Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου: Νουβέλ-βαγκ και ποπ κορν

Ένα από τα σημαντικότερα κινηματογραφικά γεγονότα θα λάβει χώρα τις επόμενες ημέρες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου έρχεται για ένατη φορά στην Ελλάδα με σκοπό να παρουσιάσει ταινίες που μάλλον δεν θα ξαναδούμε...
Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου: Νουβέλ-βαγκ και ποπ κορν
του Λουκά Τσουκνίδα

Στο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο φόρουμ για το νέο ισπανικό σινεμά, ο σκηνοθέτης Χαβιέ Ρεμπόγιο τόνισε την ιδιαιτερότητα της χώρας του να μην έχει περάσει ακόμα κάποια περίοδο ακμής, όπου περισσότεροι από ένας δημιουργοί (βλέπε Αλμοδόβαρ) να παρουσιάζουν προσωπικά στιλ που συνδυαζόμενα ν' αξιώνουν τον τιμητικό χαρακτηρισμό “σχολή”. Είτε αυτό είναι μειονέκτημα είτε πλεονέκτημα, ανάλογα με την οπτική του καθενός, σήμερα φαίνεται να βρισκόμαστε στο ξεκίνημα μιας τέτοιας περιόδου για το, επί μακρώθεν μονοδιάστατο, ισπανικό σινεμά. Η μεγάλη ισπανόφωνη αγορά ανοίγει τεράστιους ορίζοντες για τους ίβηρες δημιουργούς, ερμηνευτές και παραγωγούς.

Η Γαλλία πάλι, πέρασε αυτή την περίοδό της απ' τα μέσα του προηγούμενου αιώνα και δώθε, με αποτέλεσμα οι επόμενες γενιές να στοιχειωθούν την τελευταία 20ετία απ' τη βαριά κληρονομιά και να πετύχουν λίγα πράγματα, εμπορικά και καλλιτεχνικά, σε σχέση με τις δυνατότητες της τοπικής βιομηχανίας. Πιο πρόσφατα, αν και το φάντασμα της νουβέλ-βαγκ δε λέει να εξαγφανιστεί απ' την ατμόσφαιρα της γαλλικής κινηματογραφίας, οι γάλλοι δείχνουν να βρίσκουν τις σύγχρονες φωνές που θα οδηγήσουν στη νέα ακμή, δημιουργικά και εισπρακτικά. Να έλειπαν μόνο κάποιες χολιγουντιανές απομιμήσεις...

Για ένατη χρονιά λοιπόν, οι γαλλόφωνοι φορείς παρουσιάζουν το φεστιβάλ γαλλόφωνου κινηματογράφου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με ένα πλήθος ταινιών, που ελάχιστες έχουμε δει ή θα δούμε στις δικές μας αίθουσες (οι οποίες μοιάζουν πολλές κι ακριβές για το περιορισμένο φανατικό κοινό αλλά λίγες κι ανεπαρκείς για τις σημερινές δυνατότητες παραγωγής και διανομής).

Απ' όλες αυτές, λόγω ονομάτων πρωτίστως, ξεχωρίζουν οι καινούργιες ταινίες των Εμίρ Κουστουρίτσα (Promets-moi), Αντρέ Τεσινέ (Les Témoins με την Εμανουέλ Μπεάρ), Κλοντ Σαμπρόλ (La Fille coupée en deux), Σεντρίκ Κλαπίς (Paris με τη Ζιλιέτ Μπινός και τον Ρομέν Ντουρί), Ντενί Αρκάν (L’Age des ténèbres), Κριστόφ Ονορέ (Les Chansons d’amour με τον Λουί Γκαρέλ και την Κιάρα Μαστρογιάνι), Ζακ Ριβέτ (Ne touchez pas la hache), Χου Σιάο Σιεν (Le Voyage du ballon rouge με τη Ζιλιέτ Μπινός) και Κατρίν Μπρεϊγιά (Une vieille maîtresse με την Άσια Αρτζέντο). Όσο για τις υπόλοιπες, η δική μου προσοχή στρέφεται κυρίως σε δυο θρίλερ, που μετά τα περσινά “Le Serpent” και “Ne le dis à personne” έχω την εντύπωση ότι ταιριάζουν στους Γάλλους (σίγουρα πιο πολύ απ' την κωμωδία). Το “La Clef” του Γκιγιόμ Νικλού με τον Γκιγιόμ Κανέ και το “Le Tueur” του Σεντρίκ Ανζέρ.

Στ' άλλα τμήματα της διοργάνωσης ξεχωρίζει η μίνι ανθολογία του φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, από ταινίες βραβευμένες στο παρελθόν με το βραβείο Ζαν Βιγκό, ανάμεσά τους και το σύντομο φιλμ του ιδίου “Zéro de conduite: Jeunes diables au collège”. Σε μια ξεχωριστή εκδήλωση (Cinemix), η Όλγα Κουκλάκη θα ντύσει μουσικά δυο βουβές ταινίες της δεκαετίας του '20.

Κάποιες απ' τις ταινίες θα διαγωνιστούν για το “Βραβείο της Πόλης των Αθηνών” αλλά και το βραβείο κοινού. Καλή θέαση.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

Απόρρητο
v