Life before her eyes: Δυνατό δράμα χαρακτήρων

Ένα ενδιαφέρον δράμα που εστιάζει στους χαρακτήρες του και το σχηματισμό τους μέσα από ένα βίαιο επεισόδιο που συνταράζει τις ζωές τους, με ελαφρώς πομπώδες σενάριο που εξισορροπείται από τη σκηνοθεσία, η οποία μας βάζει εύκολα στο κλίμα.
Life before her eyes: Δυνατό δράμα χαρακτήρων
του Λουκά Τσουκνίδα

Πριν από λίγες μέρες, ένα απ' τα κύρια άρθρα του Newsweek κάλυπτε το θέμα της δολοφονίας του νεαρού ομοφυλόφιλου Larry King από έναν συμμαθητή του, εν ψυχρώ, κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Τα ερωτήματα που προκύπτουν απ' το δημοσιογραφικό κείμενο, έχουν να κάνουν κυρίως με τα ζητήματα σεξουαλικότητας και ερωτικής συμπεριφοράς σε μικρές ηλικίες και το πώς και αν, μπορούν να διαχειριστούν τα νεαρά άτομα όσα συμβαίνουν, στους ίδιους και τους γύρω τους, σ' αυτόν τον τομέα. Είναι όμως σημαντικό και το πώς οι υπόλοιποι, καθηγητές, γονείς και φίλοι, συνεχίζουν τη ζωή τους μετά από ένα τέτοιο σοκ, γνωρίζοντας ότι ίσως μπορούσαν να έχουν αποτρέψει το μοιραίο.

Αν και η περίοδος δεν το σηκώνει ιδιαίτερα, την Πέμπτη βγαίνει στις αίθουσες μια ταινία με θέμα τον αντίκτυπο που έχει, στους επιζώντες, ένα γεγονός σχολικής βίας, όπως αυτά που συμβαίνουν πιο συχνά στην Αμερική τα τελευταία χρόνια. Κατά πόσο αλλάζει τη ζωή ενός ανθρώπου η τόσο κοντινή επαφή του με το θάνατο σε μια ηλικία που θεωρεί τον εαυτό του άτρωτο;

Το “Life before her eyes” του Βαντίμ Πέρελμαν, είναι μιά μέρα στη ζωή μιας γυναίκας 32 ετών, με σύζυγο και παιδί, σήμερα ή μια μέρα στη ζωή ενός κοριτσιού 17 ετών, ατίθασου και ανέμελου, πριν 15 χρόνια. Η Νταϊάνα Μακφί (Ούμα Θέρμαν) διδάσκει ιστορία της τέχνης στο τοπικό κολέγιο κι έχει μια κορούλα με τον αρκετά μεγαλύτερό της Πολ, επίσης καθηγητή εκεί. Όμως η ημέρα που έρχεται, είναι μια ημέρα μνήμης για εκείνη, που δυστυχώς δεν μπορεί ν' αποφύγει. 15 χρόνια πριν, στο σχολείο της, ένας νεαρός συμμαθητής της προκάλεσε μακελειό όταν μπήκε μέσα μ' ένα ημιαυτόματο κι άρχισε να πυροβολεί κατά πάντων.

[Δείτε το trailer της ταινίας]

Η νεαρή Νταϊάνα (Έβαν Ρέιτσελ Γουντ) είναι μια πανέμορφη κι έξυπνη κοπέλα με τάσεις ανεξαρτησίας και φυγής απ' τη μικρή πόλη, αντίθετα με τη κολλητή φίλη της Μορίν, που προτιμά τη συντηρητική οδό στη ζωή της. Τη μέρα εκείνη, οι δυο τους βρέθηκαν έξω απ' το άμεσο βεληνεκές του δράστη, μέσα στις τουαλέτες. Αυτό που συνέβη τελικά, ίσως να είναι αυτό που άλλαξε τη ζωή της Νταϊάνα για πάντα...

Ο Πέρελμαν μπλέκει με το φακό του την κρίσιμη μέρα με την επέτειό της, με σκοπό να δείξει τις αντιθέσεις στη συμπεριφορά του ίδιου ανθρώπου, λίγο πριν και αρκετό καιρό μετά το περιστατικό. Απ' το “μετά”, επιλέγει μια ημέρα 15 ολόκληρα χρόνια αργότερα, ικανό χρονικό διάστημα δηλαδή ώστε να έχει ξεπεραστεί το πρώτο σοκ απ' την πλευρά της πρωταγωνίστριας και να φανούν οι αλλαγές στην καρδιά της προσωπικότητάς της όπως αυτή έμοιαζε να σχηματίζεται. Η ενήλικη Νταϊάνα είναι πλέον άτολμη και κουβαλά ένα φόβο, ειδικά για την κορούλα της, την οποία στέλνει σε εκκλησιαστικό σχολείο για ν' αποφύγει το δικό της, παρ' ότι μένει ακόμα στην παλιά της περιοχή. Η νεαρή Νταϊάνα έθετε ερωτήματα κι αμφισβητούσε, προσπαθούσε να είναι ρεαλίστρια κι ονειροπόλα μαζί, ενώ η σημερινή, διάλεξε τον “ασφαλή” δρόμο που η πρώτη χλεύαζε όταν η φίλη της τον επιζητούσε.

Αν και το σενάριο του Εμίλ Στερν (απ' το βιβλίο της Λόρα Κασίσκε) έχει πολλά περιττά πράγματα, είναι ελαφρώς πομπώδες κι ευνοεί, σ' ενοχλητικό βαθμό, τη νεαρή κοπέλα (τον συγχωρώ λόγω Έβαν Ρέιτσελ Γουντ), τελικά δεν μας μπερδεύει ως προς τις προθέσεις του κι ίσως να το οφείλει στη δουλειά του σκηνοθέτη. Ο Πέρελμαν κάνει κι αυτός τις ποζεριές του, αλλά τελικά βάζει τα πράγματα στη σωστή σειρά ώστε να μπούμε στο κλίμα και να βγάλουμε συμπέρασμα. Η Ούμα Θέρμαν κινείται σε χαμηλούς τόνους και δυστυχώς δεν πείθει για τριαντάρα, όχι όπως κρατιούνται οι δήθεν συνομηλικές της σήμερα. Πιο φρέσκια και πιο κοντά στην ηλικία της, η Έβαν Ρέιτσελ Γουντ βγαίνει κερδισμένη απ' το ρόλο, σε ρεπερτόριο και οπαδούς.

Ένα ενδιαφέρον δράμα, φορτισμένο συναισθηματικά μεν, χωρίς να κερδοσκοπεί όμως πάνω στο βίαιο επεισόδιο, αφού εστιάζεται αποκλειστικά στους χαρακτήρες του.

Βγαίνουν ακόμα: 
- Η επανέκδοση του “Επαναστάτη Χωρίς Αιτία” του Νίκολας Ρέι με τον Τζέιμς Ντιν, το ισπανικό (φτιάχνουν σχολή σιγά σιγά) θρίλερ τρόμου “Kilometro 31”, η νέα γαλλική μεταφορά μυθιστορήματος της Αγκάθα Κρίστι, “Le Grand Alibi”, το δράμα εποχής του Φρανσουά Οζόν, “Angel” με την ανερχόμενη Ρομόλα Γκαράι και η ταινία κινουμένων σχεδίων για ενήλικες (!), “Film Noir”, που είναι ακριβώς όσο κλισέ κι ο τίτλος της... συν το κακό ανιμέισιον.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

Απόρρητο
v