Ο Άγιος Αχίλλειος είναι νησί… αλλά όχι από εκείνα που έχεις συνηθίσει

Σε όλη την Ελλάδα, υπάρχουν μόνο δύο νησιά λιμνών που κατοικούνται. Το ένα είναι το νησί της λίμνης των Ιωαννίνων. Το άλλο ο Άγιος Αχίλλειος, που κουρνιάζει στην αγκαλιά της Μικρής Πρέσπας, αγναντεύοντας τα γαλήνια νερά της, πάνω στα οποία φτεροκοπούν νωχελικά και τσαλαβουτούν τεμπέλικα μαυρόπαπιες, αργυροπελεκάνοι και ερωδιοί.

Περάστε, να σας συστήσουμε

Στην άκρη του ελληνικού βορρά, κοντά στο σημείο όπου τα σύνορά μας αγγίζουν δύο χώρες, την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία (θεωρητικά τουλάχιστον, καθότι σημαδούρες, σημαιάκια και άλλες γραφικότητες να χαλάνε το τοπίο στα νερά της λίμνης δεν θα δεις) ο Άγιος Αχίλλειος βρίσκεται στον χάρτη εδώ και ενώνεται με την «στεριανή» όχθη της Μικρής Πρέσπας μέσω μιας πλωτής γέφυρας.

Το ακριβές μήκος της γέφυρας είναι 650 μέτρα, και το να τη διασχίσεις οπουδήποτε αλλού θα σου έπαιρνε κάτι λιγότερο από δεκάλεπτο, εδώ όμως θα το φτάσεις το μισάωρο. Γιατί; Επειδή θα σταματάς κάθε λίγα βήματα για να πιάσεις θέση στα παγκάκια της και να χαζέψεις από τη μια τους σταχτοτσικνιάδες που φτερουγίζουν ανάμεσα στις καλαμιές, από την άλλη την εικόνα των σπιτιών του νησιού (έντεκα στον αριθμό, ο θρύλος λέει πως κάθε φορά που χτιζόταν ένα δωδέκατο κάποιο άλλο θα γκρεμιζόταν) που όσο πλησιάζεις γίνεται όλο και πιο μαγική. Εικοσιέξι άνθρωποι κατοικούν αυτή τη στιγμή στο νησί, που έχει δικό του ταβερνάκι και ξενώνα αν θέλεις να μείνεις.

Πόση Ιστορία χωρά σε ένα τόσο δα νησί;

Το εννοούμε όταν λέμε πως ο Άγιος Αχίλλειος είναι ένα νησί τοσοδούλι: Δύο ώρες όλες κι όλες θα σου πάρει να περπατήσεις το μονοπάτι που το διατρέχει όλο, ανάμεσα σε μοσχαράκια και βουβάλια που βόσκουν αμέριμνα μπροστά σε απομεινάρια εκκλησιών που χρονολογούνται από τον 10ο ως και τον 15ο αιώνα.

Εντυπωσιακότερη όλων, η Βασιλική του Αγίου Αχιλλείου, κτισμένη τον 10ο αιώνα από τον Βούλγαρο Τσάρο Σαμουήλ, που είχε στην Πρέσπα το κέντρο του βασιλείου του, και ο οποίος τάφηκε κατά τη λαϊκή παράδοση εδώ όταν πέθανε.

Στην άκρη του νησιού, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η Μονή της Παναγιάς Πορφύρας, με τις τοιχογραφίες του 1524 και κάποιες μεταγενέστερες του 1741, ενώ τρεις ακόμα εκκλησίες –η Βασιλική των Αγίων Αποστόλων, ο Άγιος Δημήτριος και ο Άγιος Γεώργιος– συμπληρώνουν την πεντάδα με τα επίσημα αξιοθέατα του νησιού.

Και λέμε επίσημα, γιατί το βασικότερο άξιο… θέασης είναι το ίδιο το τοπίο του Αγίου Αχιλλείου, η ονειρική ησυχία του, η φαντασμαγορική του θέα από το λοφάκι στο οποίο δεσπόζει ο Σταυρός (χάρτης εδώ), τα χρώματα της λίμνης που αλλάζουν ανάλογα την εποχή και το φως της μέρας, και η αίσθηση που έχεις διαρκώς ότι βρίσκεσαι σε έναν τόπο έξω από χωροχρονικά πλαίσια.

Πού (και τι) θα φας

Ένα και καλό είναι το ταβερνάκι του νησιού, ο Άγιος Αχίλλειος, που απλώνει τραπεζάκια σε έναν σούπερ χουχουλιαστό χώρο, και σε ένα καταπληκτικό μπαλκόνι με θέα στη λίμνη αν πετύχεις καλό καιρό.

Εδώ θα δοκιμάσεις πρώτα απ’ όλα παραδοσιακούς γίγαντες Πρεσπών στον φούρνο, ψητή Φλωρινέλα, γριβάδι ψαρεμένο στη λίμνη και ψημένο με λαδόξυδο και μπούκοβο, κεμπάπια, πρασάτο λουκάνικο και πεντανόστιμους βουβαλοκεφτέδες. Συνοδεύεις οπωσδήποτε με ντόπιο τσίπουρο, και πληρώνεις γύρω στα 20-25€ το άτομο.

Εδώ να μείνεις

Στα ζεστά, παραδοσιακά δωμάτια του Ξενώνα Άγιος Αχίλλειος, τα μπαλκόνια των οποίων αγναντεύουν τα καρτποσταλικά τοπία της λίμνης. Οι τιμές τους για τα Σαββατοκύριακα Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου είναι στα 81€ το δίκλινο με πρωινό.

Περισσότερες ιδέες για βόλτες, φαγητό, βαρκάδες και δραστηριότητες στις Πρέσπες έχουμε εδώ – Οι Πρέσπες είναι ένα όνειρο φθινοπωρινό