Η Μένουλα στου Γκύζη είναι το τέλειο αστικό ουζερί για ψαρικά

Δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας, και θαρρείς ότι είσαι σε νησί. Η Μένουλα απλώνει τα τραπέζια της στο μυστικό πεζοδρομάκι της Βαρατάση, ανάμεσα σε φουντωτές φυλλωσιές, στολίζει τα περβάζια της με πολύχρωμα γλαστράκια, βάφει θαλασσιούς τους πέτρινους τοίχους της και φτιάχνει το τέλειο σκηνικό για μεσημεριανά ουζάκια όσο ακόμα οι φθινοπωρινές λιακάδες καλά κρατούν. Για όταν σταματήσουν, έχει κι έναν ζεστό, φιλόξενο εσωτερικό χώρο, με λίγα και καλά τραπέζια για να απολαμβάνουμε τις νοστιμιές της και τον χειμώνα –και τα βράδια που πιάνει ψύχρα.

Η μένουλα, αν αναρωτιέσαι, είναι είδος ψαριού, συγγενεύει με την μαρίδα, μην κοιτάς που δεν την ήξερες, και την πεσκανδρίτσα δεν την ξέραν οι Αθηναίοι μέχρι που την έβαλε ο Λευτέρης Λαζάρου στα τραπέζια τους.

Στην γκυζιώτισσα Μένουλα θα έρθεις Σάββατο μεσημέρι για ουζάκι με φίλους που έχετε καιρό να τα πείτε, καθημερινή μετά τη δουλειά, ή μια από εκείνες τις μέρες που δεν προλαβαίνεις ή δεν αντέχεις να μαγειρέψεις, και θέλεις να φας κάτι σπιτικό αλλά οικονομικό –μεγάλο πράγμα το οικονομικό στις μέρες μας.

«Φρέσκα ψάρια-θαλασσινά» υπόσχεται η βαθυγάλαζη ταμπέλα απέξω, κι αυτά θα βρεις στο μενού, το οποίο είναι μικρό αλλά θαυματουργό, με λίγους και καλούς νεοτερισμούς και εμπιστοσύνη στα υλικά του, που είναι πράγματι ολόφρεσκα και μαγειρεμένα με αγάπη.

Στα «άχαστα» σημείωσε τα τηγανιτά καλαμαράκια, που δεν έχουν ίχνος λαδίλας, την πολύ ενδιαφέρουσα χταποδοσαλάτα (αντίστοιχο σουξέ έχει και η καβουροσαλάτα, δεν τη δοκιμάσαμε, επιφυλασσόμαστε για την επόμενη φορά), το άψογα δεμένο κριθαρότο με γαρίδες και το ψητό χταπόδι που σερβίρεται με βελουδένια φάβα. Αν τις πετύχεις, μια δοκιμή αξίζουν και οι κοκκινιστές σουπιές με κριθαράκι.

Πολύ δυνατά παίζει γενικώς το τηγάνι τους, απ’ όπου βγαίνουν γαυράκια, αθερίνες, κουτσομούρες, μπαρμπούνια και πάει λέγοντας, ενώ αν είσαι φαν των μεγάλων, ψητών ψαριών θα χαρείς να μάθεις ότι αυτά τιμώνται στα 45€ το κιλό.

Γενικά, οι τιμές είναι σούπερ προσιτές για θαλασσινά, σκέψου ότι με 25€ περίπου το άτομο καλοτρώς και πίνεις και τα ουζάκια/ τσιπουράκια σου, τα οποία θα βρεις σε καλή ποικιλία: Από Βαρβαγιάννη και Ηδωνικό μέχρι Τσιλιλή, Μπαμπατζίμ και Ούζο 12.

Τις μέρες και ώρες αιχμής, αν δεν είσαι γενικά τυχερός άνθρωπος, είναι καλή ιδέα να κάνεις μια κράτηση, γιατί τα τραπέζια είναι λίγα και γίνονται (δικαίως) ανάρπαστα. Οι γείτονες σημειώστε ότι κάνει και ντελίβερι.