Simpsons: Μεγάλες προσδοκίες χωρίς αντίκρισμα

του Λουκά Τσουκνίδα

Έξι χρόνια δουλειάς και γύρω στις εκατό διορθωμένες εκδοχές θα έπρεπε να είναι αρκετές για μια καλή ταινία. Όμως δεν είναι καθόλου εύκολο να σταθείς απέναντι σε κάτι τόσο πετυχημένο και να το μεταφέρεις σ’ ένα νέο μέσο με τις ίδιες πιθανότητες επιτυχίας.

Οι Σίμσονς είναι μια από τις πιο γνωστές τηλεοπτικές οικογένειες της τελευταίας εικοσαετίας. Δεν υπάρχει τηλεθεατής στον πλανήτη που να μη γνωρίζει την ύπαρξη των κίτρινων πρωταγωνιστών, μιας από τις πιο πετυχημένες σειρές κινουμένων σχεδίων στην ιστορία. 18 σεζόν πέρασαν στο προσκήνιο και συνεχίζουν αλλά μέχρι πρόσφατα, οι δημιουργοί είχαν αντισταθεί στον τεράστιο πειρασμό να μεταφέρουν το τέκνο τους στη μεγάλη οθόνη. Άλλο πράγμα, βλέπεις, τα 22λεπτα επεισόδια κι άλλο μια ταινία 90 τουλάχιστον λεπτών. Τελικά το τόλμησαν, με τη βοήθεια έντεκα ολόκληρων σεναριογράφων, επιλεγμένων από όσους έχουν κατά καιρούς συνεισφέρει στη σειρά.

Το αποτέλεσμα; Αναμενόμενο. Ένα μεγάλης διάρκειας επεισόδιο, με πολλή πλάκα, άπειρες μπηχτές, κάποιες σκηνές ανθολογίας -όπως η κούρσα του γυμνού Μπαρτ με το σκέιτμπορντ- αλλά ελάχιστες εκπλήξεις σε σεναριακό και αισθητικό επίπεδο. Όπως λέει και ο ατίθασος μικρός με τα καρφάκια: Underachiever… And proud of it, man!

Την ώρα που ο Μπαρτ περνάει κρίση στη σχέση με τον πατέρα του, η Λίσα βρίσκει έναν αληθινό ακτιβιστικό έρωτα και οι κάτοικοι του Σπρίνγκφιλντ αρνούνται να ασχοληθούν με την μόλυνση της λίμνης τους, ο παππούς βλέπει ένα όραμα καταστροφής. Η προφητεία του περνάει στα ψιλά, μέχρι που ο Χόμερ κάνει τη γκάφα και βάζει την πόλη του σε μπλεξίματα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, ακούει τον σύμβουλό του Ρας Κάργκιλ και τοποθετεί το Σπρίνγκφιλντ σε καραντίνα, κάτω από έναν τεράστιο θόλο. Όταν οι κάτοικοι ανακαλύπτουν τον υπεύθυνο στο πρόσωπο του Χόμερ, εκείνος δεν έχει παρά να φύγει μαζί με την οικογένειά του. Παρ’ ότι είναι μακριά και ασφαλείς, η Μαρτζ και τα παιδιά θέλουν να γυρίσουν και να σώσουν το Σπρίνγκφιλντ, ενώ ο Χόμερ όχι. Μένοντας μόνος, καταλαβαίνει ότι είναι ώρα να αναλάβει την ευθύνη και ξεκινά μια επιχείρηση σωτηρίας και εξιλέωσης…

Δυστυχώς, η εξιλέωση αυτή περνά από τους κόλπους της προβλεψιμότητας και της πολιτικής ορθότητας καθώς ο Χόμερ ανακαλύπτει -για ακόμα μια φορά στην κινηματογραφική ιστορία- την αξία της οικογένειας και βρίσκει δύναμη από τη θέλησή του να είναι κοντά της. Η σάτιρα των σεναριογράφων στρέφεται σε χιλιοχτυπημένους στόχους, την έλλειψη στοιχειώδους οικολογικής συνείδησης, την κρατική διαπλοκή και ευθυνοφοβία, την ψυχολογία της μάζας και άλλα τέτοια, που έχουν καυτηριαστεί απείρως καλύτερα στα 18 χρόνια ζωής των Σίμσονς. Επιπλέον, μέσα σε τόση ώρα ταινίας, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες –πλην του Φλάντερς– αξιοποιούνται λιγότερο, απ’ ότι συχνά σ’ ένα επεισόδιο.

Όσον αφορά την εικόνα, η χρήση CGI είναι παραπάνω από εμφανής και δε βοηθά καθόλου στη σύγκριση με το απλό δισδιάστατο ανιμέισιον που χαρακτηρίζει τη σειρά. Σε εποχές που οι ταινίες κινουμένων σχεδίων έχουν ανεβάσει τον πήχη της αισθητικής πολύ ψηλά, οι Σίμσονς δε φαίνεται να σκοτίζονται ιδιαίτερα για τον ανταγωνισμό.

Δικαίως, αφού στην περίπτωσή τους, όλο το ζουμί είναι στο σενάριο. Έλα όμως, που δεν αποδεικνύεται αρκετό ώστε το φιλμ να αντικρίσει κατάματα τις προσδοκίες. Τελικά, όπου λαλούν πολλοί κοκόροι…

Βγαίνουν ακόμα:

- Το ριμέικ της ταινίας «Interview» του μακαρίτη Τεό Βαν Γκογκ απ’ τον Στιβ Μπουσέμι. Ένα μισανθρωπικό πορτραίτο δύο πολύ διαφορετικών ανθρώπων που πρέπει να περάσουν μαζί τη διαδικασία μιας συνέντευξης. Εξυπνακίστικο και χωρίς συγκεκριμένο στόχο, είναι η φετινή ταινία που με εκνεύρισε λίγο λιγότερο από το «Bordertown».
- Το «The Good Night» είναι μια ταινία για τον κόσμο των ονείρων και την αλληλεπίδραση τους με τον ξύπνιο μας. Επιφανειακή και χλιαρή, με μόνους διασωθέντες τους Ντάνι Ντε Βίτο και Σάιμον Πεγκ.
- Ακόμα μια ταινία με τον Χάνιμπαλ Λέκτερ μας χρειαζόταν. Στο «Hannibal Rising» μαθαίνουμε τις ρίζες του διάσημου κανίβαλου, πως δραπέτευσε από σταλινικό ορφανοτροφείο, για να βρει τη γυναίκα του θείου του στη Γαλλία, με την οποία έκανε και μαθήματα κουγκ-φου… Μπρους-Λι αθάνατος, ελέησον ημάς.
- Η ιδιόρρυθμη, σχεδόν βουβή κωμωδία του Οτάρ Ιοσελιάνι «Jardins en Automne» γύρω από το εφήμερο της εξουσίας και το μεγαλείο της απλότητας και η καινούργια ταινία του Αλεξάντερ Σοκούροφ, «Aleksandra».

Όλες οι Ταινίες

Όλες οι Αίθουσες

ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS
Reviews στο Rotten Tomatoes The Simpsons Archive: Τα πάντα για τους Simpsons The Simpsons Wiki Project Βίντεο - συζήτηση με τους James Brooks, Matt Groening σχετικά με την ταινία Δείτε το trailer της ταινίας στο YouTube Η ταινία στο Internet Movie Database Κριτικές στο Movie Review Query Engine Το επίσημο site της σειράς Το επίσημο site της ταινίας