«The Bird Detective»: Τα ‘πιτσουνάκια’ είναι μύθος

Το βιβλίο «The Bird Detective», το οποίο κυκλοφορεί στον Καναδά αυτήν την εβδομάδα, διαλύει τον μύθο των ερωτευμένων πουλιών, που τα θέλει να μένουν με τον/την σύντροφό τους για πάντα, και σκιαγραφεί έναν τρόπο ζωής, ο οποίος περιλαμβάνει μοιχεία και την αναζήτηση της προσωπικής «βολής».

Η συγγραφέας του βιβλίου Bridget Stutchbury, καθηγήτρια βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του York, στο Toronto, λέει σχετικά «από όλους τους μύθους που γνωρίζουμε για τα πουλιά, αυτός που βρίσκεται πιο μακριά από την αλήθεια είναι ότι αυτά δημιουργούν ισόβιους δεσμούς. Κάποια το κάνουν, αλλά τα περισσότερα μικρά πουλιά που κελαηδούν, όχι».

Το βιβλίο χρησιμοποιεί στοιχεία που συλλέχθηκαν από μελέτες είκοσι ετών, με παρατηρήσεις μέσω ραδιοκυμάτων και τεστ DNA, και αποκαλύπτει, μεταξύ άλλων, ότι ο καναδικός Δρυομυγοχάφτης (Acadian flycatcher) ανήκει στα ωδικά πτηνά) γονιμοποιεί θηλυκές πολύ μακριά από την φωλιά όπου βρίσκεται το σπίτι του, ενώ η θηλυκή γαλαζοκέφαλη βίρεα (blue headed vireos) προσχεδιάζει το διαζύγιο δοκιμάζοντας πρώτα νέους συντρόφους, πριν παρατήσει τα μικρά της.

«Η βασική ανακάλυψη είναι ότι πολλά από τα πουλιά χωρίζουν για λόγους τους οποίους οι άνθρωποι θα χαρακτήριζαν ‘εγωιστικούς’», λέει η Stutchbury, η οποία σημειώνει ότι τα θηλυκά πτηνά συνήθως αναζητούν συντρόφους με περισσότερα χρώματα και με μεγαλύτερο ταλέντο στο κελάηδισμα. Ένας άλλος λόγος που παρατούν τα μικρά τους είναι ότι επιδιώκουν να ‘πατήσουν στα δικά τους πόδια’ και μετακινούνται μόνα τους σε περιοχές ασφαλέστερες και με περισσότερη τροφή. Και εξηγεί, «οι θηλυκές αναζητούν τον πιο ‘ποιοτικό’ σύντροφο, ώστε εξίσου ‘ποιοτικά’ να είναι και τα μικρά τους».

Η Stutchbury, η οποία έχει μελετήσει δεκάδες είδη πουλιών που κελαηδούν στον Καναδά, τις ΗΠΑ και τον Παναμά, λέει ότι όσο πιο σύντομα είναι τα καλοκαίρια, τόσο πιο πιθανό είναι να αφήσουν οι θηλυκές τις φωλιές και τα μικρά τους, πριν ακόμα μπορούν να πετάξουν, προκειμένου να βρουν γρήγορα νέους συντρόφους και να γεννήσουν νέα αυγά. Έτσι, η φροντίδα των μικρών που μένουν πίσω περνά στα χέρια των αρσενικών.

Τα αρσενικά πουλιά μπορούν να τριπλασιάσουν ή και να τετραπλασιάσουν την αναπαραγωγική τους επιτυχία γονιμοποιώντας τις θηλυκές γειτόνισσές τους, αλλά μόνο οι «σύντροφοι» ενδιαφέρονται για τα μικρά τους, και κάποιοι από αυτούς δεν είναι ιδιαίτερα ικανοί. «Όταν το αυγό ‘σκάει’ δε μπορούν να ξεχωρίσουν αν είναι δικό τους ή όχι», λέει η επιστήμονας. «Δεν έχουν τρόπο να το γνωρίζουν».

Το διαζύγιο είναι, επίσης, ιδιαίτερα κοινό ανάμεσα στα πουλιά, τα περισσότερα εκ των οποίων ζουν με τον σύντροφό τους μόνο για μερικούς μήνες. Τα ποσοστά διαζυγίων κυμαίνονται μεταξύ του 99% για τα περισσότερα φλαμίνγκο έως 0% για τα περιπλανώμενα αλμπατρός.

Το βιβλίο της Bridget Stutchbury, το οποίο εκδόθηκε από την HarperCollins, είναι διαθέσιμο στον Καναδά από σήμερα, ενώ θα κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ προς τα τέλη Μαΐου. Δεν γνωρίζουμε ακόμα πότε και αν θα κυκλοφορήσει στην ελληνική αγορά.

Ε.Μ.
Πηγή: Reuters.com