, ο Γουίλι τον σκοτώνει και στέλνει τον Σμάιλι πίσω στη συμμορία. Τότε, αρχίζει η περιπέτειά του, δίπλα σ' εκείνη της Σάιρα και της οικογένειάς της...

Ο νεαρός συμμορίτης του Φουκουνάγκα είναι ένας τυπικός καταδικασμένος ήρωας, απόλυτα συνειδητοποιημένος μ' αυτό, ειδικά απ' τη στιγμή που σκοτώνει ένα μέλος των διαβόητων για την εκδικητικότητά τους Μαρένιος. Είναι ένας απ' τους κακούς, όμως απ' την αρχή ξεχωρίζει απ' τους άλλους με τον τρόπο που μιλάει και κινείται, δείχνει ότι, αργά ή γρήγορα, θα έρθει σε σύγκρουση με την κλίκα του. Όταν γίνεται αυτό, μπορεί να ειδωθεί, ίσως, σε αντιπαράθεση με τους επίμονους λαθρομετανάστες που μοιάζουν καταδικασμένοι, αλλά, στην ουσία, η διαδρομή τους χαρακτηρίζεται απ' την ελπίδα για κάτι καλύτερο. Η δική του σωτηρία είναι να σώσει μια κοπέλα σαν αντίβαρο για 'κείνη που κατέστρεψε. Τη σώζει απ' τον βιαστή της, αλλά η δουλειά δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι να περάσει τα σύνορα ζωντανή. Εντωμεταξύ, ο άνθρωπος που εκείνος τον έκανε Μαρένιο, ο Σμάιλι το αμούστακο παιδάκι, είναι αυτός που θ' αναλάβει, με τη βοήθεια των απανταχού αδερφών, να τον βρει και να τον καθαρίσει βάφοντας τα χέρια του με αίμα και παίρνοντας το χρίσμα του αληθινού μέλους της Μάρα.

Η ταινία
Μέσα απ' αυτές τις συγκρούσεις και την παράλληλη πορεία των τριών λαθρομεταναστών, ο Φουκουνάγκα χτίζει με παλιομοδότικο, μα αλάνθαστο τρόπο, την κλιμάκωση της ιστορίας του, μας φέρνει κοντά στους χαρακτήρες, το δράμα και την αγωνία τους. Σκηνοθετεί με άψογο ρυθμό και χωρίς περιττές επιδείξεις, δίνοντας χώρο στα δύο νέα παιδιά που πρωταγωνιστούν να λάμψουν μαζί του. Ο Έντγκαρ Φλόρες δίνει μια ερμηνεία, αναμενόμενη ίσως για έναν τέτοιο χαρακτήρα, αλλά δυνατή κι αξιομνημόνευτη. Μοιάζει ψύχραιμος, αλλά γνωριζει, απλώς, ότι απ' τη μέρα που στρατολογήθηκε Μαρένιο σφράγισε τη μοίρα του για πάντα. Δίπλα του η υπέροχη Παουλίνα Γκαϊτάν, δυναμική και αφελής μαζί, ψάχνει σιγουριά στο νεαρό ήρωά της, μακριά απ' τον πατέρα της που την άφησε ήδη μια φορά μόνη όταν πρωτόφυγε για τις ΗΠΑ. Η μόνη διαφορά στις ιστορίες των δύο ειναι ότι ο Γουίλι γνωρίζει πώς θα τελειώσει η δική του ενώ η Σάιρα όχι.

Το θρίλερ του Κάρι Φουκουνάγκα είναι ένα υπέροχο δείγμα καλογραμμένου σεναρίου και σφιχτής σκηνοθεσίας που δένει το προσωπικό με το συλλογικό δράμα της υπόθεσης λαθρομετανάστευση, κρατώντας το ενδιαφέρον αμείωτο απ' την αρχή μέχρι το τέλος.

Βγαίνουν ακόμη:

- Το κακογραμμένο και υπερφορτωμένο, σα βίντεο γκέιμ, “Prince of Persia”, η γαλλική ταινία τρόμου “La Horde” και σε επανέκδοση το “Delicatessen (1991)” των Ζαν-Πιερ Ζενέ και Μαρκ Καρό και τα “The Blood of a Poet (1930)”, “The Testament of Orpheus (1960)” του Ζαν Κοκτώ.

Όλες οι Ταινίες

Όλες οι Αίθουσες

ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS
Η ταινία στο Imdb Η ταινία στο rotten tomatoes Η ταινία στο mrqe