Myrin: Έξοχο αστυνομικό με βάθος χαρακτήρων

του Λουκά Τσουκνίδα

Σίγουρα υπάρχει κάτι γοητευτικό σε χώρες όπως η Ισλανδία. Δεν ξέρω αν αυτό είναι που τράβηξε τον Κώστα Τσαρτσαρή να παίξει μπάσκετ εκεί πέρα... Μάλλον όχι (ήταν ένα επαγγελματικό παραθυράκι), αλλά ενδέχεται να είναι ο πρώτος Έλληνας που ξεκίνησε μια πετυχημένη καριέρα απ' αυτό το άγονο νησί στη μέση του πουθενά. Άγονο, απομακρυσμένο, αλλά και τόπος μιας απ' τις πιο ανεκτικές και συγκροτημένες κοινωνίες της Ευρώπης (και μάλλον του κόσμου), έστω με τις, εξωτικές για εμάς, ιδιαιτερότητές της.

Οι οποίες είναι εκείνες που δίνουν στην ντόπια πολιτιστική παραγωγή το χρώμα της, όπως στο πρόσφατο αστυνομικό θρίλερ του Μπαλτάσαρ Κορμάκουρ, του πιο διάσημου κινηματογραφιστή μιας χώρας, όπου όλοι παίζουν σ' ένα τουλάχιστον post-rock συγκρότημα. Το “Myrin” θα ήταν απλά μια καλή αστυνομική ταινία χωρίς την προσωπική σφραγίδα του δημιουργού της και το σεναριακό εύρημα (δε θα το αποκαλύψω), που ίσως δε θα μπορούσε να δουλέψει πουθενά αλλού πέρα απ' το κλειστοφοβικό νησί.

Ο βετεράνος αστυνομικός Έρλεντουρ βρίσκεται μπροστά στο θάνατο της κόρης του Ορν από μια κληρονομική ασθένεια και το φόνο, με τασάκι, ενός σεσημασμένου μικροεγκληματία, του Χόλμπεργκ. Τα στοιχεία τον οδηγούν στο συσχετισμό των δυο περιπτώσεων με κάποια γεγονότα που διαδραματίστηκαν 30 χρόνια πριν. Ένας εξαφανισμένος περιθωριακός, ένας διεφθαρμένος αστυνομικός, μια άπιστη γυναίκα κι ένας βιασμός μπλέκουν κι άλλο τα πράγματα. Μπλεγμένη είναι κι η προσωπική ζωή του αστυνομικού και η σχέση του με τη ναρκομανή κόρη του. Σιγά σιγά όμως τα στοιχεία μπαίνουν στη σειρά κι ο Έρλεντουρ αρχίζει να βρίσκει την άκρη...

Ο Κορμάκουρ είχε δείξει ότι δεν είναι αμελητέα περίπτωση με το “101 Ρέυκιαβικ”. Από τότε ασχολήθηκε με ακόμα πιο σκοτεινά θέματα, έκανε και μια ταινία με αμερικανούς ηθοποιούς, αλλά απ' ό,τι φαίνεται, ο τόπος του ταιριάζει καλύτερα στην αισθητική του, αφού πιθανότατα, συνέβαλλε πολύ στη διαμόρφωσή της. Σ' αυτό το αστυνομικό θρίλερ, ο Κορμάκουρ εκμεταλλεύεται απόλυτα την ατμόσφαιρα και τα χρώματα που του προσφέρει το ισλανδικό τοπίο, αισθητικά εργαλεία που σε άλλες χώρες, ίσως πρέπει να τα επανεφεύρεις. Το αποτέλεσμα είναι πολύ όμορφο αισθητικά και η πλοκή ξετυλίγεται με το σωστό ρυθμό.

Ελέω σεναρίου (του ίδιου του Κορμάκουρ αλλά βασισμένο στο βιβλίο “Tainted Blood” του διεθνώς αναγνωρισμένου Αρνάλντουρ Ιντρίντασον, “Φορμόλη” στα ελληνικά), οι κύριοι χαρακτήρες σταδιακά γίνονται πιο σημαντικοί απ' τις εξελίξεις. Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος αποφεύγει κάθε είδους ηθικολογία, παρατηρεί χωρίς να γίνεται κριτής, φέρνοντας στο προσκήνιο πιο ενδιαφέροντα και διαχρονικά ερωτήματα απ' το εφήμερο “ποιος έκανε το φόνο”.

Σ' αυτό συνδράμουν και οι εξαιρετικοί ηθοποιοί, που αποδεικνύουν ότι σ' αυτή τη χώρα των 300.000 ανθρώπων δεν αφήνουν ίχνος ταλέντου να πάει χαμένο. Απ' την ταινία δεν λείπει και το μαύρο χιούμορ, που προκαλεί νομίζω λίγο αμηχανία παρά γέλιο και μάλλον είναι τοπικό χαρακτηριστικό κι όχι αποκλειστικότητα του δημιουργού.

Το “Myrin” είναι σίγουρα ένα πολύ καλό τυπικό αστυνομικό θρίλερ. Το τοπικό χρώμα και η ενασχόληση με τους χαρακτήρες του, είναι που το κάνουν εξαιρετικό.

Βγαίνουν ακόμα:
- Η συμπαθητική βραζιλιάνικη κωμωδία (βγαλμένη λες απ' τον “παλιό καλό” ελληνικό κινηματογράφο) “Romeo and Juliet Get Married”, η βαρετή και στρογγυλεμένη κινηματογραφική εκδοχή ενός σοκαριστικού εγκλήματος, το “An American Crime”, το μινιμαλιστικό δράμα “Day Night Day Night”, το φουτουριστικό “Southland Tales” του Ρίτσαρντ Κέλι, η αδιάφορη κωμωδία “What Happens in Vegas...” και η επανέκδοση της ταινίας του Ζιλ Ντασέν, “10:30 P.M. Summer”.

Όλες οι Ταινίες

Όλες οι Αίθουσες

ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS
Δείτε το trailer της ταινίας Η ταινία στο Internet Movie Database Reviews στο Rotten Tomatoes Κριτικές στο Movie Review Query Engine