Λόγια Φτερά: Ένα απολαυστικό, αρχαίο παραμύθι

Ανασυνθέτοντας πειστικότατα ένα άγνωστο εν πολλοίς σύμπαν, αυτό του αρχαίου ελληνικού μύθου, ο Χ. Χωμενίδης δημιουργεί ένα απολαυστικότατο παραμύθι που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον και το χαμόγελο του αναγνώστη.
του Χρήστου Ζαρίφη

Το προηγούμενο βιβλίο του («Το σπίτι και το κελί») ήταν μια βουτιά στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Το τελευταίο, όμως, είναι μια κατάβαση στον κόσμο του αρχαίου ελληνικού μύθου και στα σκοτεινά χρόνια της ελληνικής ιστορίας. Αν μη τι άλλο, ο Χρήστος Χωμενίδης με το «Λόγια φτερά» δίνει μια διαφορετική εκδοχή της συγγραφικής του δεινότητας και εκπλήσσει πολλαπλώς.

Ο Τήνελλος, επαγγελματίας αοιδός, λίγο πριν πεθάνει, αποφασίζει να κληροδοτήσει την ιστορία της ζωής του στον εγγονό του. Έτσι, αρχίζει να διηγείται τον πολυτάραχο βίο του: πώς γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια μικρή ελληνική αποικία της Μικράς Ασίας, πώς βρέθηκε να είναι σκλάβος του βασιλιά, τη ζωή με τον «προαιώνιο» αοιδό Αναβάτη κοντά στον οποίο έμαθε την τέχνη του, τις περιπέτειές του σε μεγάλες αρχαιοελληνικές πόλεις, την κατάληξή του, τέλος, σε ένα «νεκρό» νησί.

Το «Λόγια φτερά», παρότι δεν διεκδικεί δάφνες κλασικού αριστουργήματος, είναι μια μικρή (και πολύ ευχάριστη) έκπληξη για τον αναγνώστη. Κατ’ αρχάς, η συγγραφική δεξιότητα του Χωμενίδη ανασυνθέτει πειστικά ένα ολόκληρο (και άγνωστο εν πολλοίς) σύμπαν, ζωντανό, αληθοφανές, κοντινό. Σ’ αυτό βοηθούν και τα συγγραφικά ευρήματα, που «πατάνε» από τη μυθολογία και την ιστορία μέχρι τον Ησίοδο αλλά και τους μεταγενέστερους λυρικούς ποιητές.

Έπειτα, είναι ο ίδιος ο χαρακτήρας του Τήνελλου, ένα μείγμα… ροκ σταρ και ήρωα τραγωδίας: ζει μια σειρά από περιπέτειες που με τη σειρά τους βοηθούν στον ανασχηματισμό του μύθου σε κάτι ευρύτερο και επιτρέπουν να ιχνηλατήσουμε τη γέννηση του κόσμου που δημιούργησε τα ομηρικά έπη. Άλλωστε, ο εγγονός του Τήνελλου, όπως μαθαίνουμε στην τελευταία πρόταση του βιβλίου, λέγεται Όμηρος…

Τέλος, είναι το (ευρηματικό κατά τον γράφοντα) τέλος της δράσης: το «νεκρό νησί» όπου εκβράζεται κάποια στιγμή ο ήρωας και το οποίο γίνεται αφορμή για να ανακαλύψει τη δύναμη και το μεγαλείο της τέχνης που υπηρετεί, την ισχύ του λόγου και της μνήμης, αναδεικνύοντας την τέχνη σε Λυδία λίθο της καθημερινότητας και της «κοινής» επιβίωσης.

Εν κατακλείδι, ο Χρήστος Χωμενίδης δίνει ένα απολαυστικότατο παραμύθι, που θα κρατήσει αμείωτο, μέχρι το τέλος του βιβλίου, το ενδιαφέρον και το χαμόγελο του αναγνώστη.

Χρήστος Χωμενίδης, «Λόγια φτερά», εκδόσεις Πατάκη, σελίδες 370, τιμή 19 ευρώ
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v