5 βιβλία αν… δεν διαβάζεις και τόσο βιβλία

Υπάρχουν οι βιβλιόφιλοι που αδημονούν να διαβάσουν το επόμενο μυθιστόρημα, διήγημα, αστυνομικό, δοκίμιο και πάει λέγοντας και υπάρχουν κι αυτοί που περιμένουν στωικά να γίνει ταινία ή σειρά και να το δουν σκεπασμένη με μια πικέ κουβερτούλα που το τραβάει κι η εποχή στην τηλεόραση. Εμείς εδώ δεν κρίνουμε σε καμία των περιπτώσεων για αυτό και αρπάζουμε την ευκαιρία που μας παρουσιάζεται προκειμένου να αναφερθούμε σε 5 υπέροχα βιβλία τα οποία θα ενθουσιάσουν κι εκείνους που δεν διαβάζουν τόσο πολύ.

To τραγούδι του προφήτη του Paul Lynch (εκδόσεις Gutenberg)

Ο αναγνώστης εύκολα βρίσκει καταφύγιο στην πλούσια και ποιητική γλώσσα του Lynch. Κάθε σελίδα είναι γεμάτη με εικόνες και αισθήσεις που ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας, ενώ η ανατροφοδότηση του θέματος της επιβίωσης και της ελπίδας αναδεικνύει τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής. Το Τραγούδι του Προφήτη δεν είναι απλά ένα βιβλίο, είναι μια εμπειρία. Καθώς γυρίζουμε κάθε σελίδα, βυθιζόμαστε σε έναν κόσμο γεμάτο με ένταση και συναίσθημα που σαγηνεύει τον αναγνώστη με την πλοκή του, τους χαρακτήρες του και την εμβληματική του γραφή. Ολοκληρώνοντας το βιβλίο δεν γίνεται παρά να υποκλιθείς στον Paul Lynch όχι μόνο για το ταλέντο του αλλά και για τον τρόπο που αναδεικνύει την ανθρώπινη επιθυμία για ελευθερία και ελπίδα, η οποία κάποιες φορές φωλιάζει στα πλέον απρόβλεπτα μέρη.

Περίληψη εδώ

Μαθήματα του Ίαν ΜακΓιούαν (εκδόσεις Πατάκη)

Ο συγγραφέας ρίχνει τους ήρωές του μέσα στις δίνες της Ιστορίας, χωρίς να καταφεύγει σε εύκολες ηθικολογίες ή σε βολικά συμπεράσματα. Με ύφος στοχαστικό, σχεδόν υπνωτιστικό στη σοφία του, φωτίζει με διαύγεια τις αντιφάσεις και τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης. Οι χαρακτήρες του παλεύουν με τον χρόνο, με τις μνήμες και τις ενοχές τους, σε μια αδιάκοπη προσπάθεια κατανόησης του ίδιου τους του εαυτού. Ο Ίαν ΜακΓιούαν, με τη γνωστή του αφηγηματική ακρίβεια και συναισθηματική ευαισθησία, καταφέρνει να μετατρέψει το πέρασμα του χρόνου σε στοχασμό πάνω στη ζωή, την απώλεια και την επιμονή της ελπίδας — ένα μάθημα που δεν τελειώνει με την τελευταία σελίδα.

Περίληψη εδώ 

Αμερικανική αγωγή του Μπεν Λέρνερ (εκδόσεις Δώμα)

Οξύ, φρέσκο, ανατρεπτικό και απρόσμενα πρωτότυπο, το βιβλίο του Λέρνερ λειτουργεί σαν καθρέφτης και ταυτόχρονα σαν δηλητήριο για τον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να στέκουν ξανά στο κατώφλι μιας ιστορικής κρίσης. Η πρωτότυπη αξιοποίηση του λόγου, υβριδική ανάμεσα σε ποίηση, δοκίμιο και αφήγηση, ανανεώνει ριζικά τη μορφή του μυθιστορήματος και προσφέρει μια λογοτεχνική εμπειρία που συνδυάζει οξύνοια, ειρωνεία και συγκίνηση. Ένα έργο που επιβεβαιώνει πως ο Μπεν Λέρνερ ανήκει στους πιο ευρηματικούς και απαραίτητους συγγραφείς της εποχής μας.

Περίληψη εδώ 

Το Τενεκεδένιο Ταμπούρλο του Γκύντερ Γκρας (εκδόσεις Πατάκη)

Όταν η Σουηδική Ακαδημία απένειμε το Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Γκύντερ Γκρας το 1999, σημείωνε στην αιτιολογία της πως «στο Τενεκεδένιο Ταμπούρλο ο συγγραφέας αναμετριέται με το τιτάνιο έργο της αναψηλάφησης της σύγχρονης ιστορίας, ανασύροντας από τη λήθη τους αποκηρυγμένους και τους ξεχασμένους∙ τα θύματα, τους ηττημένους και τα ψέματα που η ανθρωπότητα προτίμησε να ξεχάσει γιατί κάποτε πίστεψε σ’ αυτά». Περισσότερες από έξι δεκαετίες μετά την πρώτη του έκδοση, το έργο εξακολουθεί να συγκλονίζει, να διχάζει και να εμπνέει, επιβεβαιώνοντας τη θέση του ανάμεσα στα σημαντικότερα λογοτεχνικά επιτεύγματα του 20ού αιώνα. Ελάχιστα μυθιστορήματα κατόρθωσαν να αποτυπώσουν με τέτοια διορατικότητα τη σκοτεινή ψυχολογία της Ευρώπης που βρέθηκε αντιμέτωπη με τον ναζισμό.
Με τολμηρή συμβολική γλώσσα, ειρωνικό βλέμμα και αμείλικτη ειλικρίνεια, ο Γκρας ανέδειξε τον μικρό ήρωα του Ταμπούρλου σε διαχρονικό μάρτυρα μιας ηθικής κατάρρευσης. Το έργο αυτό, αδιαμφισβήτητα το magnum opus του, παραμένει ορόσημο για κάθε αναγνώστη που αναζητά λογοτεχνία με ιστορικό βάθος και υπαρξιακό στοχασμό.
Η πρόσφατη επανέκδοση του Τενεκεδένιου Ταμπούρλου σε νέα, προσεγμένη μετάφραση της Τούλας Σιέτη, έρχεται να αποκαταστήσει ένα μεγάλο κενό στις ελληνικές βιβλιοθήκες — κι αποτελεί ευκαιρία να (ξανα)γνωρίσουμε ένα από τα πιο τολμηρά έργα του περασμένου αιώνα.

Περίληψη εδώ

Τα Φιλιά του Manuel Vilas (εκδ. Ίκαρος)

Τα Φιλιά είναι ένα μυθιστόρημα που αποπνέουν έρωτα βαθύ, ώριμο, σωματικό, μα και ευάλωτο. Ο Μανουέλ Βίλας πλέκει μια ιστορία όπου η τρυφερότητα συναντά την απόγνωση, και το χιούμορ συνυπάρχει με τη σιωπή των απωλειών. Μέσα στο φόντο μιας κοινωνίας που καταρρέει, δύο άνθρωποι ψάχνουν όχι απλώς τη σωτηρία, αλλά έναν νέο τρόπο να υπάρξουν μέσα από την αγάπη.

Ο συγγραφέας, με λόγο γυμνό και ποιητικό, μας οδηγεί σ’ έναν στοχασμό πάνω στη φθορά, την τυχαία ευτυχία και τη δεύτερη ευκαιρία που μπορεί να χαρίσει ένα βλέμμα ή ένα φιλί. Η ανάγνωση του βιβλίου μοιάζει με ένα απαλό, επίμονο χάδι που παρατείνει τη μνήμη του συναισθήματος ακόμη κι όταν η τελευταία σελίδα έχει κλείσει. . Και κάπως έτσι, ο Βίλας παραδίδει ένα από τα πιο συγκινητικά και αληθινά μυθιστορήματα των τελευταίων ετών, βαθιά τρυφερό και επί της ουσίας ρομαντικό χωρίς να είναι καθόλου εύπεπτο.

Περίληψη εδώ