Η άρνηση του Βιν Ντίζελ να κάνει σίκουελ και η στροφή του προς πιο ”πολυσύνθετους” ρόλους σήμανε το τέλος των ευκαιριών για έναν άξιο διάδοχο του Στίβεν Σιγκάλ στις ακατάληπτες ταινίες δράσης.
Η επιτυχία του ”Final Destination” και η δυνατότητα για άπειρα σίκουελ με ευρηματικούς διασκεδαστικούς θανάτους σήμανε το τέλος της προηγούμενης μορφής της εφηβικής ταινίας τρόμου.
Τι παραπάνω θα μπορούσε να πετύχει μια ταινία με τον τίτλο... ”Snakes on a Plane” που βγαίνει στις αίθουσες την Πέμπτη;
Ένας νεαρός γίνεται μάρτυρας στο φόνο ενός εισαγγελέα από ένα μαφιόζο στη Χαβάη. Ο μαφιόζος τον ανακαλύπτει αλλά στο τσακ, προλαβαίνει και τον σώζει ο πράκτορας του FBI. Αφού πείθεται να καταθέσει εναντίον του μαφιόζου, ο νεαρός επιβιβάζεται σε ένα αεροπλάνο μαζί με τον πράκτορα που τον έσωσε και τον συνάδελφό του. Λογάριασαν όμως χωρίς τον ευρηματικό μαφιόζο που ελλείψει καλύτερης λύσης (;;;), ξαμολάει ένα στρατό από ιντερνάσιοναλ φίδια μαστουρωμένα με φερομόνες μέσα στο αεροπλάνο και η κόλαση ξεσπάει...
Η φήμη λέει ότι η ιδέα για την ταινία ξεκίνησε από μια πλάκα μεταξύ συναδέλφων στο Χόλιγουντ που έψαχναν τον πιο απίθανο τίτλο. Ο τίτλος βρέθηκε, το σενάριο γράφτηκε και το ίντερνετ έγινε το πεδίο όπου, εκτός από την τεράστια δημοσιότητα, οι δημιουργοί βρήκαν πολλές διασκεδαστικές ιδέες τις οποίες πρόσθεσαν στο τελικό αποτέλεσμα. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Μια ταινία φτιαγμένη για τους φαν, εν μέρει και από τους ίδιους.
Είτε b-movie, είτε καλτ, είτε κακόγουστη φάρσα, είτε κινηματογραφικός χαβαλές, ένα είναι το σίγουρο: δε γίνεται μια ταινία να είναι πιο ειλικρινής σε σχέση με αυτό που υπόσχεται από το ”Snakes on a Plane”. Από την πρώτη στιγμή μέχρι το τέλος το φιλμ ψάχνει ευκαιρίες για αυτοσαρκασμό και πηγαίνει κάποια κλισέ ένα βήμα πιο πέρα. Δεν βάζω παράδειγμα για ευνόητους λόγους.
Θυμάμαι πολλές φορές σε ”σοβαρές” ταινίες ”καταστροφής” και ”καταιγιστικής δράσης” να προσθέτουμε ατάκες μόνοι μας για να διακωμωδήσουμε κάποιες υπερβολικές σκηνές. Εδώ το έκαναν οι ίδιοι οι σεναριογράφοι πριν από μας.
Οι πρωταγωνιστές λένε τις ατάκες μια ανάσα πριν από τον ”κακόβουλο” πλακατζή θεατή. Ευχάριστη έκπληξη όταν περιμένεις άλλη μια πομπώδη πατάτα που πήρε στα σοβαρά τον εαυτό της.
Η καλύτερη εκτόνωση ύστερα από μια ατυχή επιλογή στις Νύχτες Πρεμιέρας.
Οι υπόλοιπες
Για πιο κλασικούς κινηματογραφόφιλους όμως, υπάρχει το Γαλλικό ”Βασιλιάδες και Βασίλισσα” του Αρνό Ντεσπλεσέν, μια όμορφη εναλλαγή δράματος, πικρού χιούμορ και διαδοχικών αποκαλύψεων. Πιθανό μείον, η μεγάλη διάρκεια.
Βγαίνουν ακόμα το ψυχολογικό θρίλερ με τον Νίκολας Κέιτζ που προκαλεί γέλια, ”Το Μυστικό του Σκιάχτρου”, το εφηβικό θρίλερ της εβδομάδας ”Reeker” και το σίκουελ ”Garfield 2: A Tale of Two Kitties” για τα παιδιά.
Λουκάς Τσουκνίδας
