Μichael Clayton: Δοκιμασμένη συνταγή επιτυχίας

του Λουκά Τσουκνίδα

Οι «εταιρείες» είχαν πάρει χαμπάρι από καιρό ότι τις έχουμε πάρει χαμπάρι κι έστυψαν αρκούντως τα μυαλά των στελεχών τους για να βρουν εγκαίρως τη λύση για τη βελτίωση της εικόνας τους. Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη λοιπόν κι η Απρόσωπη Εταιρεία (Α.Ε.: ο ιδιοφυής, έχω την εντύπωση, κατακερματισμός της πρακτικής ευθύνης) αναλαμβάνει χρέη θεματοφύλακα οποιωνδήποτε σκοπών είναι τρέντι (όχι δε θα ενδώσω στον πειρασμό ν’ αναφέρω υπό μορφή λογοπαιγνίου το αντίπαλον δέος που λέγεται emo) διεκδικώντας έτσι το ηθικό δικαίωμα ν’ ασχοληθεί, όπως είναι το φυσιολογικό δηλαδή, πιο εγωιστικά με τα του οίκου της.

Έλα όμως που κάποιες εταιρείες (σχετικές π.χ. με τρόφιμα ή αγροτικά φάρμακα) έχουν την κοινωνική ευθύνη ενσωματωμένη στην ίδια τη φύση τους ενώ ήδη, εφόσον παράγουν είδη πρώτης ανάγκης, ξεκινούν κάποια μέτρα πιο μπροστά απ’ τις άλλες στην κούρσα του κέρδους. Η αγορά τους είναι εξασφαλισμένη και για τάργκετ γκρουπ έχουν το ανθρώπινο είδος ολόκληρο, πόσο εύκολα μπορεί ν’ αποτύχουν;

Στο «εταιρικό» θρίλερ (νέο είδος που ξεπήδησε από τις προκλήσεις της εποχής μας) του Τόνι Γκίλροϋ, σεναριογράφου των τριών «Bourne», μια τέτοια εταιρία ονόματι u-north αρχίζει ν’ αντιμετωπίζει προβλήματα με κάποιες αμφιλεγόμενες παρενέργειες των σούπερ αποδοτικών ζιζανιοκτόνων της και καταφεύγει σε κάποιες κάπως δραστικές λύσεις. Η μία εξ αυτών, ανατίθεται σ’ ένα συνεργάτη «φάντασμα» ονόματι «Michael Clayton».

Ο Τζορτζ Κλούνι, υποδύεται τον τύπο που αναλαμβάνει να «χειρίζεται» ανθρώπους και καταστάσεις για λογαριασμό της εταιρείας και των νομικών συμβούλων της, με την αόριστη ιδιότητα του «ειδικού συμβούλου». Ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του «επιστάτη». Ο Μάικλ Κλέιτον όμως, είναι χωρισμένος κι έχει ένα γιο που ζει χώρια του ενώ είναι χρεωμένος μέχρι το λαιμό από μια επιχείρηση που άνοιξε για τα χρόνια της απόσυρσης. Η μυστηριώδης δουλειά του είναι ό,τι έχει για να κρατηθεί.

Ο πολύπλευρος Τομ Γουίλκινσον, παίζει το ρόλο του Άρθουρ Ίντενς, ενός από τους δικηγόρους της εταιρείας, που σε μια κρίση συνείδησης, γδύνεται και δίνει τα ρούχα του στην κοπέλα η οποία μηνύει τ’ αφεντικά του για ανθρώπινες απώλειες. Η εταιρεία βλέπει το σχετικό βίντεο και αναθέτει στον ειδικό να τον «μαζέψει». Ο ειδικός όμως είναι και φίλος του, τον νουθετεί, αλλά στο βάθος βλέπει την αλήθεια της παράκρουσής του.

Εντωμεταξύ, το αρχιστέλεχος της εταιρείας, ρόλος κουτί για την Τίλντα Σουίντον, καταφεύγει σε εξωτερικούς και πιο δραστικούς συνεργάτες για να ρυθμίσει την κρίση. Το δίδυμο των «ρυθμιστών» παρακολουθεί τον Άρθουρ, αλλά και τον Μάικλ, βοηθώντας τα πράγματα να πάρουν άγρια τροπή και τους πρωταγωνιστές ν’ αναλάβουν τις πραγματικές τους ευθύνες…

[Το trailer της ταινίας]

Ο Γκίλροϋ έχει αποδείξει ότι γνωρίζει από θρίλερ κι έτσι επιλέγει να ξεκινήσει με κάτι δυνατό κι ύστερα να μας διηγηθεί πώς φτάσαμε ως εκεί, πριν συνεχίσει το δρόμο προς την κορύφωση των γεγονότων. Το αυτοκίνητο του Μάικλ λοιπόν τινάζεται στον αέρα, αλλά εκείνος τη γλιτώνει, αφού είχε βγει λίγο πριν κι έτσι η αφήγηση αρχίζει. Η «μηχανή» του σεναριογράφου και σκηνοθέτη λειτουργεί άριστα, η πλοκή είναι ξεκάθαρη και οι κουβέντες με εταιρικές ορολογίες που μπερδεύουν τον άσχετο περιορισμένες.

Χρησιμοποιεί ωραία το μοντάζ, τη σύνθεση εργασιακού και προσωπικού περιβάλλοντος, για να σκιαγραφήσει τους αμφιλεγόμενους χαρακτήρες, αλλά αστοχεί κάπως στο κόλπο με το βιβλίο στρατηγικής φαντασίας, που ο γιος του Μάικλ προτείνει στον πατέρα του και τον Άρθουρ. Ο Γουίλκινσον με την Τίλντα Σουίντον κερδίζουν τις εντυπώσεις αφού ο Κλούνι είναι τυπικά καλός και σ’ αυτό το ρόλο.

Μια πολύ καλή ταινία, που'χει αβανταδόρικο θέμα, με προσήλωση όμως στην ιστορία κι όχι στην ηθικολογία.

Βγαίνουν ακόμα:

- Η νέα ταινία του Γουόνγκ Καρ-Βάι «My Blueberry Nights» στο γνώριμο άψογο στιλ του σκηνοθέτη, αλλά σε αμερικάνικο έδαφος και με σαφώς πιο αδύναμη ιστορία και πρωταγωνίστρια.

- Το μεταφυσικό θρίλερ «The Orphanage» του ισπανού Χουάν Αντόνιο Μπαγιόνα, με πολλές περγαμηνές, καλογυρισμένο αλλά χωρίς εκπλήξεις.

- Η ενδιαφέρουσα ρομαντική μουσική κομεντί «Once», η περιπέτεια φαντασίας «The Golden Compass», η κωμωδία «Balls of Fury» και το εφηβικό «Bratz».

- Οι δυο κλασικές και βραβευμένες μικρού μήκους του Αλμπέρ Λαμορίς, οι εξαιρετικές «Le Ballon Rouge» και «Crin Blanc» και το ντοκιμαντέρ για την ερωτική συμπεριφορά των ζώων «Animals in Love».

Όλες οι Ταινίες