Cassandra's Dream: Βιάστηκε και σκόνταψε!

του Λουκά Τσουκνίδα

Ο Γούντι Άλεν κάνει περίπου μια ταινία το χρόνο. Επέλεξε να κάνει ταινίες με ένα ρυθμό καταιγιστικό, δηλώνοντας μάλιστα ότι πρόκειται για θέμα ψυχικής ηρεμίας. Δυστυχώς όμως δεν είναι εφικτό να κάνεις αριστουργήματα με τέτοιο ρυθμό και είναι σα να δηλώνεις ότι θα κάνεις μια μέτρια ταινία κάθε χρόνο για να γλιτώσεις τα ψυχοφάρμακα. Προφανώς η υγεία του Γούντι είναι πιο σημαντική από τη δική μας κινηματογραφική απόλαυση κι αφού το μέτριό του είναι αρκετά καλό για τους οπαδούς (ανάμεσά τους κι εγώ ενίοτε) τότε κανένα πρόβλημα.

Πριν από δύο περίπου χρόνια απογοητεύτηκα με το «Match Point», την απόπειρα του Άλεν να κάνει ένα βαθύ, τραγικό δράμα-θρίλερ, με αναφορές στην κλασσική λογοτεχνία και φυσικά την αγαπημένη του αρχαία τραγωδία. Το βρήκα επιδερμικό κι επιτηδευμένο, με παντελή έλλειψη αληθοφάνειας στο αστυνομικό του κομμάτι, το οποίο εξυπηρετούσε εξόφθαλμα τις αρχικές προθέσεις του σεναριογράφου, πράγμα που δυσκολεύομαι να συγχωρήσω. Αμέσως μετά επέτρεψε στην κωμωδία, με το «Scoop», αλλά η επανάληψη του ίδιου νευρικού χαρακτήρα δεν βοήθησε καθόλου κι ούτε η Σκάρλετ Γιόχανσον μπόρεσε να πείσει στο ρόλο της. Παρ’ όλ’ αυτά δεν ήταν εξαναγκασμένο να περάσει ως αριστούργημα όπως το προηγούμενο κι έτσι δεν ένιωσα να με τραβάν απ’ το λαιμό. Το διασκέδασα.

Η τριλογία του Λονδίνου (μιας και η επόμενη ταινία γυρίστηκε στη Βαρκελώνη) κλείνει με το «Cassandra’s Dream», μια επιστροφή στο ηθογραφικό θρίλερ και στα γνωστά θέματα της ηθικής, της ύβρεως και της τιμωρίας.

Πρόκειται για την ιστορία δυο αδερφών, του φιλόδοξου Ίαν (Γιούαν Μαγκρέγκορ) και του φουκαρά Τέρι (Κόλιν Φάρελ). Ο πρώτος δουλεύει στο εστιατόριο του πατέρα του, αλλά σχεδιάζει να επενδύσει σε ξενοδοχεία στις ΗΠΑ ενώ ο δεύτερος είναι μηχανικός αυτοκινήτων, παντρεμένος και κολλημένος τζογαδόρος, που σκέφτεται ν’ ανοίξει ένα δικό του μαγαζί με αθλητικά είδη. Όταν ο Τέρι κερδίζει στις σκυλοδρομίες, οι δυο τους αγοράζουν τη βάρκα των ονείρων τους και την ονομάζουν «Cassandra’s Dream», απ’ το όνομα του σκύλου-νικητή φυσικά.

[Δείτε το trailer της ταινίας]

Ο Ίαν τότε, ερωτεύεται τη φιλόδοξη ηθοποιό Άντζελα Σταρκ, της πουλάει το ίματζ του μεγαλοεπενδυτή και για να μην τη χάσει πρέπει να επισπεύσει τα σχέδιά του ενώ ο Τέρι παρασύρεται από την ξαφνική του ρέντα και βρίσκεται να χρωστάει ένα υπέρογκο ποσό. Στριμωγμένα στα σχοινιά, τ’ αδέρφια ζητούν τη βοήθεια του πλούσιου θείου Χάουαρντ απ’ την Αμερική. Όμως κι ο θείος αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα που θέλει λύση γι’ αυτό προτείνει μια δίκαιη ανταλλαγή. Ένας συνεργάτης του ετοιμάζεται να τον καταδώσει για επαγγελματικές ατασθαλίες και πρέπει να φύγει απ’ τη μέση…

Ο Γούντι Άλεν τοποθετεί δύο αδέρφια (που δε μοιάζουν και τόσο) μπροστά σ’ ένα κλασσικό ηθικό δίλημμα που ο καθένας αντιμετωπίζει διαφορετικά. Ο Ίαν είναι σαφώς ο πιο φιλόδοξος και ως αμοραλιστής δεν τρομάζει από την ιδέα του φόνου. Ο Τέρι είναι πιο ανθρώπινος και διστάζει αλλά ως άρρωστος τζογαδόρος δε μπορεί να πει όχι σ’ ένα μεγάλο ρίσκο που περιλαμβάνει μια μεγάλη ανταμοιβή. Υποκύπτουν φυσικά αλλά ο σεναριογράφος τους επιφυλάσσει κάποιες δόσεις ρεαλισμού για τη συνέχεια.

Το σενάριο είναι δεμένο ως πλοκή, χωρίς τρανταχτές απιθανότητες, αλλά λίγο φλύαρο και με τάσεις διδακτισμού. Αυτό κάνει τους χαρακτήρες κάπως ψυχρούς παρά την πολύ καλή προσπάθεια όλων των πρωταγωνιστών. Μου φάνηκαν επίσης αρκετά αφελείς, αλλά αυτό ήταν μάλλον ηθελημένο. Η σκηνοθεσία είναι αναμενόμενη, χωρίς εκπλήξεις ή ιδιαίτερες παρεμβάσεις. Το συνηθισμένο πνεύμα του Άλεν λείπει παντελώς όπως και στο «Match Point», κάτι που δε φαίνεται να εξασφαλίζει από μόνο του τη σοβαρότητα ή τη βαριά ατμόσφαιρα.

Μια μέτρια και ψυχρή ταινία, ό,τι περιμένουμε πλέον από έναν πολύ δημιουργικό σκηνοθέτη με πρωτότυπες ιδέες, αλλά λίγο χρόνο στη διάθεσή του.

Βγαίνουν ακόμα:

- Η χλιαρή κινηματογραφική μεταφορά του «Love in the Time of Cholera» δια χειρός Μάικ Νιούελ. Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο αλλά νομίζω πως το μόνο που θα μου έμενε θα ήταν οι όμορφες πρωταγωνίστριες και η κωμική προσπάθεια του Χαβιέρ Μπαρντέμ να παίξει τον γέρο.
- Το υπέροχο «The Violin» του Φρανσίσκο Βάργκας, η ιστορία ενός γέρου βιολιστή που μπλέκεται στον ανταρτοπόλεμο στα χωριά του Μεξικού. Δυνατή αφήγηση για μια απλή ιστορία, βραβείο ερμηνείας στις Κάνες για τον ερασιτέχνη πρωταγωνιστή και μια από τις πιο αγαπητές ταινίες στο περσινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
- Το καταιγιστικό, αλλά και απολαυστικό, φεστιβάλ πιστολιδιού «Shoot ‘Em Up» με τον Κλάιβ Όουεν να το χαίρεται υπερβολικά και τον Πολ Τζιαμάτι στο ρόλο του κακού. Α, ναι! Και τη Μόνικα Μπελούτσι στο ρόλο της ωραίας.
- Η κωμωδία «Good Luck Chuck» με τον ημι-ανερχόμενο Ντέιν Κουκ, το βίντεο-γκέιμ που έγινε ταινία «Hitman 47» με τον Τίμοθι Όλιφαντ και το γερμανικό «Eight Miles High», η ζωή της γκρούπι και τοπ-μόντελ Ούσι Όμπερμαγιερ.

Όλες οι Ταινίες