Breach: Κατασκοπική... μονομαχία χαρακτήρων

Βασισμένη σε μια από τις πολλές αληθινές ιστορίες διπλών πρακτόρων του Ψυχρού Πολέμου, η νέα ταινία του Μπίλι Ρέι ποντάρει στις δυνατές ερμηνείες των πρωταγωνιστών της, για να κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο σε μια ιστορία με γνωστή κατάληξη. (Δείτε το τρέιλερ της ταινίας).
Breach: Κατασκοπική... μονομαχία χαρακτήρων
του Λουκά Τσουκνίδα

Ψυχρός πόλεμος: ο τρόπος που βρήκαν οι σύμμαχοι και νικητές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου να τον συνεχίσουν, μιας και είχαν ξεμείνει από «σοβαρούς» κινδύνους. Τι μας άφησε: τη βεβαιότητα ότι ο «θερμός» πόλεμος είναι απείρως πιο καθαρός, τις ατελείωτες κατασκοπικές ιστορίες –σε σινεμά και λογοτεχνία- και το κόκκινο τηλέφωνο που, τι απογοήτευση, δεν ήταν καθόλου κόκκινο.

Από τους αγαπημένους στερεότυπους ήρωες της ψυχροπολεμικής περιόδου, είναι σίγουρα ο διπλός πράκτορας. Προδότης, ιδεαλιστής, καιροσκόπος ή απλά… εργασιομανής; Άπειροι αντιήρωες αυτού του τύπου, πρωταγωνίστησαν σε διάφορες εξωφρενικές ιστορίες, όπου άλλοτε τιμωρούνταν για τη δράση τους κι άλλοτε έπαιρναν τα λεφτά και το κορίτσι κι έτρεχαν. Όταν η ζωή όμως αποφασίζει να αφηγηθεί, «το’ χει» καμιά φορά, καλύτερα κι απ’ τη φαντασία.

Το 2001, συνελήφθη ο επί σειρά δεκαετιών πράκτορας του FBI, Ρόμπερτ Χάνσεν, με την κατηγορία της προδοσίας, αφού ενεργούσε ως διπλός πράκτορας για λογαριασμό των Ρώσων. Η δράση του χαρακτηρίστηκε ως η χειρότερη περίπτωση διαρροής πληροφοριών στην ιστορία της υπηρεσίας κι ο ιδιόρρυθμος κατάσκοπος καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση –προς το παρόν βρίσκεται στην απομόνωση. Το κακό όμως είχε γίνει. Το θέμα είναι: κακό για ποιον;

Ο Μπίλι Ρέι, σκηνοθέτης του, επίσης βασισμένου σε αληθινό σκάνδαλο, «Shattered Glass», ανέλαβε να μεταφέρει στο κινηματογραφικό κοινό, την απίθανη ιστορία του Ρόμπερτ Χάνσεν. Με σαφέστερο στόχο και πιο ορισμένο πεδίο δράσης απ’ ότι είχε ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο στο δικό του πρόσφατο κατασκοπικό δράμα (The Good Shepherd), το «Breach» του Ρέι, δίνει επιπλέον την ευκαιρία για πολύ καλές ερμηνείες σε δυο εξαιρετικούς ηθοποιούς.

Ο Ρόμπερτ Χάνσεν (Κρις Κούπερ) είναι ύποπτος για συνεργασία με το Ρωσικό στρατόπεδο αλλά και για απρεπή σεξουαλική δράση. Ο Έρικ Ο’ Νιλ (Ράιαν Φίλιπ) «προάγεται» σε γραμματέα του, με την αποστολή να ελέγξει τη δεύτερη κατηγορία. Γνωρίζοντας τον ιδιόρρυθμο κι εσωστρεφή Χάνσεν, ο νεαρός Ο’ Νιλ νιώθει αρχικά φόβο, που μετατρέπεται σε ενός είδους σεβασμό κι έρχεται σε σύγκρουση με τον εαυτό του και την αποστολή του. Παρ’ όλ’ αυτά, ο Χάνσεν, συνεχίζει να φέρεται παράξενα, κάνοντας τον θύτη του να επιμείνει μέχρι τέλους…

Η αποκάλυψη του τέλους της ταινίας –για όσους δε γνώριζαν ήδη περί τίνος πρόκειται– μέσω αρχειακού υλικού απ’ το ξεκίνημα, ενισχύει την πρόκληση για τον σκηνοθέτη. Ο Ρέι καταφέρνει να κάνει μια ταινία με γνωστή κατάληξη ενδιαφέρουσα, χτίζει ακόμα και μια σχετική αγωνία, για την τύχη των δύο πρακτόρων, «κακού» και «καλού». Το κυριότερο όμως, είναι ότι αφήνει άφθονο χώρο στους Κρις Κούπερ και Ράιαν Φίλιπ, να παίξουν μεταξύ τους και να βγουν κερδισμένοι. 

            | το trailer της ταινίας|  

Ο πρώτος, στο ρόλο του «σφαλιστού» αρχιπράκτορα, σεβάσμιου καθολικού, σοβαρού οικογενειάρχη και φαινομενικά πατριώτη. Ο κατά Κούπερ Χάνσεν μοιάζει να έχει πάντα τον έλεγχο αλλά είναι ύποπτα ανασφαλής, φαίνεται ιδεαλιστής αλλά οδηγείται από έναν πληγωμένο εγωισμό. Ο Φίλιπ, τον συμπληρώνει άψογα, στο ρόλο του νεαρού, φιλόδοξου πράκτορα, που ψάχνει για κάποιο πρότυπο μέσα στην υπηρεσία, κάποιον που θα του διαλύσει τις αμφιβολίες για το αν διάλεξε το σωστό επάγγελμα.

Μια κατασκοπική ταινία χωρίς δράση, αλλά διαρκή υπόνοια κινδύνου και μια ενδιαφέρουσα μονομαχία χαρακτήρων.

Βγαίνουν ακόμα:

- Η συνέχεια της επιτυχημένης ταινίας με ζόμπι «28 Days Later» του Ντάνι Μπόιλ, με τίτλο «28 Weeks Later», αλλά από άλλο σκηνοθέτη. Το στιλ είναι ξαναζεσταμένο, το σενάριο απλοϊκό και ο Ρόμπερτ Καρλάιλ λίγος.
- Το αριστούργημα του Άλφρεντ Χίτσκοκ «North By Northwest» σε επανέκδοση, μια ακόμα κωμωδία για κλάματα με τον παρηκμασμένο Ρόμπιν Γουίλιαμς, το «License to Wed» και δυο δραματικές ευρωπαϊκές ταινίες, το γερμανικό «Sommer ‘04» και το γαλλικό «Le Concile de Pierre» με τη Μόνικα Μπελούτσι.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

Απόρρητο
v