Ρίξαμε και φέτος Αγκίστρι στο νησάκι του Σαρωνικού

Μια φορά και μόνο αρκεί για να ερωτευτείς το Αγκίστρι και να αναρωτηθείς τι έκανες όλα αυτά τα χρόνια και δεν επισκεπτόσουν αυτό το μικρό νησάκι του Σαρωνικού, σνομπάροντάς το ελαφρώς. Εμείς το αγαπάμε ιδιαίτερα το Αγκιστράκι για αυτό και πολύ συχνά το επισκεπτόμαστε είτε για μια ολιγοήμερη απόδραση ή ακόμη και για πολυήμερο ριλαξάρισμα πλάι στο κύμα.

Πώς πάμε εκεί;

Με το συμβατικό πλοίο το one way εισιτήριο για ένα ταξίδι μίας ώρας και πενήντα λεπτών κοστίζει 13,50€, ενώ το εισιτήριο του ταχύπλοου κοστίζει περί τα 20€ για το πήγαινε μόνο. Το εισιτήριο του αυτοκινήτου στο συμβατικό πλοίο –το άλλο δεν παίρνει αυτοκίνητα- κοστίζει 32€ one way.

Παραλίες έχει;

Το Αγκίστρι είναι ένα νησί για τους ήσυχους, τους ρομαντικούς, τους νοσταλγούς και τους εναλλακτικούς· όλους αυτούς που θέλουν το μπάνιο τους να έχει ιστορία, μυρωδιά πεύκου, και λίγο ιδρώτα πριν από την πρώτη βουτιά. Η πρώτη εικόνα που θα πάρεις κατεβαίνοντας από το flying dolphin στη Σκάλα είναι η μεγάλη αμμουδερή παραλία, φτιαγμένη λες για οικογένειες με κουβαδάκια, ρακέτες και μωρά με καπελάκια. Τα νερά της ρηχά και ασφαλή, και η ατμόσφαιρά της κάτι ανάμεσα σε παιδικό καλοκαίρι και μεσημεριανή ραστώνη σε νησίδα γαλήνης.

Λίγο πιο πέρα –και ελαφρώς ψηλότερα– βρίσκεται η παραλία-σύμβολο του νησιού, η Χαλικιάδα. Εδώ τα πράγματα γίνονται πιο... προσωπικά. Θα χρειαστείς γύρω στο εικοσάλεπτο περπάτημα μέσα από πευκόφυτο μονοπάτι, και στο τέλος μια κάπως απότομη κατάβαση –αλλά αν σε φοβίζει αυτό, μάλλον δεν είσαι για αυτή την παραλία. Γιατί η Χαλικιάδα δεν είναι μόνο φανταστικά νερά και υπέροχη φύση. Είναι κι ένας τρόπος να θυμηθείς τον εαυτό σου: εκείνον τον ανέμελο, ελεύθερο και γήινο τύπο που κοιμόταν με sleeping bag στην Ανάφη και ξυπνούσε με το φως του ήλιου. Ναι, είναι και γυμνιστών (αν σε ρωτάει η παρέα σου), αλλά κυρίως είναι αυθεντική.

Αν έχεις όρεξη για εξερεύνηση, πάρε ένα ποδήλατο –νοικιάζεται εύκολα και οικονομικά με 5€ τη μέρα– και κάνε τον γύρο του νησιού προς τις Δραγωνέρες. Η Μικρή και η Μεγάλη είναι δύο παραλίες βγαλμένες από καλοκαιρινό όνειρο: βαθιά, καταγάλανα νερά, πεύκα που σχεδόν αγγίζουν το κύμα και ελάχιστος κόσμος –ειδικά τις καθημερινές. Στις Δραγωνέρες δεν πας για τις ανέσεις· πας για τη σιωπή, τη δροσιά του δέντρου και εκείνη την αίσθηση του «τίποτα δεν με αγγίζει».

Αν πάλι αγαπάς την οργάνωση, τις παγωμένες μπύρες και τη χαλαρή lounge μουσική, τότε η Απόνησος είναι για σένα. Ιδιωτική μεν (είσοδος 5€, αλλά περιλαμβάνει ξαπλώστρα και ομπρέλα), σε αποζημιώνει με τις εξωτικές αποχρώσεις των νερών της και τα βραχάκια από όπου μπορείς να κάνεις τις βουτιές σου σαν 12χρονος σε διακοπές του ’90. Εδώ, θα νιώσεις λίγο σαν σε τροπικό νησί –χωρίς να έχεις φύγει από τον Αργοσαρωνικό.

Για πιο μοναχικούς χαρακτήρες, που δεν θέλουν κόσμο ούτε κατά διάνοια, υπάρχει πάντα η Μάρεζα στα Λιμενάρια. Όχι παραλία με την τυπική έννοια, αλλά βραχώδης ακτή με σκαλοπάτια προς τα γαλανά βάθη. Ερημιά, βουτιές και μια αίσθηση πρωτογονισμού που αγαπάμε.

Και όταν χορτάσεις αλάτι και ήλιο; Ώρα για χωριό

Μπορεί να σου φαίνεται ιεροσυλία να αφήσεις τις παραλίες, αλλά πίστεψέ μας, τα χωριά του Αγκιστρίου αξίζουν τον κόπο. Ξεκίνα από το Μετόχι, χτισμένο αμφιθεατρικά, με θέα στο απέραντο γαλάζιο και σπίτια κεραμιδοσκέπαστα σαν πίνακας του Τσαρούχη. Εδώ θα βρεις και το περίφημο ταβερνάκι του Παρνασσού, από τα πιο παλιά του νησιού, που σερβίρει μυρωδάτα μαγειρευτά και ολόφρεσκα ψάρια. Αν ανηφορίσεις νωρίς το βραδάκι, θα σε βρει το ηλιοβασίλεμα να τρως φάβα με καραμελωμένα κρεμμύδια και να λες «εδώ θα μπορούσα να μείνω».

Στη διαδρομή από τη Σκάλα προς τη Χαλικιάδα, στάσου οπωσδήποτε στη μικρή παραλία της Σκληρής και από πάνω της στο μπαλκονάκι της Αλκυόνης. Μικρό, γραφικό, σχεδόν μυστικό, είναι το ιδανικό σημείο για μεσημεριανό με θέα στο απέραντο γαλάζιο.

Τελευταία στάση, το Μεγαλοχώρι ή αλλιώς Μύλος, που κρατά ακόμα κάτι από την παλιά, αυθεντική αύρα του νησιού. Ανέβα τα ζιγκ ζαγκ δρομάκια του, μέσα από ασβεστωμένα σοκάκια και αυλές γεμάτες γιασεμιά, μέχρι να φτάσεις στον μοναδικό ανεμόμυλο του Αγκιστρίου. Από εκεί, είτε κάτσεις για καφέ, είτε συνεχίσεις μέχρι το Κάστρο –το μπαρ με την πιο ατμοσφαιρική αυλή του νησιού και τα καλύτερα κοκτέιλ από τις 18.00 και μετά– το βράδυ θα σε βρει να κάνεις χάζι το απέραντο μπλε που απλώνεται μπροστά σου.

Και τώρα που πεινάσαμε;

Μην ανησυχείς άφησέ το πάνω μας. Για ψαρομεζεδάκια από έμεπιρα τηγάνια τότε πρόσω ολοταχώς για το Λίγο Κρασί και Λίγο Θάλασσα αλλά και για το θρυλικό ταβερνάκι του Μόσχου που κρατά αγέρωχο από το 1936. Αμφότερα βρίσκονται στη Σκάλα όπως αντίστοιχα και η Pizzeria Avli η οποία θα σε ξαφνιάσει ευχάριστα με τις ξυλοφουρνιστές λιχουδιές της και τις τεραστίων διαστάσεων πίτσες της. Στον Τοξότη από την άλλη θα φας το καλύτερο μαγειρευτό φαγητό του νησιού μα δεν πρέπει να κάνεις το λάθος να παραμελήσεις τη σχάρα του που γεννά καθημερινά εκλεκτά κοψίδια. Για την Αλκυονή στη Χαλικιάδα τα είπαμε, όμως κράτα και το όνομα της ταβέρνας του Τάσου στα Λιμενάρια που πρέπει να πας συστημένος για ψητό κόκκορα. Ο Καφενές το Μαντράκι στο Μεγαλοχώρι έχει επίσης λαχταριστά μεζεδάκια που μυρίζουν θάλασσα κι είναι βέβαιο ότι θα ικανοποιήσουν όλους τους μπαρμπουνοφάγους της πλάσης.

Πού να μείνουμε βρε παιδιά;

Στο Koukounari θα βρεις value for money δωμάτια με το δίκλινο να κοστίζει εδώ 57€ τη βραδιά, ενώ πολύ καλές είναι οι επιλογές του Galaxias Studios στη Σκάλα με δίκλινα που κοστίζουν 73€ τη βραδιά και του Yialos Studios με δίκλινα στα 82€. Πολύ όμορφα και τα δωμάτια στο Ξενοδοχείο Φλοίσβος στο Μεγαλοχώρι με τα δίκλινα εκεί στα 77€ τη βραδιά.