Κρυμμένα χωριουδάκια του Πηλίου που αξίζει να ανακαλύψεις

Πέτρινα καλντερίμια, πλατείες με πλατάνια, γάργαρα νερά και ιστορίες που κουβαλούν δεκαετίες παράδοσης. Τα χωριά του Πηλίου είναι ένα προς ένα πανέμορφα, όμως κάποια έχουν μια πιο διακριτική, ιδιαίτερη γοητεία.

Πέρα από την Ζαγορά και την Τσαγκαράδα, υπάρχει  Μηλίνα με το διάσημο ηλιοβασίλεμα και το απάνεμο λιμανάκι των ιστιοπλόων, ο Λαύκος με την πλατεία κάτω από τα γιγάντια πλατάνια και το παλαιότερο καφενείο της Ελλάδας, ο Κισσός με τα ταβερνάκια-θρύλους και την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, το Κατηχώρι με την παράδοση στο κρασί και το τσίπουρο και πολλά ακόμα «μυστικά» μέρη.

Μηλίνα

Μόλις τρία χιλιόμετρα από το Χόρτο, η όμορφη Μηλίνα απλώνεται στην αγκαλιά του Παγασητικού, και προσφέρει απλόχερα ηρεμία και γαλήνη. Αγαπημένο στέκι των ιστιοπλόων χάρη στο απάνεμο λιμανάκι της, είναι το ιδανικό σημείο για να ανοίξεις πανιά προς τις Σποράδες ή να εξερευνήσεις με σκάφος τους μικρούς κόλπους και τα νησάκια που μοιάζουν να ξεφυτρώνουν τυχαία στη θάλασσα. Όμως ακόμα κι αν δεν έχεις καράβι, η Μηλίνα έχει κάτι να σου πει: με τις παραθαλάσσιες βόλτες της, τα ηλιοβασιλέματα που βάφουν τον ουρανό πορτοκαλί και μοβ, αλλά και τα μεζεδοπωλεία με τσίπουρα για να σε πάρουν οι ώρες κουβεντιάζοντας. Αγαπημένο μας στέκι εδώ η ψαροταβέρνα Φάβιος με σούπερ θέα θάλασσα και ολόφρεσκα θαλασσινά. Κι αν θες κάτι ακόμα πιο «ζωντανό», τα μπαράκια της υπόσχονται ωραίες βραδιές δίπλα στο κύμα, παρέα με ένα κοκτέιλ.

Λαύκος

Σκαρφαλωμένος στα 330 μέτρα, ο Λαύκος αγναντεύει τον Παγασητικό με μια πλατεία–όνειρο, ολόκληρη σκεπασμένη από τα γιγάντια πλατάνια που μπλέκουν τα κλαδιά τους πάνω από τα κεφάλια των επισκεπτών. Τα λιθόστρωτα καλντερίμια κάνουν ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα σε παραδοσιακά αρχοντικά και σε οδηγούν σε μικρά ξωκλήσια, ενώ από εδώ ξεκινούν μονοπάτια που χαρίζουν στον Λαύκο τον τίτλο της «χαράς του πεζοπόρου». Ένα από τα πιο όμορφα κατεβαίνει ως τη Μηλίνα μέσα σε δυόμισι ώρες, περνώντας από τοπία που δείχνουν το Πήλιο στην πιο αυθεντική του μορφή. Το χωριό είναι ήσυχο, σχεδόν απομονωμένο, αφού δεν μπαίνουν αυτοκίνητα μέσα: θα αφήσεις το όχημά σου στον χώρο στάθμευσης έξω από την είσοδο και θα χαθείς στα στενά του με τα πέτρινα κτίρια. Εδώ θα βρεις και το παλαιότερο καφενείο της Ελλάδας, όπου κάποτε έκατσαν ο Παπαδιαμάντης και ο Βάρναλης.

Κισσός

Παραδοσιακά σπίτια, παλιά καλντερίμια, άφθονα νερά και ωραία ταβερνάκια, ο Κισσός αποδεικνύει ότι στο Πήλιο οι μεγαλύτερες εκπλήξεις κρύβονται στα πιο ήσυχα μέρη. Χτισμένος μέσα σε ένα πυκνό καταπράσινο τοπίο με καστανιές, οξιές, μηλιές και πλατάνια, δεν έχει αποκτήσει ποτέ τη φήμη της γειτονικής Τσαγκαράδας, κι αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημά του. Αυτό που τον έκανε γνωστό στους καλοφαγάδες είναι τα ταβερνάκια του, με κορυφαία παραδείγματα τα Πέντε Φι, που σερβίρουν από το 1935 παραδοσιακές νοστιμιές όπως κολοκυθόπιτα και χοιρινό κρασάτο, και η Συνάντηση, όπου δοκιμάζεις πιο ευφάνταστα πιάτα όπως ρεβίθια με πορτοκάλι και φέτα με σως τριαντάφυλλο. Στην πλατεία δεσπόζει η εντυπωσιακή εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία της περιοχής, μπροστά στην οποία θα δεις και την προτομή του Ρήγα Βελεστινλή. Σύμφωνα με την παράδοση μάλιστα, δίδαξε εδώ για δύο χρόνια, λίγο μετά τις σπουδές του στη Ζαγορά.

Κατηχώρι

Πηγή: Wikipedia

Μόλις τρία χιλιόμετρα από την Πορταριά, είναι από εκείνα τα πηλιορείτικα χωριά που κρατούν αναλλοίωτη την παραδοσιακή τους όψη. Χωμένο μέσα σε αειθαλές πράσινο, με τρεχούμενα νερά που δίνουν δροσιά σε κάθε γωνιά, το χωριό φημίζεται για την παραγωγή κρασιού και τσίπουρου – μια τέχνη που περνάει από γενιά σε γενιά χάρη στα αμπέλια και τους ελαιώνες της περιοχής. Τα διάσπαρτα ξωκλήσια, βυζαντινά και νεότερα, συμπληρώνουν το τοπίο, ενώ μια ιδιαίτερη στάση αξίζει στο Εκθετήριο Αγροτικής Οικονομίας της οικογένειας Χατζηγιάννη. Εκεί, ανάμεσα σε αλέτρια, παλιές παρτομηχανές, νταμιτζάνες και ασπρόμαυρες φωτογραφίες, θα βρεις τα μηχανήματα του οικογενειακού ελαιοτριβείου, όλα καλοδιατηρημένα, έτοιμα να σε ταξιδέψουν σε μια εποχή που το χωριό ζούσε με τον ρυθμό της γης και της σοδειάς.

Σταγιάτες

Πηγή: Stagiates Guest House

Ένα από τα πιο γοητευτικά χωριουδάκια του Πηλίου, βρίσκεται σκαρφαλωμένο στα 340 μέτρα με πανέμορφη θέα στον Παγασητικό. Βυθισμένο στο πράσινο, με παραδοσιακά σπίτια, αρχοντικά και πλακόστρωτα καλντερίμια, δίνει την αίσθηση πως ο χρόνος εδώ έχει σταματήσει. Οι πηγές του χωριού, γνωστές για το «αθάνατο νερό» τους, αναβλύζουν σχεδόν σε κάθε γωνιά, ενώ σημείωσε πως είναι ιδανικός προορισμός για χαλαρή περιήγηση, αλλά και για πεζοπορία: η διαδρομή προς τη Μακρινίτσα είναι από τις πιο όμορφες και εύκολες του Πηλίου, περνώντας μέσα από το Μεγάλο Ρέμα με μοναδικά τοπία. Το χωριό, όμως, δεν φημίζεται μόνο για τα νερά του αλλά και για τα περίφημα λουκάνικά του. Οι «Λουκανικάδες» των Σταγιατών έχουν κρατήσει ζωντανή την παράδοση. Αν βρεθείς στο τέλος του καλοκαιριού, η Γιορτή Λουκάνικου στην πλατεία του χωριού είναι εμπειρία που δεν πρέπει να χάσεις.