Το φεστιβάλ που διοργανώνει κάθε Αύγουστο η ομάδα Messolonghi by Locals είναι μια γιορτή για την πόλη, για το τέλος του καλοκαιριού, και για τις ιστορίες που αξίζουν να ειπωθούν.
γράφει:
Από την παραλία της Τουρλίδας, αυτής της στενής λωρίδας γης που αγκαλιάζει την λιμνοθάλασσα της Κλείσοβας σαν να την υπογραμμίζει, τα αστέρια μοιάζουν στο αθηναϊκό μας βλέμμα εκατομμύρια. Ο κόσμος που χορεύει δίπλα μας, στο τελευταίο πάρτι του 7ου Φεστιβάλ των Ντόπιων και του καλοκαιριού, δε μοιάζει να το προσέχει. Μπορεί να είναι οι περισσότεροι ντόπιοι, συζητάμε μεταξύ μας, να το έχουν συνηθίσει. Ή μπορεί να είναι εκείνου του είδους η μαγεία που δεν την προσέχεις, μέχρι κάποιος να σου την επισημάνει. Όπως είναι και το ίδιο το Μεσολόγγι –και το Φεστιβάλ των Ντόπιων του, που αναλαμβάνει ακριβώς αυτή την δουλειά, της επισήμανσης.
@messolonghibylocals Ένα σύντομο ταξίδι στα όσα ζήσαμε στο 7ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΩΝ ΝΤΟΠΙΩΝ-MESSOLONGHI BY LOCALS FESTIVAL 2025. #festival #fyp #messolonghifestival #messolonghi ♬ πρωτότυπος ήχος - Δίεση 101.3 Fm
Λίγες ώρες νωρίτερα, σε μια σχεδόν τρίωρη ξενάγηση-έκπληξη, ο χαρισματικός ξεναγός Γιώργος Αποστολάκος αφηγούταν σε ένα κοινό από ντόπιους και επισκέπτες ιστορίες που ξέφευγαν από την μεγάλη εικόνα, εκείνη που μισομαθαίναμε στο σχολείο, και ζούμαραν σε πρόσωπα και περιστατικά, αποδομούσαν μύθους και συνέθεταν το παζλ της θρυλικής Εξόδου του Μεσολογγίου, από την ανθρώπινη πλευρά της.
Το προηγούμενο βράδυ, η ομάδα αρχιτεκτονικής του Messolonghi by Locals μας μιλούσε, στη δική της περιπατητική ξενάγηση, για άλλες, εντελώς διαφορετικές αλλά εξίσου ενδιαφέρουσες ιστορίες: Εκείνες των ανθρώπων πίσω από τα κτίρια του ιστορικού κέντρου της πόλης, πρωθυπουργών (από το Μεσολόγγι κατάγονταν πέντε, το ήξερες; δεν το ήξερες), ποιητών, και όλων των ενδιάμεσων.
Με φόντο έναν πελώριο, κατακόκκινο ήλιο να δύει πίσω από την λιμνοθάλασσα, το απόγευμα του Σαββάτου, η διευθύντρια του Μουσείου Άλατος, Δέσποινα Κανελλή, μας μυούσε στα μυστικά του αλατιού και των περίφημων Αλυκών Μεσολογγίου, εξηγώντας πως τα φλαμίνγκο που συχνάζουν στη λιμνοθάλασσα δεν είναι από φυσικού τους ροζ: Γεννιούνται γκρίζα, σαν το ασχημόπαπο του παραμυθιού, και αποκτούν το ροζ χρώμα τους τρώγοντας τις μικρές γαρίδες, που με τη σειρά τους τρώνε ένα συγκεκριμένο είδος φυκιού. Αυτό είναι που βάφει τα νερά στις άκρες των αλυκών σε εκείνη τη ροζ απόχρωση που μας έχει κάνει όλους να χαζέψουμε.
Το Φεστιβάλ που διοργανώνει κάθε χρόνο το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου η ομάδα Messolonghi by Locals δεν είναι άλλο ένα καλοκαιρινό φεστιβάλ με χορούς και συναυλίες. Έχει κι απ’ αυτά: Και παραδοσιακό γλέντι το βράδυ της Παρασκευής, και προ-φεστιβαλικό live με Σωκράτη Μάλαμα και Ιουλία Καραπατάκη στις αρχές Αυγούστου, και ροκιές στον πεζόδρομο το βράδυ του Σαββάτου, και χορευτικό τεκνόπαρτο στην Τουρλίδα την Κυριακή.
Έχει όμως και όσα λείπουν από τα υπόλοιπα φεστιβάλ που διοργανώνονται ανά την Ελλάδα: Περιπατητικές ξεναγήσεις στην πόλη, εκδρομές σε αρχαιολογικούς χώρους γύρω της, ποδηλατοβόλτες και βαρκάδες στη λιμνοθάλασσα, γευσιγνωσία τοπικών προϊόντων επάνω στις πελάδες (τα σπιτάκια των ψαράδων της), εργαστήρια κεραμικής, χαρακτικής, μαγειρικής, χορού και αρχαίου δράματος, ομιλίες σαν εκείνη του Θοδωρή Κουτσογιάννη, εφόρου της συλλογής έργων τέχνης της Βουλής, που συνέδεσε την πόλη και την ιστορία της με την ευρωπαϊκή τέχνη.
Από το 7ο Φεστιβάλ των Ντόπιων στο Μεσολόγγι φύγαμε με καινούριες γνώσεις, σαν αυτή για το καλύτερα διατηρημένο αρχαίο ναυπηγείο της Ευρώπης, που είναι επισκέψιμο στον συναρπαστικό αρχαιολογικό χώρο των Οινιαδών. Με καινούριους φίλους, με τους οποίους πιάσαμε κουβέντα σε περιπάτους και εργαστήρια, χορέψαμε μαζί από ρέιβ μέχρι χορούς κυκλωτικούς, και τσουγκρίσαμε ποτήρια γεμάτα από το αγαπημένο τοπικό ούζο Τρικενέ. Και με μια υπόσχεση: Του χρόνου να επιστρέψουμε, και να σε πάρουμε κι εσένα μαζί.
